Για να λέμε την αλήθεια δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου. Όλο το έργο είναι στα κόκκινα… Η παράσταση ξεκινά στα κόκκινα και τελειώνει στο βαθύ κόκκινο. Οπότε προϋποθέτει τρελή ενέργεια και ένταση από όλους μας. Και έτσι είναι κάθε βράδυ! Είναι περίεργο, αλλά ό,τι και να έχω, και άρρωστη να είμαι, με το που ανεβαίνω στη σκηνή τα ξεχνάω όλα.
-Υποδύεσαι τη Μέι, μια παθιασμένα ερωτευμένη γυναίκα. Γενικά σε έχουμε συνηθίσει σε διαφορετικούς ρόλους…
Όντως! Ούτε τηλεοπτικά, ούτε όμως και θεατρικά έχω ξανακάνει έναν τόσο σύνθετο ρόλο. Η Μέι είναι ταυτόχρονα και ερωμένη και σύντροφος και μοιραία και δυναμική και ανισσόροπη. Πρόκειται για μεγάλη γκάμα έκφρασης που με δυσκόλεψε αρκετά. Το ταξίδι όμως των προβών ήταν τόσο γοητευτικό και η βοήθεια της σκηνοθέτιδάς μου πολύ σημαντική. Φυσικά, σπουδαίο ρόλο έπαιξε και ο Άλκης με τον οποίο ταιριάξαμε απόλυτα.
-Οι σκηνές σας απαιτούν μεγάλη δύναμη, τόσο εσωτερική, όσο και σωματική. Να υποθέσω ότι όλο αυτό σου ήταν πιο εύκολο με παρτενέρ τον Άλκη Κούρκουλο;
Ο Άλκης με πιάνει από εδώ, με τραβάει από κει…Δε σου κρύβω ότι δεν μπορώ να φανταστώ ιδανικότερο παρτενέρ από τον Άλκη. Εκτός του ότι είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός, έχουμε και οικειότητα που μας το κάνει ακόμη πιο εύκολο.
-Ο έρωτας είναι ο βασικός άξονας του έργου. Αν σου ζητούσαν έναν ορισμό του «έρωτα» ποιος θα ήταν αυτός;
Είναι δύσκολο να ορίσεις τον έρωτα. Απλά τον νιώθεις! Κι όταν νιώθεις, δεν μπορείς να εξηγήσεις… Προσωπικά, τον βιώνω όταν θέλω να προσφέρω στον άλλο. Όταν με νοιάζει ο άλλος και όχι μόνο ο εαυτός μου. Όταν αισθάνομαι ασφάλεια και όταν εμπιστεύομαι… Και φυσικά όλα αυτά συνοδεύονται πάντα από μια έλξη.
-Όλα αυτά που μου περιγράφεις δεν υπάρχουν όμως στο έργο…
Ναι, γιατί στο έργο βιώνουμε έναν άρρωστο έρωτα. Ή θα σκοτώσει ο ένας τον άλλον, ή θα σκοτωθούν και οι δυο. «Δεν μπορώ χωρίς εσένα αλλά κι όταν σ’ έχω, δεν αντέχω να σ’ έχω κοντά μου», λέει η Μέι κάποια στιγμή. Νομίζω πως αυτή η φράση τα λέει όλα!
-Εσύ έχεις βιώσει ποτέ κάτι τόσο άρρωστο;
Όχι, δε ζω τόσο ακραία! Δεν πιστεύω ότι πρέπει να πατήσεις τον άλλον κάτω για να νιώσεις ότι σε θέλει. Προσωπικά, αποφεύγω τέτοιες κακοτοπιές. Δε λειτουργώ έτσι…
Εγώ γοητεύομαι με τρυφερή προσέγγιση!
-Το πάθος; Τι ρόλο παίζει στις σχέσεις σου;
Βασικό! Είναι όλα αυτά που περιέγραψα πριν, αλλά με ένταση. Είναι σαν να ανεβάζεις το volume στις καταστάσεις.
