Βίκυ Λέανδρος: Η Ελλάδα υπάρχει πάντα μέσα μου

Η Βίκυ Λέανδρος διαθέτει τον αριστοκρατικό αέρα της γυναίκας που έχει ζυμωθεί στους καλλιτεχνικούς κύκλους του εξωτερικού, που χαίρει του θαυμασμού των άλλων και το ξέρει. Παθιασμένη αλλά συγχρόνως και με μια νωχελική διάθεση, η ερμηνεία της πάνω στη σκηνή αποτελεί για το ακροατήριό της μια δυνατή εμπειρία.

Είναι η τέταρτη φορά που συνομιλώ μαζί της - αυτή τη φορά τηλεφωνικώς καθώς βρίσκεται στο σπίτι της στη Γερμανία, όπου έχει ήδη ξεκινήσει την προετοιμασία για τη μεγάλη xριστουγεννιάτικη περιοδεία της σε επιλεγμένα σημεία της Ευρώπης.

Ξεκινάμε τη συζήτησή μας με μια αναδρομή στα 50 και πλέον χρόνια επιτυχημένης πορείας. «Hταν μια υπέροχη διαδρομή με δυσκολίες, αλλά και απρόσμενες εκπλήξεις. Στάθηκα τυχερή γιατί από πολύ μικρή είχα την αρωγή του πατέρα μου, σημαντικού συνθέτη και μεγάλου παραγωγού δίσκων. Στην πορεία είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με ιδιαίτερα σημαντικούς συνθέτες, όπως τον Μισέλ Λεγκράντ, τον Ζακ Μπρελ, τον Σερζ Λαμά και τον Σαρλ Τρενέ, και παράλληλα να τραγουδήσω σε όλο τον κόσμο τα μεγάλα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, του Μίκη Θεοδωράκη, του Βαγγέλη Παπαθανασίου, του Μίμη Πλέσσα, και άλλων σπουδαίων Ελλήνων συνθετών. Οι σπουδαίες συνεργασίες μαζί με τη θέληση, τη σκληρή δουλειά και την επιμονή και υπομονή μου χάρισαν την επιτυχία. Σε μια μακρά διαδρομή όμως υπάρχουν δυσκολίες και απογοητεύσεις, κανένας δεν έχει την επιτυχία δεδομένη. Ξεχωρίζει όποιος έχει την ψυχική δύναμη να συνεχίσει», τονίζει.

Η Βίκυ Λέανδρος δεν μπήκε στο διεθνές μουσικό στερέωμα τυχαία. Γαλουχημένη από μικρό κοριτσάκι σε καλλιτεχνικό περιβάλλον, λόγω της χροιάς της φωνής της και των συναισθημάτων που ήταν ικανή να προκαλέσει όταν βρισκόταν στη σκηνή χαρακτηρίστηκε φαινόμενο. «Κάθε φορά που βρίσκομαι στη σκηνή αισθάνομαι το ίδιο τρακ, την ίδια ανησυχία. Πρόκειται για ένα συναίσθημα που κυριαρχεί μόνο μερικά λεπτά. Το κοινό πάντα με βοηθά να αφήσω πίσω μου το τρακ γιατί με γεμίζει με αγάπη», αναφέρει.

Με πωλήσεις που αγγίζουν συνολικά τα 100 εκατομμύρια δίσκους, τραγούδια που αγαπήθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο και ένα κοινό που την ακολουθεί πιστά εδώ και χρόνια, υπάρχει άραγε κάποια δύσκολη στιγμή που να έχει χαραχθεί στη μνήμη της;

«Οφείλω να ομολογήσω ότι δεν είχα ποτέ ανασφάλεια με την καριέρα μου.

Αρκετά νωρίς όμως κατάλαβα ότι η καριέρα και η επιτυχία δεν είναι το παν στη ζωή. Για μένα πάνω από όλα ήταν – και είναι – η οικογένεια και τα παιδιά μου. Για το λόγο αυτό, όταν εκείνα ήταν μικρά σταμάτησα να εργάζομαι όπως παλιά, για μια δεκαετία περίπου. Η επιστροφή ήταν αρκετά δύσκολη, αλλά γνώριζα ότι η επιτυχία θα έρθει και πάλι μέσω της σκληρής δουλειάς και της υπομονής. Δεν άφησα ποτέ το φόβο μιας ενδεχόμενης αποτυχίας να με κυριεύσει», εξομολογείται.

Στα 50 χρόνια καριέρας υπάρχουν πολλές στιγμές που έχουν μείνει έντονα χαραγμένες στη μνήμη της. Ξεχωριστή θέση στην καρδιά της έχει μια βραδιά στο Παρίσι: «Οι Γάλλοι σηκώθηκαν όρθιοι μόλις τελείωσα το "Après Toi" στο τέλος του πρώτου μέρους και άρχισαν να με χειροκροτούν με τέτοιο πάθος που συγκινήθηκα. Κοίταξα τον μαέστρο και δεν ήξερα τι να κάνω. Ηταν η πρώτη φορά που μου ήρθαν τόσα δάκρυα. Μου προσέφεραν ένα μαντίλι και αποχώρησα για λίγα λεπτά από τη σκηνή. Ηταν ωραία, πολύ ωραία. Το κοινό είναι πολύ ζεστό μαζί μου. Στην πορεία της καριέρας μου υπήρξαν και άλλες πολλές συγκινητικές στιγμές, τόσες που θα μπορούσα να γράψω βιβλίο!»

