Αποκάλυψη νέων τμημάτων του τείχους της Βεργίνας

Εντυπωσιακή οχυρωματική κατασκευή της αρχαίας πόλης της Βεργίνας αποκαλύπτεται τα τελευταία χρόνια από την πανεπιστημιακή ανασκαφή στην αρχαία μακεδονική πόλη. 

Στοιχεία για το τείχος, έδωσε στη δημοσιότητα ο καθηγητής του ΑΠΘ (και μέλος της τριμελούς ομάδας της πανεπιστημιακής ανασκαφής στη Βεργίνα) Παναγιώτης Φάκλαρης, ο οποίος ανασκάπτει από το 1992 το συγκεκριμένο τμήμα της πόλης. 

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του πανεπιστημίου, που υπογράφει ο καθηγητής, όλα τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του τείχους, αλλά και τα ανασκαφικά στοιχεία, με στρωματογραφημένο το σύνολο του αποκαλυφθέντος τμήματος του περιβόλου, ομόφωνα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η κατασκευή του ανάγεται στα χρόνια της βασιλείας του Κασσάνδρου, και συγκεκριμένα μετά τις αρχές του 3ου αι. π.Χ., εποχή κατά την οποία η Μακεδονία γνωρίζει μια ταραχώδη περίοδο, εμφύλιων συγκρούσεων και εξωγενών επεμβάσεων. 

Η γεωγραφική θέση της πιερικής αυτής πόλης, πάνω στον αμαξιτό δρόμο που οδηγούσε από τα λιμάνια της Πύδνας και της Μεθώνης προς την Άνω Μακεδονία, καθιστούσε απαραίτητη την οχύρωσή της για την εξασφάλιση και τον έλεγχο της σημαντικής αυτής διάβασης, προστίθεται στην ανακοίνωση. 

Τα ανασκαφικά ευρήματα είναι εντυπωσιακά, καθώς το τείχος αποκαλύπτεται διατηρημένο σε εξαιρετική κατάσταση και σημαντικό ύψος έως 1,90 μ. 

Στο σημείο αυτό, η ανασκαφική ομάδα δίνει αγώνα με τις επιχώσεις, καθώς το βάθος στο οποίο αποκαλύπτεται το τείχος, συχνά υπερβαίνει τα 4,5 μέτρα, λόγω του όγκου των φερτών υλών που σώρευσε πάνω του ένας χείμαρρος που έδρασε καταστροφικά κατά την αρχαιότητα. Στο γεγονός αυτό ωστόσο, οφείλεται η καλή κατάσταση του μνημείου, καθώς οι τεράστιες αυτές επιχώσεις το προστάτευσαν από τη φυσική και την ανθρώπινη φθορά.

Με τα μεταπύργια να φθάνουν το εντυπωσιακό πάχος των 2,80 μέτρων και ενίσχυση κατά διαστήματα από στιβαρούς ορθογώνιους και ημικυκλικούς πύργους, το τείχος αυτό ήταν σαφώς κατασκευασμένο με πρόνοια για την αντιμετώπιση, αλλά και την εγκατάσταση πολεμικών μηχανών. Η άνοδος στους πύργους και τις επάλξεις γινόταν με χτιστές κλίμακες, πέντε από τις οποίες έχουν ήδη ερευνηθεί. Δίπλα σε πύργους, καλυμμένες από την ημικυκλική προβολή τους, βρέθηκαν μικρές πύλες που χρησίμευαν για εξόδους αιφνιδιασμού του εχθρού.

Σε όλο το τμήμα του τείχους που αποκαλύφθηκε (περί τα 2/3 σε συνολικό μήκος 3,5 χιλιομέτρων) διαπιστώθηκε η ενσωμάτωση στην κατασκευή του, οικοδομικού υλικού σε δεύτερη χρήση, προερχόμενου από άγνωστα, κατεστραμμένα δημόσια κτίρια της πόλης. 

Την αρχαιολογική ανακάλυψη του μνημειώδους τείχους συμπληρώνει πλήθος κινητών ευρημάτων, αλλά και απανθρακωμένων σπόρων από όσπρια και δημητριακά - τροφικά κατάλοιπα της εποχής που η επιστημονική ομάδα του κ. Φάκλαρη τοποθετεί χρονολογικά στον 2ο και 1ο αιώνα π.Χ.