Ιμπέρ ντε Ζιβανσί: Η δημοπρασία των €114 εκατ.

Συμπίπτοντας με την 70ή επέτειο της πρώτης συλλογής υψηλής ραπτικής του Ιμπέρ ντε Ζιβανσί, ο βρετανικός οίκος δημοπρασιών Christie's παρουσίασε την πώληση της προσωπικής συλλογής τέχνης του αμίμητου Γάλλου σχεδιαστή που έφυγε από τη ζωή το 2018. Η δημοπρασία περιελάμβανε περισσότερα από 1.200 αντικείμενα -από έπιπλα μέχρι έργα τέχνης των Τζακομέτι, Πικάσο και Μιρό-, που κοσμούσαν τις δύο εξαίσιες κατοικίες του: το Hôtel d'Orrouer στο Παρίσι και το Château du Jonchet στην κοιλάδα του Λίγηρα. Πολλά από τα γαλλικά και τα ευρωπαϊκά έπιπλα, τους πίνακες των παλαιών δασκάλων της τέχνης και τα σύγχρονα γλυπτά που βγήκαν στη δημοπρασία δεν είχαν δει το φως της δημοσιότητας (και της αγοράς) εδώ και δεκαετίες.

Η δημοπρασία αυτής της μοναδικής συλλογής ολοκληρώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στην Πόλη του Φωτός, σπάζοντας όλα τα ρεκόρ. Οι πωλήσεις των αντικειμένων του Ιμπέρ ντε Ζιβανσί συγκέντρωσαν περισσότερα από 114 εκατ. ευρώ, υπερδιπλάσια από τη χαμηλή εκτίμηση προπώλησης της συλλογής, καθιστώντας την τη δεύτερη πιο πολύτιμη συλλογή που πουλήθηκε ποτέ σε γαλλική δημοπρασία, σύμφωνα με τον οίκο Christie's στο Παρίσι. Το αποτέλεσμα εδραίωσε τη φήμη του οίκου δημοπρασιών που έχει χειριστεί οκτώ από τις δέκα πιο σημαντικές συλλογές στην ιστορία, συμπεριλαμβανομένης της ιστορικής πώλησης της συλλογής των Ιβ Σεν Λοράν και Πιερ Μπερζέ το 2009. Τα all star κομμάτια ξεκίνησαν μια παγκόσμια περιοδεία στις 5 Μαρτίου από το Παλμ Μπιτς και περιελάμβαναν στάσεις στη Νέα Υόρκη και το Χονγκ Κονγκ πριν επιστρέψουν στο Παρίσι.

Στο σύμπαν της υψηλής αισθητικής

Ο Ιμπέρ ντε Ζιβανσί γεννήθηκε το 1927 σε μια αριστοκρατική οικογένεια που κατοικούσε στο Μποβέ και έθρεψε την αγάπη του για τη δημιουργικότητα, τα χρώματα και τη μόδα. Η οικογένειά του, που είχε τίτλους ευγενείας στη Βενετία -ο ίδιος κατείχε τον τίτλο του μαρκήσιου-, του καλλιέργησε την αγάπη για τις καλές τέχνες. Η μητέρα και η γιαγιά του, τα δύο μεγαλύτερα πρότυπά του, μετά τον θάνατο του πατέρα του σε μικρή ηλικία, του εμφύσησαν την αγάπη για την ομορφιά. Ο προπάππους του ήταν σκηνογράφος της Οπερας του Παρισιού, ενώ ο παππούς του ήταν επικεφαλής σε εργοστάσιο ταπισερί και σπουδαίος συλλέκτης. Οι επισκέψεις του Ιμπέρ στις αντικερί ήταν εβδομαδιαίες, ενώ αρχικά σκεφτόταν να σπουδάσει αρχιτεκτονική. Ο Ζιβανσί περιβαλλόταν από υψηλά πρότυπα τέχνης, μόδας και κλασικισμού.