Η Βίκυ Λέανδρος, παλαιάς κοπής καλλιτέχνις, δεν πιστεύει στη δύναμη των -πανίσχυρων σήμερα- social media: «Η αλήθεια ενός καλλιτέχνη φαίνεται πάνω στη σκηνή, εκεί κρύβεται η ουσιαστική επικοινωνία. Εγώ προσωπικά επενδύω στη δύναμη της αμφίδρομης σχέσης. Επαφή αληθινά ζεστή, χωρίς ανάγκη για ψεύτικα φτιασιδώματα στα οποία εμπλέκεται η τεχνολογία».

Από την ηλικία των πέντε ετών ζει στο εξωτερικό. Μητέρα τριών παιδιών -του Λέανδρου, της Μιλάνα και της Σάντρα-, έχει καταφέρει να εμφυσήσει στην οικογένειά της την αγάπη της για την Ελλάδα. «Την ελληνική γλώσσα έμαθα να τη μιλώ στο σπίτι μου, το ίδιο έκανα κι εγώ με τα παιδιά μου. Στο σπίτι μου υπήρχε και υπάρχει έντονο το ελληνικό στοιχείο. Γνωρίζουμε την κουλτούρα του τόπου μας και μαγειρεύουμε ελληνικά φαγητά. Η οικογένεια είναι δεμένη κατά τα ελληνικά πρότυπα. Μέχρι και σήμερα σε αργίες και γιορτές μαζεύονται όλοι και τους μαγειρεύω», αναφέρει.

Μύθος στα διεθνή καλλιτεχνικά δρώμενα και χορτασμένη από επιτυχίες, η Βίκυ Λέανδρος είναι επίσης μια γιαγιά που απολαμβάνει τον ρόλο της. «Στην καθημερινότητα και όταν δεν υπάρχουν επαγγελματικές υποχρεώσεις είμαι μια γυναίκα σαν όλες τις άλλες. Εχω τρία εγγόνια με τα οποία ασχολούμαι βοηθώντας την κόρη μου. Τα τρία μου παιδιά εργάζονται σκληρά και είναι πολύ ευχαριστημένα από τη ζωή τους. Η μεσαία μου κόρη μού έχει χαρίσει τα τρία αγόρια, στα οποία δεν σας κρύβω ότι έχω υπερβολική αδυναμία. Εχει πλάκα, γιατί πριν λίγες ημέρες που ήμουν στην κουζίνα και τραγουδούσα το ένα μου είπε: “Γιαγιά, δεν πειράζει που μαγειρεύεις και τραγουδάς”». Φυσικά, ξεσπάσαμε και οι δύο σε γέλια.

Η ελληνική νοοτροπία όμως στην οποία αναφέρθηκε νωρίτερα ενυπάρχει και στην καλλιτεχνική ζωή της. Οι πρόβες που κάνει με τους μουσικούς στο σπίτι της τελειώνουν πάντα με ένα καλό ελληνικό δείπνο διά χειρός της: «Εγώ μαγειρεύω και πάλι. Για εμάς τους Ελληνες η φιλοξενία και η αγάπη εκδηλώνεται γύρω από ένα τραπέζι. Υπάρχει τίποτα πιο ωραίο από το να περιποιείσαι και να φροντίζεις τους ανθρώπους που αγαπάς;».

Η Ελλάδα είναι ο τελικός σταθμός μιας περιοδείας με 64 συναυλιακά σημεία. Η Ελληνίδα που ταξίδεψε τη χώρα μας σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης έρχεται για ένα celebration concert στις 30 Δεκεμβρίου, στο «Christmas Theater». «Οι εμφανίσεις μου στην Ελλάδα κρύβουν πάντα ιδιαίτερη συγκίνηση. Αυτή τη φορά η συναυλία θα είναι εορταστική, με επιτυχίες από το ελληνικό και διεθνές ρεπερτόριό μου». Παίρνει μια ανάσα και συνεχίζει: «Δεν μπορούμε να κάνουμε τις μέρες μας μεγαλύτερες, όμως με τη μουσική μπορούμε να τις κάνουμε καλύτερες».

Η κουβέντα μεταφέρεται αναπόφευκτα στις φετινές γιορτές: «Οπως πάντα, θα περάσουμε τα Χριστούγεννα στο σπίτι όλοι μαζί, η οικογένεια, καλοί φίλοι και παιδιά. Επιπλέον, υπάρχουν και τρεις φίλοι και όπως συνήθως θα τους φιλοξενήσουμε. Τα πάντα είναι στολισμένα στους χώρους και επικρατεί μια ανέμελη διάθεση σε όλους μας. Κάθε χρόνο πηγαίνουμε πρώτα στην εκκλησία και στη συνέχεια επιστρέφουμε στο σπίτι, ανάβουμε το τζάκι και κεριά και τραγουδάμε γύρω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Οπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος θα ετοιμάσω το γιορτινό δείπνο, αλλά την επόμενη ημέρα θα συνεχίσω τις πρόβες για τη συναυλία στην Αθήνα που την περιμένω με μεγάλη χαρά»