«Είναι το δεξί μου χέρι. Είναι το αριστερό μου χέρι», έλεγε ο Κάιζερ για τη γυναίκα που για πάνω από 30 χρόνια έμενε στο παρασκήνιο και έκανε τα πάντα ώστε όλα να λειτουργούν άψογα στον πιο διάσημο οίκο μόδας του πλανήτη. Γεννήθηκε το 1962 στη Λιόν, όπου οι παππούδες της είχαν μεταξουργείο. Μεγαλώνοντας ασχολήθηκε αναπόφευκτα με τη μόδα σπουδάζοντας Σχέδιο Θεατρικών Κοστουμιών στο Cours George. Μετά την αποφοίτησή της βρέθηκε στη θέση της βοηθού της διάσημης σχεδιάστριας θεατρικών κοστουμιών Ντομινίκ Μποργκ. Στον οίκο Chanel η Βιρζινί Βιάρ ξεκίνησε ως μαθητευόμενη το 1987, μετά τη μεσολάβηση του οικονόμου του πρίγκιπα Ρενιέ του Μονακό. Πολύ γρήγορα της ανέθεσαν την επιμέλεια των κεντημάτων του οίκου. Απέκτησε δε τόσο στενή σχέση με τον Καρλ Λάγκερφελντ, που το 1992 άφησε τη Chanel για μια θέση στην Chloé όταν ο Καρλ -που επί 20 χρόνια υπήρξε ο creative director της Chloé- αποφάσισε να γυρίσει στα παλιά του λημέρια. Πέντε χρόνια αργότερα ο Καρλ και το δεξί του χέρι πια Βιρζινί Βιάρ επέστρεψαν μαζί στη Chanel, με εκείνη να χρίζεται υπεύθυνη στο τμήμα της υψηλής ραπτικής. Το 2000 η Βιάρ πήρε τον τίτλο της Director of Creation Studio, που σημαίνει ότι είχε τη γενική εποπτεία των τμημάτων υψηλής ραπτικής, ready-to-wear και των κολεξιόν με αξεσουάρ. Δούλευε στο πλευρό του Καρλ Λάγκερφελντ επιβλέποντας τις δέκα κολεξιόν που σχεδίαζε κάθε χρονιά.
Η Βιάρ ξεκίνησε να εμφανίζεται στο τέλος κάθε πασαρέλας μόλις τον Μάιο του 2018 στο Παρίσι. Η πρώτη φορά που υποκλίθηκε μαζί με τον Λάγκερφελντ ήταν στο τέλος της Cruise 2019. Στο σόου υψηλής ραπτικής της Chanel τον Ιανουάριο εμφανίστηκε μόνη της. Τότε είχε αιτιολογήσει την απουσία του Κάιζερ υιοθετώντας τη ρητορική της υπερκόπωσης. Στυλιστικά έχει επιλέξει το χαρακτηριστικό look των ροκ γυναικών στο Παρίσι με τις πυκνές αφέλειες, το μαύρο μολύβι στα μάτια και τα μαύρα skinny ρούχα.
Τρεις μήνες μετά τον θάνατο του μέντορά της παρουσίασε την πρώτη σόλο κολεξιόν της βγάζοντας τον οίκο από το πένθος στο οποίο τον είχε βυθίσει η απώλεια του πρώτου ανθρώπου μετά την Κοκό Σανέλ που ταύτισε το όνομά του με το brand. Το γνώριμο στη Chanel Grand Palais μεταμορφώθηκε σε σταθμό αμαξοστοιχίας της Belle Époque και η πασαρέλα τήρησε την παράδοση των catwalk-blockbusters. To χαρακτηριστικό logo του οίκου με το διπλό C ήταν ορατό στους 500 καλεσμένους, οι οποίοι στο πρώτο σόου σερβιρίστηκαν πρωινό και στο δεύτερο γευμάτισαν προτού λάβουν τις θέσεις τους στα ξύλινα παγκάκια για να παρακολουθήσουν τις δημιουργίες της Βιάρ. Το σκηνικό θύμιζε τον εμβληματικό παλιό παρισινό σιδηροδρομικό σταθμό Gare d’Orsay, συνεχίζοντας -προφανώς- την παράδοση του Καρλ που είχε μετατρέψει το Grand Palais τόσο σε αεροδρόμιο όσο και καζίνο. Η Βιάρ έκλεισε το μάτι στην Κοκό Σανέλ με τα breton tops που έχουν συνδεθεί με τον οίκο. Το signature δίχρωμο παπούτσι του Καρλ ήταν παρόν ως ασπρόμαυρο μποτάκι. Η εμφάνιση της Βιρζινί Βιάρ στο τέλος δεν θύμιζε διόλου αυτή του πομπώδους προκατόχου της. Ο Μπρούνο Παβλόφσκι, πρόεδρος της Chanel στο τμήμα μόδας, έσπευσε να δηλώσει ότι η Βιρζινί δεν είναι απλώς προσωρινή, αλλά μόνιμη αντικαταστάτρια. «Η Βιρζινί κάνει υπεροχή δουλειά και θα μείνει για πολύ καιρό μαζί μας», διευκρίνισε πριν από το πρώτο της σόου, προσθέτοντας: «Μετά τον χαμό του Καρλ ήρθε η στιγμή να γελάσουμε και να αισθανθούμε ελεύθεροι, όταν είσαι το νούμερο δύο νιώθεις αόρατος. Τώρα είναι η στιγμή της να εισαγάγει νέες μόδες».