-Στον κεραυνοβόλο έρωτα πιστεύεις;
Δε μου συμβαίνει τόσο συχνά. Συνήθως ερωτεύτηκα τους ανθρώπους που αρχικά δεν θέλησα! Με διεκδίκησαν και έτσι με κερδίζανε…
-Πόσο εύκολα ερωτεύεται η Χριστίνα;
Αυτό εξαρτάται από την περίοδο στην οποία βρίσκομαι. Υπάρχουν φορές που θα ερωτευτώ και θα μου φύγει πολύ γρήγορα και άλλες που μπορεί να περάσουν μεγάλα διαστήματα που να μην είμαι ερωτευμένη. Ξέρεις, όλα αυτά είναι σχετικά!
-Ποια στοιχεία πρέπει να έχει για σένα ο ιδανικός άντρας;
Αυτό δεν το ξέρω, γιατί κάτι τέτοιο έχει να κάνει με όλη την προσωπικότητα ενός ανθρώπου. Δεν μπορώ να σου πως τον θέλω αδύνατο, ψηλό κτλ. Σίγουρα όμως για να ερωτευτώ κάποιον …δεν θα είναι ανόητος!
-Τελικά; Ένας δυνατός έρωτας ή μια συντροφική αγάπη; Τι προτιμάς;
Το να είμαστε με τον άλλο σαν αδερφάκια… δεν το αντέχω! Το ότι δε ζεις ακραία, δε σημαίνει ότι δεν έχεις και πάθος. Εγώ δεν μπορώ τις υστερίες και τις υπερβολές, αλλά στα σχέσεις μου πάντα υπάρχει η έλξη, η οποία στην πορεία γίνεται πάθος. Θέλεις δηλαδή να βλέπεις τον άλλο, να μοιράζεσαι πράγματα μαζί του! Τον θες δικό σου και μόνο.
-Η Μέι ζηλεύει παθολογικά τον Έντι… Βλέπει παντού γυναίκες. Η Χριστίνα;
Η Χριστίνα, όχι, δε ζηλεύει! Γι’ αυτό ίσως και να μην είμαι ακραία. Θεωρώ πως όταν δύο άνθρωποι είναι μαζί, αυτό συμβαίνει γιατί το έχουν επιλέξει. Αν δεν ήθελαν, θα ήταν αλλού! Είναι όλα τόσο απλά. Βέβαια, το ότι εγώ λειτουργώ και σκέφτομαι έτσι, δε σημαίνει ότι ισχύει το ίδιο και για τους άλλους (γέλια)
-Σε ζηλεύουν δηλαδή;
Ναι! (γέλια)
-Και πώς το αντιμετωπίζεις εσύ που δε ζηλεύεις;
Απομακρύνομαι! Αισθάνομαι ότι κλονίζεται το θέμα εμπιστοσύνης κι όταν εγώ είμαι κάπου ολοκληρωτικά δοσμένη, δε βρίσκω κανένα λόγο να αμφισβητούμαι.
-Την απιστία θα τη συγχωρούσες;
Ακόμη κι αυτό εξαρτάται για μένα! Από τα πρόσωπα… ποιος είναι, τι είναι, τι σημαίνει για σένα και τι σημαίνεις εσύ γι’ αυτόν! Μέχρι τώρα δεν μου έχει τύχει να μου πουν κάτι τέτοιο ώστε να το συγχωρήσω.
-Τι δε θα συγχωρούσες με τίποτα σε κάποιον; Στον οποιονδήποτε… Από σύντροφο, φίλο ακόμη και συγγενή.
Γενικά, δεν μπορώ τους αγενείς, τους δήθεν και περίπου! Απέναντί μου θέλω καθαρούς ανθρώπους! Η επί της ουσίας αγένεια είναι αυτή που με ενοχλεί. Δεν μπορώ αυτούς που τοποθετούν τον εαυτό τους πιο ψηλά από κάποιον άλλο. Επίσης, με θυμώνει η αδικία! Αν αντιληφθώ κάτι τέτοιο, θα παρέμβω ακόμη κι αν δεν με αφορά.
