Σερένα Γουίλιαμς: Υπέφερα για δύο μήνες μετά την καισαρική

Μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο περιοδικό Vogue παραχώρησε η Σερένα Γουίλιαμς. Η διάσημη τενίστρια και τέσσερις φορές χρυσή ολυμπιονίκης αποκάλυψε ότι για να γεννήσει προχώρησε σε επείγουσα καισαρική και πως για δύο μήνες μετά τη γέννα υπέφερε από σοβαρές επιπλοκές που την καθήλωσαν για πολλές εβδομάδες στο κρεβάτι.

«Είχα μια εύκολη εγκυμοσύνη, αλλά χρειάστηκε να κάνω επείγουσα καισαρική τομή καθώς η κόρη μου είχε χαμηλούς παλμούς κατά τη διάρκεια κατά τη διάρκεια συστολών. Την επόμενη μέρα ένιωσα ένα πρόβλημα στην αναπνοή και υπέθεσα ότι είχα πνευμονική εμβολή λόγω του ιστορικού θρομβοφιλίας που είχα στην εγκυμοσύνη. Υποβλήθηκα ακτινογραφίες και βρέθηκαν αρκετοί μικροί θρόμβοι στους πνεύμονές της. Οι επόμενες έξι ημέρες που ακολούθησαν ήταν ακόμα πιο οδυνηρές. Η τομή της καισαρικής άνοιξε και οι γιατροί διαπίστωσαν ότι ένα μεγάλο αιμάτωμα είχε πλημμυρίσει την κοιλιά μου. Όταν τελικά επέστρεψα στο σπίτι μετά από αρκετές χειρουργικές επεμβάσεις, δεν κατάφερα να σηκωθεί από το κρεβάτι για περίπου έξι εβδομάδες».




Η διάσημη τενίστρια είπε επίσης ότι είχε και πολλές ψυχολογικές μεταπτώσεις: «Μερικές φορές που πάω να πέσω ψυχολογικά, σκέφτομαι "Δεν μπορώ να το κάνω"». Είναι εκείνη η ίδια αρνητική αίσθηση που νιώθω στο γήπεδο μερικές φορές. Υποθέτω ότι αυτή είμαι. Κανείς δεν μιλά για εκείνες τις άσχημες ημέρες, την πίεση που νιώθεις, την άρνηση που νιώθεις κάθε φορά που ακούς το μωρό να κλαίει. Λύγισα, δεν ξέρω και εγώ πόσες φορές. Ή θύμωνα με το κλάμα, ή λυπόμουν που θύμωνα, και μετά θα ένιωθα τύψεις και σκεφτόμουν, "Γιατί νιώθω τόσο λυπημένη όταν έχω ένα τόσο υπέροχο μωρό;"».

Ο σύζυγός της Alexis Ohanian που όλο αυτό το διάστημα ήταν στο πλευρό της είπε στο περιοδικό: «Ήμουν χαρούμενος που άλλαζα πάνες, αλλά η αίσθηση που δεν μπορούσε να βοηθήσει, το έκανε ακόμη δυσκολότερο».

Παρά τις δυσκολίες της αρχής, η Σερένα νιώθει μόνο αγάπη για την κόρη της Alexis, που φωνάζει και Ολυμπία (το μεσαίο όνομα της μικρής). «Τώρα που είμαι 36 ετών και φροντίζω το μωρό μου, θυμάμαι ότι αυτός ήταν ένας από τους στόχους που είχα όταν ήμουν μικρή, πριν ακόμη το τένις μπει στη ζωή μου, όταν ακόμη ήμουν ένα φυσιολογικό κορίτσι που έπαιζε με κούκλες!».