Αφού μετακόμισε στο Παρίσι, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών και δούλεψε δίπλα σε αρκετούς θρυλικούς σχεδιαστές όπως η Ελσα Σκιαπαρέλι και ο Ρόμπερτ Πιζέ. Ανοιξε τον οίκο μόδας Givenchy στην οδό Αλφρέ ντε Βινί το 1952. O σχεδιαστής έγινε γνωστός για τις καθαρές γραμμές του και τις μοντέρνες σιλουέτες του. Για παράδειγμα, η μπλούζα Bettina, εμπνευσμένη από το μοντέλο Μπετίνα Γκρατσιάνι, έσπασε τα αυστηρά σετ στα ταγέρ και έφερε μια νέα σύγχρονη ματιά, που διέφερε πολύ από εκείνη του πρωτοεμφανιζόμενου Κριστιάν Ντιόρ, ο οποίος μονοπωλούσε το ενδιαφέρον της γαλλικής υψηλής κοινωνίας.

Γράφοντας ιστορία με το θρυλικό «little black dress», ο αβρός couturier έντυσε πολλές από τις πιο εμβληματικές και κομψές γυναίκες του κόσμου όπως η Ζακλίν Μπουβιέ Κένεντι Ωνάση, η Οντρεϊ Χέπμπορν (δημιουργώντας πολλές από τις εμφανίσεις για τις ταινίες «Sabrina», «Funny Face», «Charade» και «Breakfast at Tiffany's»), τη δούκισσα του Ουίνδσορ Μπάνι Μέλον και τη συλλέκτρια έργων τέχνης Μαρέλα Ανιέλι, για να αναφέρουμε μερικές από τις διάσημες πελάτισσές του. Ο Ζιβανσί απελευθέρωσε τη γυναίκα από τα δεσμά της και καθιέρωσε το πρότυπο στο οποίο κινείται ακόμα η γαλλική κομψότητα.

Ο μόδιστρος ήταν ακριβής σε όλους τους τομείς της ζωής του. Προσέγγισε τον σχεδιασμό των σπιτιών και τη διακόσμηση ακόμα και των κήπων του, όπως ακριβώς θα προσέγγιζε τις συλλογές του υψηλής ραπτικής.

Οι εσωτερικοί χώροι των κατοικιών του στο Παρίσι και στην κοιλάδα του Λίγηρα είχαν μια συγκεκριμένη σειρά και ιεραρχική δομή με τον τρόπο που τα δημιούργησε, με κάθε αντικείμενο που προμηθευόταν να έχει τη δική του ξεχωριστή, περίοπτη θέση.

Ο Ζιβανσί εμπνεόταν πάντα από τα αγαπημένα του χρώματα - το βαθύ πράσινο, το πλούσιο χρυσό, το μίνιμαλ λευκό και το διαχρονικό μαύρο. Η χρήση του πράσινου χρώματος συνέδεσε τους εσωτερικούς χώρους και τους υπέροχους κήπους του Château du Jonchet, ενώ το πράσινο πλημμυρισμένο στο μετάξι δωμάτιο στο Hôtel d'Orrouer είναι ένα ζωντανό ταμπλό βιβάν γαλλικής αυτοσυγκράτησης και άκρατης κομψότητας. Φημιζόταν επίσης για την αριστοτεχνική μείξη κλασικών επίπλων με πιο μοντέρνες πινελιές. Κάποτε, μάλιστα, είχε πει: «Η μόδα αλλάζει, αλλά το στυλ του 18ου αιώνα θα αντέξει, καθώς είναι εξαιρετικής ποιότητας. (Αυτό το στυλ θα αντέξει) με την προϋπόθεση ότι δεν φυλακίζεται σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη από αντικείμενα της συγκεκριμένης περιόδου. Και πάνω απ' όλα, ότι δεν επιβαρύνεται από περιττά πομ πομ και στολίδια».

