Στο «κιτρινόμαυρο» ντιβάνι...

Οταν ξεκίνησα να γράφω σ’ αυτή τη στήλη, είχα δώσει μια υπόσχεση στον εαυτό μου. Οτι δεν πρόκειται να γράψω τίποτα για ποδόσφαιρο και ΑΕΚ, εκτός αν πάρουμε το πρωτάθλημα. Επειδή, όμως, αυτό μου φαίνεται πλέον απίθανο -όσο αισιόδοξος και αν είμαι- και επειδή ο Λορέντσο μπήκε στο αεροπλάνο, κάνω μια εξαίρεση.

Θεωρώ ότι η απόλυση του Φερέρ είναι λάθος αυτή τη χρονική στιγμή. Και πρακτικά και επικοινωνιακά. Το «πρακτικά» θα φανεί στο γήπεδο. Το «επικοινωνιακά» σημαίνει, όμως, ότι ο Ντέμης παραδέχεται πριν ακόμη λήξει η χρονιά ότι είναι ακόμη μια χρονιά στον κουβά. Μία ακόμη χρονιά που η ΑΕΚ πρέπει να συμβιβαστεί με την τρίτη θέση (δύσκολη και η δεύτερη, πια…) και να μην κάνει πρωταθλητισμό.

Δεν αναιρώ όσα είχα γράψει στο «ΘΕΜΑ» όταν η ΑΕΚ κέρδισε τη Μίλαν, ότι δηλαδή ο Φερέρ ό,τι πιάνει το κάνει χρυσάφι. Ούτε όσα έγραψα τον περασμένο μήνα στο «ΑΕΚ Empire» για τον Ντέμη. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν δικαιούμαι και απαιτήσεις να έχω από τον Ντέμη έπειτα από τέσσερα χρόνια (και 14 χωρίς πρωτάθλημα…) και να κρίνω τον Ισπανό προπονητή για τις εμμονές του.

Θεωρώ ότι ο Φερέρ δεν είναι κακός προπονητής. Είναι ίσως ό,τι καλύτερο πέρασε μετά τον Μπάγεβιτς. Είναι, όμως, κακός χαρακτήρας. Υπερόπτης και εμπαθής. Τα κολλήματά του οδήγησαν στην απειθαρχία. Και απειθαρχία ίσον αποτυχία. Ο κόουτς παρουσίασε εφέτος έναν διαφορετικό, αγνώριστο σε σχέση με πέρυσι χαρακτήρα. Λες και ήθελε να φύγει και προκαλούσε την απόλυσή του…

Από την άλλη, και ο Ντέμης έχει ευθύνες. Πρώτη και κύρια ότι άφησε στον Φερέρ εν λευκώ την ομάδα. Κι όμως, χρειάζεται να λογοδοτείς ή να σου τραβάνε το αφτί. Επιπλέον, άφησε την ομάδα ακάλυπτη. Αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά. Και συμφωνώ μεν ότι δεν μπορείς να προσελκύσεις σοβαρούς επενδυτές μ’ αυτά τα χάλια που έχει το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά από την άλλη, όταν κλαίγεσαι για εξωαγωνιστική βοήθεια, είναι σαν να ζητάς από το… Παραδικαστικό να σε σώσει. Ε, όχι μόνο δεν θα σε σώσει, αλλά θα σου ρίξει και στο κεφάλι!

Και κάτι ακόμη: πολύς λόγος έγινε για τον Ριβάλντο. Κανείς δεν δικαιούται να αμφισβητήσει την αξία του (ακόμη και στα 36 του ξέρει όσα καντάρια μπάλα δεν ξέρουν όλοι οι Ελληνες ποδοσφαιριστές μαζί). Επειδή, όμως, όλα κρίνονται στο γήπεδο, ο «Ρίμπο» μάλλον δυσκόλεψε παρά τη βοήθησε την ομάδα, αφού ανέκαθεν η ΑΕΚ ήταν ομάδα συνόλου και ξαφνικά έπρεπε να (ξανα)χτιστεί γύρω από έναν σούπερ σταρ.

Ποιος είδε τα κενά που έχει η ΑΕΚ (π.χ. στη θέση του αμυντικού χαφ ή του στόπερ); Τι μεταγραφές έκανε; Αντικατέστησε τους παίκτες που έφυγαν; Ποιους παίκτες έφερε (ή δεν έφερε); Πώς διαχειρίστηκε το έμψυχο υλικό και τις ψυχώσεις που κινούνται ανάμεσα σε Θρακομακεδόνες, Γράμμου και ΟΑΚΑ;

Κάθε απάντηση δεκτή, γιατρέ μου…