Εικόνες ντροπής στο κέντρο της Αθήνας που δυσφημούν την Ελλάδα

Χώρος διαμονής αστέγων και χώρος στάθμευσης μοτοσικλετών έχουν μετατραπεί και πάλι οι εξωτερικές πλευρές του πρώην κεντρικού Ξενοδοχείου της Αθήνας, Esperia Palace, επί της οδού Σταδίου 22 και Εδουάρδου Λω.

Προσωπικότητες πολιτικές, καλλιτεχνικές, επιχειρηματικές και άλλες φιλοξενήθηκαν στους χώρους του Esperia Palace, ενώ εδώ και χρόνια οι χώροι του ξενοδοχείου είναι βουβοί. Το ξενοδοχείο έχει νεκρώσει, έχουν κατέβει τα ρολά, ενώ στο κτίριο εξωτερικά έχει γεμίσει γκράφιτι.



Πρόσφατα έγινε γνωστό ότι το πρώην ξενοδοχείο Esperia Palace ιδιοκτησίας ΕΦΚΑ, εκμισθώθηκε στον ισραηλινό επενδυτικό όμιλο ξενοδοχείων FATTAL HOTELS LTD.



Σύμφωνα με τον ΕΦΚΑ η εκμίσθωση έγινε μετά από διεθνή διαγωνισμό με κλειστές προσφορές. Ο χώρος εκμισθώθηκε για 30 χρόνια με δικαίωμα 10ετούς παράτασης. Το ακίνητο αποτελείται από δύο υπόγεια, ισόγειο, ημιόροφο, εννέα ορόφους και δώμα, συνολικής επιφάνειας 12.235,52 μ2 και ήταν κενό από τα τέλη του 2010.

Απέναντι χειρότερη η εικόνα

Ακριβώς απέναντι βρίσκονται τα αποκαΐδια του κτιρίου της Τράπεζας «Marfin Bank», στον αριθμό 23 της οδού Σταδίου, όπου την 5η Μαΐου του 2010 έχασαν τη ζωή τους τρεις νέοι άνθρωποι και ένα αγέννητο παιδί.

Εκείνη την ημέρα κόβεται το νήμα της ζωής για τον Επαμεινώνδα Τσακάλη (36 ετών), την Παρασκευή Ζούλια (35 ετών) και την εγκυμονούσα Αγγελική Παπαθανασοπούλου (32 ετών).

Ακριβώς δίπλα είναι ο μαυρισμένος σκελετός των δυο ιστορικών κινηματογράφων της οδού Σταδίου, το Αττικόν και τον Απόλλωνας, που είχαν φιλοξενήσει στη διάρκεια της πολυετούς δραστηριότητάς τους φεστιβάλ, λαμπρές πρεμιέρες, και αξέχαστες βραδιές.



Ακριβώς δίπλα, στην γωνία Σταδίου και Χρήστου Λαδά, είναι τα απομεινάρια του καταστήματος «Kosta Boda», που μόνο η πινακίδα θυμίζει ότι πριν 9 χρόνια ήταν ένα από τα καλύτερα μαγαζιά του κέντρου της Αθήνας.

Εκατό μέτρα πιο κάτω, στη συμβολή της Σταδίου με τον πεζόδρομο της οδού Κοραή, ένας από τους πολλούς άστεγους της Αθήνας, μέσα στην ντάλα του ήλιου, κάθεται στα πυρωμένα πλακάκια του πεζοδρομίου και επαιτεί.

Και η ζωή συνεχίζει να κυλάει…