Το Château du Jonchet λειτούργησε ως ερωτικό καταφύγιο για τον Ιμπέρ ντε Ζιβανσί και τον σύντροφο και συνάδελφό του couturier Φιλίπ Βενέ, και ως εξοχικό για διακοπές με τους φίλους, την οικογένεια και τα λαμπραντόρ τους. Το ζευγάρι, γνωστό για την εμμονή στην τελειότητα στη δουλειά και τη διακόσμηση και την επίμονη αναζήτηση της ομορφιάς σε κάθε πτυχή της ζωής τους, αποκατέστησαν με κόπο το αρχοντικό και τους κήπους του ντύνοντας κάθε δωμάτιο του κτήματος με αντίκες που συνέλεξαν κατά τη διάρκεια των ταξιδιών τους.

Παρά το κλασικό του γούστο, ήταν μοντέρνος. Μπορούσε να συνδυάζει διαφορετικές περιόδους και στυλ με μεγάλη δόση αυτοσυγκράτησης και ισορροπίας», αναφέρει η Ζόι ντε Ζιβανσί, ιδρύτρια του Z.d.G by Zoë de Givenchy, ενός διαδικτυακού προορισμού για χειροποίητα επιτραπέζια σκεύη και διακοσμητικά. «Κατά τη διάρκεια της ζωής του συγκέντρωσε μια εξαιρετική συλλογή επίπλων και έργων κλασικής και μοντέρνας τέχνης, την οποία τακτοποίησε επιμελώς στα σπίτια του, σύμφωνα με τα ίδια αυστηρά πρότυπα και την εξαίσια εκλεπτυσμένη ευαισθησία και παθιασμένη δημιουργικότητα που εφάρμοσε στη δουλειά του ως couturier», καταλήγει.

Η Μπάνι Μέλον, στενή φίλη του ζευγαριού και πιστή πελάτισσα του οίκου Givency, αποκαλύπτει πως ο Ιμπέρ ντε Ζιβανσί είχε σχεδιάσει ακόμη και τα ρούχα κηπουρικής της. Στον πύργο της στην Αντίγκουα ο σχεδιαστής είχε πάντα το δικό του δωμάτιο. Ο Ιμπέρ μαζί με την Μπάνι έκαναν ατελείωτους περιπάτους στους κήπους και μοιράζονταν το ίδιο πάθος για τη μόδα, την τέχνη και τα όμορφα λουλούδια. Μαζί της ο μεγάλος μόδιστρος δημιούργησε έναν από τους κήπους του στο Château du Jonchet.

Ο Ζιβανσί είχε επίσης μακροχρόνια σχέση φιλίας και εκτίμησης με τον οίκο Christie's. Το 1993 ο δημιουργός συνεργάστηκε με τον οίκο Christie's για την πώληση μερικών από τα έπιπλά του των αρχών του 18ου αιώνα μαζί με κάποια γλυπτά, πίνακες και ασημικά. Το 1997, μάλιστα, έγινε πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου του Christie's Γαλλίας και βοήθησε τον οίκο στην οργάνωση των εκθέσεων και την επιμέλεια ορισμένων από αυτές. Συμμετείχε επίσης στη συντήρηση πολλών από τα ιστορικά μνημεία της Γαλλίας και ήταν σύμβουλος και λάτρης του Ανακτόρου των Βερσαλλιών και του Μουσείου του Λούβρου.

Σε όλη του τη ζωή, όπως ο ίδιος είχε δηλώσει, «προσπάθησα να δημιουργήσω μια ισορροπία ανάμεσα στην αρχιτεκτονική, τη διακόσμηση και το χρώμα». Τελικά κατάφερε να επανεφεύρει τη γυναικεία κομψότητα, να ανοίξει νέα κεφάλαια στους συνδυασμούς ετερόκλητων εποχών και να δημιουργήσει έναν μύθο με το δικό του όνομα ◆