Πολλά φυτά στην περιοχή του Τσέρνομπιλ, φαίνεται ότι έχουν προσαρμοστεί πλήρως στο μολυσμένο έδαφος, μετά από την τραγική καταστροφή τον Απρίλιο του.
Σύμφωνα με επιστημονική έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό περιβαλλοντικής επιστήμης και τεχνολογίας Environmental Science and Technology η προσαρμοστικότητα των φυτών οφείλεται στις μικρές μεταβολές που έχουν κάνει τα φυτά στο επίπεδο των πρωτεϊνών τους.
Από το 2007 οι επιστήμονες καλλιεργούσαν σόγια και λινάρι στο μολυσμένο έδαφος του Τσέρνομπιλ, σε κοντινή απόσταση από το μέρος της καταστροφής και όταν τα σύγκριναν με φυτά που φύτρωσαν σε μη ραδιενεργό περιβάλλον δεν διαπίστωσαν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους.
Συγκεκριμένα το μόνο που ανακάλυψαν ήταν μια απόκλιση της τάξης του 5% στα επίπεδα των πρωτεϊνών τους.
Η απόκλιση αυτή μπορεί να αιτιολογηθεί σαν κάποιου είδους μηχανισμός άμυνας, ο οποίος μπορεί να έχει εξελικτική προϊστορία εκατομμυρίων ετών στο παρελθόν καθώς η ραδιενέργεια, σε φυσική μορφή στη Γη, είναι τόσο παλιά όσο και ο ίδιος ο πλανήτης μας.
Η άμυνα αυτή επιτρέπει στα φυτά να προστατεύονται από την βλαβερή ακτινοβολία. Σε αντίθεση με τα ζώα, τα φυτά επειδή δεν μετακινούνται αναγκάζονται να προσαρμόζονται επί τόπου στις φυσικές καταστροφές αλλιώς θα ήταν καταδικασμένα να πεθαίνουν.
Έτσι γίνονται ανθεκτικά ακόμα και απέναντι στη ραδιενέργεια λένε οι επιστήμονες που καλλιέργησαν τα φυτά.
