Πώς κατάφερε ο Λεξ να μπει για τα καλά στη ζωή μας

Ας ξεκινήσω από το αυτονόητο. Αυτό που συμβαίνει με τον Λεξ, το cross-over δηλαδή που καταφέρνει σε μια τόσο μεγάλη ηλικιακή βεντάλια, είναι σπάνιο. Δε μιλάμε για τον Νταλάρα και την Αλεξίου που μεγάλωσαν και μεγαλώνουν γενιές και γενιές. Μιλάμε για ελληνικό χιπ χοπ. Η γενιά που θα περίμενε κανείς να τον ακολουθεί θα ήταν αυτή των 30άρηδων και κάτι. Αλλά εδώ μόνο ο παππούς δεν φλεξάρει Λεξ στην οικογένεια. Τι πραγματικά συμβαίνει;

 
Η πρώτη φορά που άκουσα το όνομά του ήταν τον Ιούλιο του ’22, όταν συνέρρεαν τα πλήθη στο γήπεδο του Πανιώνιου και γινόταν το αδιαχώρητο δυο βήματα απ’ το σπίτι μου. «Μην έχουν οι Πάνθηρες μάζωξη;», αναρωτήθηκα. «Ο Λεξ είναι ρε μάνα…» ήρθε πληρωμένη η απάντηση από το άλλο δωμάτιο, «μάζεψε 20 χιλιάδες κόσμο στον Πανιώνιο, έκανε χαμούλη, παίζει να είναι και η μεγαλύτερη εγχώρια χιπ χοπ συναυλία». Και ήταν.

Μέχρι να φτάσουμε στο 2022 ο Λεξ έχει διανύσει ήδη 13 χρόνια στη δισκογραφία. Ξεκίνησε το 1999 ως μέλος του γκρουπ Βόρεια Αστέρια, που κυκλοφόρησαν 4 άλμπουμ, ενώ μαζί με ένα άλλο μέλος των Βόρειων Αστεριών, τον Μικρό Κλέφτη, έφτιαξε το σχήμα Ανάποδα Καπέλα και 2 ακόμη άλμπουμ. Το 2010 ξεκινάει τη δική του σόλο πορεία. Στον πλανήτη του Λεξ χαρτογραφείται η Σαλούγκα, δηλαδή η Θεσσαλονίκη. Γέννημα θρέμμα. Τσιμισκή, Βασιλίσσης Ολγας, Βαρδάρης, Σταυρούπολη, Λαδάδικα, Πανόραμα.

 
Οι στίχοι του μυρίζουν μούχλα απ’ τα υπόγεια, είναι όλα εδώ: οι γειτονιές, οι συμπλοκές, η κρίση και τα μνημόνια, η ανασφάλεια και η φτώχεια, «τα Ξιάμα που φτύνουν μουσικές για τσόγλανους», οι μικροαστοί που φωνάζουν ότι ο κόσμος τους ανήκει, στα βροχερά πεζοδρόμια περισσεύει η γλίτσα, οι ρουφιάνοι μιλάνε και μια ελάχιστη ελπίδα φωτός σκάει απ’ το πουθενά.

Διαβάστε περισσότερα στο marieclaire.gr