Η επιλογή του σιδηροδρομικού σταθμού ως σκηνικού για το σόου της Chanel δεν είναι τυχαία. Το ταξίδι προϋποθέτει νιάτα, χαρά, διάθεση και χρήμα. Η μόδα, εξάλλου, πάντα αγαπούσε τα τρένα. Ο Τζον Γκαλιάνο είχε στήσει το Diorient Express στον σταθμό Gare d'Austerlitz το 1998, ενώ ο Μαρκ Τζέικομπς το Louis Vuitton Express στην Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού το 2012.
Η Chanel στη νέα της εποχή ίσως θέλει να υιοθετήσει μια λιγότερο προσωποκεντρική ταυτότητα. Μιλάμε, άλλωστε, για έναν οίκο μόδας που δίνει 25 εκατομμύρια για την ανακαίνιση του Grand Palais και την αναστύλωση της Notre Dame. «Ο οίκος Chanel φροντίζει για το savoir faire του Παρισιού», λένε οι CEO της αυτόνομης αυτοκρατορίας της Chanel -που δεν ανήκει ούτε στον όμιλο LVHM, ούτε στον όμιλο Kering. Η δυναστεία Chanel είναι ιδιωτική επιχείρηση και η διαδοχή ήταν αποκλειστικά θέμα των ιδιοκτητών Αλέν και Ζεράρ Βερτεμέρ. Την ημέρα του θανάτου του Καρλ ανακοίνωσαν και τη διάδοχη κατάσταση ώστε να δώσουν τέλος στις φήμες που ήθελαν σχεδιαστές-σταρ, τη Φίμπι Φίλο ή τον Ραφ Σίμονς, στο τιμόνι της Chanel. «Σιχαίνομαι να με βάζουν στο προσκήνιο», δήλωνε η Βιάρ σε σπάνια συνέντευξή της στο περιοδικό «Elle» όταν ακόμη ο Γερμανός μόδιστρος ζούσε. Ο δεσμός μεταξύ τους υπήρξε αυθεντικός και ειλικρινής και η ίδια αφοσιωμένη. «Μου αρέσει να τον κάνω ευτυχισμένο και να τον εκπλήσσω. Είναι ευαίσθητος και ιδιαίτερα δοτικός και γενναιόδωρος. Δεν είναι αυτό που πιστεύουν οι περισσότεροι», έλεγε για τη σχέση τους η μεγαλύτερη κόρη της επταμελούς οικογένειας Βιάρ.
Η Βιρζινί Βιάρ, παρά τη μακροχρόνια θητεία της στη βιομηχανία της μόδας, έχει εργαστεί ως ενδυματολόγος και σχεδιάστρια κοστουμιών σε κινηματογράφο και θέατρο. Εχει κάνει τα κοστούμια της Ζιλιέτ Μπινός και της Ζιλί Ντελπί στην ταινία του Κριστόφ Κισλόφσκι «Τρία χρώματα: Η μπλε ταινία» και ήταν υπεύθυνη γκαρνταρόμπας την επόμενη χρονιά στην παραγωγή «Τρία χρώματα: Η λευκή ταινία».
Η τοποθέτησή της στην κορυφή της Chanel ίσως επιβεβαιώνει το γεγονός ότι οι μεγάλοι οίκοι μόδας νιώθουν ότι έχουν πλέον βρεθεί σε επαφή με τη θηλυκή πλευρά τους. Στο τιμόνι του Givenchy βρίσκεται η 48χρονη Κλαρ Γουέιτ Κέλερ, ενώ στην Chloé σχεδιάζει η 39χρονη Νατάσα Ράμσεϊ Λέβι. Στον Dior, η 55χρονη Μαρία Γκράτσια Κιούρι γράφει ιστορία ως creative director. Η συλλογή Cruise 2020 της 57χρονης Βιρζινί Βιάρ με τα 79 looks είχε μια νότα «back to basics» (επιστροφή στις βασικές αξίες του οίκου, με άλλα λόγια φορέσιμη θηλυκότητα). Αλλωστε, για να ατενίσει κανείς το μέλλον με σιγουριά οφείλει να ρίξει μια τελευταία ματιά στο παρελθόν.
