Κωνσταντίνα Κούνεβα: Θυμάμαι τα πάντα - Δεν φοβάμαι τίποτα

Θυμάμαι τα πάντα από την επίθεση, είμαι καλύτερα, ζω και συνεχίζω τις θεραπείες μου, δηλώνει η Κωνσταντίνα Κούνεβα σε μια εξομολόγηση εκ βαθέων από το Παρίσι, όπου ζει τα τελευταία δύο χρόνια και παρακολουθείται από εξειδικευμένους γιατρούς. 

Πέντε χρόνια μετά την επίθεση με οξύ που δέχτηκε από αγνώστους στα Πετράλωνα, η Κωνσταντίνα Κούνεβα έχει υποβληθεί σε 30 «βαριά» χειρουργεία και έχει ακόμα πολλά μπροστά της. 

Η όρασή της είναι σχεδόν ανύπαρκτη, ο οισοφάγος της έχει καταστραφεί και έχει μεγάλη δυσκολία στην αναπνοή και την κατάποση, καθώς οι δράστες εκτός του ότι την περιέλουσαν με οξύ, την υποχρέωσαν και να το καταπιεί. 

Και παρά τα τεράστια προβλήματα υγείας της δεν χάνει την ελπίδα της. Ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες των θεράποντων ιατρών που την παρακολουθούν, αισιοδοξεί ότι όσο περνά ο καιρός η κατάσταση της υγείας της θα εμφανίζει μεγαλύτερα σημάδια βελτίωσης.

«Είμαι αρκετά καλύτερα από τότε. Εντάξει, έζησα κιόλας γιατί τότε δεν ήταν ακόμη σίγουρο αν θα ζήσω. Ζω και συνεχίζω τις θεραπείες μου. Είμαι αρκετά καλύτερα στην εμφάνιση» είπε μιλώντας στο Mega. 

Η Κωνσταντίνα Κούνεβα, ήρθε στην Ελλάδα από τη Βουλγαρία το 2001. Δύο χρόνια αργότερα, προσελήφθη από την εταιρεία «ΟΙΚΟΜΕΤ»  ως καθαρίστρια στον ΗΣΑΠ και αμέσως ανέπτυξε έντονη συνδικαλιστική δράση. Ως γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστών/στριών, προσπαθούσε να διεκδικήσει καλύτερες συνθήκες εργασίας για τους συναδέλφους της καθαριστές, αλλά ο αγώνας της «ενοχλούσε», γι’ αυτό και είχε δεχτεί αρκετές φορές απειλές για τη ζωή της και τηλεφωνικές προειδοποιήσεις, όπως σημειώνει η ίδια. 

Λόγω των απειλών μάλιστα, είχε ζητήσει από την «ΟΙΚΟΜΕΤ» να μην τη βάζουν βραδινή βάρδια για να μην αναγκάζεται να γυρίζει νύχτα ή τουλάχιστον να τοποθετηθεί σε έναν σταθμό του ΗΣΑΠ κοντά στο σπίτι της, στα Πετράλωνα, αίτημα που έπεσε στο κενό. 

Μέχρι που οι απειλές έγιναν πράξη στις 22 Δεκεμβρίου του 2008, όποτε και δέχτηκε επίθεση με βιτριόλι μετά το τέλος της βάρδιάς της και ενώ γυρνούσε στο σπίτι της. 

«Θυμάμαι τα πάντα. Και πώς έχει γίνει και ποιοι ήρθαν, ποιοι με βοήθησαν. Και στο νοσοκομείο μετά. Θυμάμαι πιστεύω το 98%, τα θυμάμαι καλά» λέει η Κούνεβα. 

Η ζωή της άλλαξε ριζικά από τότε. Όμως, όπως υποστηρίζει η ίδια, δεν μετάνιωσε ποτέ για τον αγώνα της, δεν φοβήθηκε τίποτα, ενώ είναι αποφασισμένη όχι μόνο να συνεχίσει την προσπάθεια για πλήρη αποκατάσταση της υγείας της αλλά και για να δραστηριοποιηθεί εκ νέου υπέρ των εργαζομένων.

«Τίποτα δεν έχω φοβηθεί. Δεν μπορείς να ζήσεις με φόβους, ο φόβος σε καταστρέφει. Ο φόβος δημιουργεί πολλά προβλήματα και σε καταστρέφει. Θα ήθελα να πω και σε όλους τους ανθρώπους, να προσπαθήσουμε να ζήσουμε με συμπόνια, με σεβασμό προς τους άλλους και να αυξήσουμε την αγάπη μεταξύ μας».

Στέλνει μάλιστα και ένα μήνυμα προς τους εργαζόμενους: Πρέπει να μείνουν ενωμένοι και να στηρίξουν τα συνδικάτα. 

Τον περασμένο Ιούλιο, το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά δικαίωσε την Κωνσταντίνα Κούνεβα, καθώς καταλόγισε ευθύνες στην εργοδότρια εταιρεία για την επίθεση εναντίον της, αναγνωρίζοντας την ως εργατικό ατύχημα και επιδικάζοντας 250.000 ευρώ ως αποζημίωση.

Ωστόσο, όπως καταγγέλλει η ίδια, από τις 80.000 ευρώ που έπρεπε να πάρει άμεσα από την εταιρεία, έχει πάρει μόλις τα μισά και αυτά δεν επαρκούν ώστε να καλυφθούν τα ιατρικά έξοδα της θεραπείας στην οποία υποβάλλεται. 

Την ίδια στιγμή και έπειτα από τόσα χρόνια οι δράστες παραμένουν ασύλληπτοι...