G20: Σύνοδος …διαφωνούντων στο Λονδίνο

Απο χτες και σήμερα Σάββατο 14 Μαρτίου πραγματοποιείται στο Λονδίνο η σύνοδος των υπουργών Οικονομικών των 20 ανεπτυγμένων και ταχύτερα αναπτυσσόμενων χωρών του πλανήτη.  Θεωρητικά οι υπουργοί της G20 συνέρχονται προκειμένου να διαμορφώσουν την ατζέντα της Συνόδου των πολιτικών αρχηγών της Ομάδας των Είκοσι που θα γίνει τον Απρίλιο. 

Πρακτικά όμως καλούνται μέσα σε 48 ώρες να συμφωνήσουν στο μίνιμουμ δυνατό των θεμάτων που θα απασχολήσουν τη Σύνοδο και να βρουν μια έστω υποτυπώδη γραμμή πλεύσης απέναντι στην καλπάζουσα οικονομική κρίση! Δύσκολο …

Δύσκολο γιατί ακόμα και τώρα, με τις επιπτώσεις της κρίσης να μαστίζουν την παγκόσμια οικονομία, οι ηγέτες των μεγαλύτερων χωρών του πλανήτη διαφωνούν ακόμα και ως προς τα βασικά. Είτε αυτά λέγονται «πακέτα» στήριξης, είτε μέτρα κατά της ύφεσης, είτε σενάρια εργασίας για την έξοδο από την κρίση.

Οι βασικές διαφωνίες έχουν φυσικά να κάνουν με τα λεφτά! Με την Ασία και τις ΗΠΑ να προσανατολίζονται σε ακόμα πιο «γενναιόδωρα» πακέτα στήριξης των αγορών και να ζητούν και από τους Ευρωπαίους να «ρίξουν» ρευστό στον Μύλο της παγκόσμιας οικονομίας και την Ευρωπαϊκή Ένωση – σωστότερα Γερμανία και Γαλλία – να θεωρούν πως τα χρήματα που έχουν δοθεί μέχρι σήμερα είναι αρκετά. 

Είναι μάλιστα τέτοιο το εύρος των διαφωνιών ώστε οι αναλυτές να θεωρούν αμφίβολη την επιτυχία της επικείμενης Συνόδου.

Οι δύο πλευρές έχουν σημαντικά επιχειρήματα. Από την μία πλευρά βρίσκονται Αμερικανοί, Ιάπωνες και ενδεχομένως και οι Κινέζοι, οι οποίοι ζητούν αύξηση των δημοσίων δαπανών αλλά και των κεφαλαίων που θα διατεθούν στους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς – πρωτίστως στο ΔΝΤ – ώστε να θωρακισθεί η παγκόσμια οικονομία και κυρίως να ενισχυθεί ο λεγόμενος «κύκλος της οικονομίας».

Το σκεπτικό απλό και πιθανότατα σωστότερο αυτού των Ευρωπαίων. Η λογική λέει πως σε μια τέτοια κρίση η μόνη διέξοδος είναι η επανεκκίνηση των δυνάμεων της αγοράς. Κάτι που γίνεται μόνο με χρήμα. Εάν «περπατήσει» η λύση τότε όλα τα κράτη και οι συνασπισμοί θα έχουν το χρόνο να ασχοληθούν με μακροοικονομικά μεγέθη όπως ο πληθωρισμός ή τα ελλείμματα.

Από την άλλη όμως οι Ευρωπαίοι εμφανίζονται να υποστηρίζουν ότι κι άλλα χρήματα δεν θα φέρουν λύσεις αφού ούτως ή άλλως το σενάριο αυτό δοκιμάζεται τόσους μήνες τώρα και δεν φέρνει αποτελέσματα. Τι προτείνουν; Πιο αυστηρή εποπτεία των αγορών, των τραπεζών και θέσπιση αυστηρότερων ελεγκτικών μηχανισμών στις χρηματαγορές!

Το χάσμα μοιάζει αγεφύρωτο. Και στο μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι να εξευρεθεί μια κοινή συνισταμένη. Δύσκολο …