-Αν ο σύντροφός σου, σου ζητούσε να διαλέξεις ανάμεσα στην καριέρα και την οικογένεια, τι θα επέλεγες;
Ο άνθρωπος που θα μ’ αγαπούσε εμένα, θα ήξερε πως δεν πρέπει να με βάλει σε μια τέτοια διαδικασία. Είμαι ηθοποιός και παίρνω ενέργεια από αυτό. Άλλωστε αυτό είναι κι ένα κομμάτι της γοητείας μου! Προς το παρόν, δεν έχω κληθεί να επιλέξω. Το μόνο σίγουρο είναι πως αν σταματήσω να κάνω αυτό που κάνω, δεν θα είμαι η ίδια Χριστίνα.
-Μαμά θέλεις να γίνεις;
Γενικά όχι! Μόνο ειδικά. Και να σου εξηγήσω τι εννοώ.. Για να κάνει κανείς οικογένεια πρέπει να συγκλίνουν πολλοί λόγοι. Έτσι απλά και ωραία δε λες «τώρα θα κάνω παιδί». Πρέπει να βρεις πρώτα τον κατάλληλο άνθρωπο και μετά …ναι, φυσικά και θα ήθελα να γίνω μαμά!
-Και πώς πιστεύεις ότι θα μπορούσες να συνδυάσεις μια τόσο απαιτητική δουλειά με μια οικογένεια;
Όταν επιλέξω να πάρω τις αποστάσεις μου από τη δουλειά για χάρη της οικογένειας, θα είναι αποκλειστικά και μόνο δική μου απόφαση. Βεβαίως και πιστεύω ότι αν αποφασίσεις να κάνεις οικογένεια, η ζυγαριά βαραίνει προς τα κει. Το θέμα μου δεν θα ήταν να κρατήσω πεισματικά και τα δύο (καριέρα και οικογένεια) με την ίδια σημαντικότητα. Κάθε φορά, προτεραιότητα για μένα έχει αυτό που θέλω να κάνω. Σε αυτή τη φάση, προτεραιότητα έχει η δουλειά μου και μ’ αρέσει. Της δίνω και μου δίνει ενέργεια.
-Ποια είναι αλήθεια η σχέση σου με τα ΜΜΕ;
Εμφανίζομαι μόνο όταν θέλω να επικοινωνήσω στον κόσμο αυτό που κάνω. Αυτή είναι η σχέση μου με τα ΜΜΕ... Από εκεί και πέρα, ό, τι διαφορετικό από τα επαγγελματικά μου, έχω τους δικούς μου ανθρώπους να τα μοιραστώ. Ποτέ δεν θέλησα να μοιραστώ τα προσωπικά μου με τα ΜΜΕ και νομίζω πως μέχρι τώρα τα έχω καταφέρει μια χαρά. Άλλωστε, κάποια στιγμή τα φώτα σβήνουν… και ο καθένας από εμάς που κάνουμε αυτή τη δουλειά, μπορούμε να έχουμε το δικό μας προσωπικό κομμάτι.
-Υπάρχει κάτι που θέλεις να διαγράψεις από το 2010;
Τίποτα! Γενικά δεν διαγράφω… Πιστεύω πως το κάθε τι συμβαίνει για κάποιον συγκεκριμένο λόγο. Οπότε, ακόμη και τα δύσκολα είχαν το λόγο τους που πήραν μέρος στο 2010. Τα κρατάω όλα γιατί μαθαίνω απ’ όλα!
-Ο φετινός χειμώνας επί σκηνής σε βρίσκει «Fool for love»… Στη ζωή;
Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι πως διανύω την πιο χαρούμενη φάση της ζωής μου!
