Τα μακριά μαλλιά ζουν τη μεγαλύτερη δόξα της ιστoρίας τους και φέρνουν μαζί μια νέα αντίληψη για την ωριμότητα

Κάποτε υπήρχε ένας άγραφος κανόνας: όταν περάσουμε τα πενήντα, κόβουμε τα μαλλιά μας κοντά. Σήμερα, όμως, ολοένα και περισσότερες γυναίκες επιλέγουν να τον αγνοήσουν. Από τη Νέα Υόρκη μέχρι την Αθήνα, βλέπουμε γυναίκες με ασημένιες τούφες και μαλλιά που πέφτουν χαλαρά στους ώμους ή ακόμα και μέχρι τη μέση, στον δρόμο που χάραξε η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ.Μετά την πανδημία, πολλές από εμάς αφήσαμε τα μαλλιά να μακρύνουν «για λίγο» και τελικά ανακαλύψαμε πως μας αρέσουν έτσι. Μακριά, φυσικά, ελεύθερα. Iσως γιατί τα μακριά μαλλιά μάς θυμίζουν κάτι από τη νεανική ανεμελιά, αλλά και γιατί πλέον ξέρουμε πως δεν χρειάζεται να απολογούμαστε για τη θηλυκότητά μας. Δεν προσπαθούμε να δείξουμε νεότερες, απλώς είμαστε ο εαυτός μας.