Η ιστορία ενός κλέφτη αυτοκινήτων

Ο Χ είναι 30 χρονών. Τίποτα πάνω του ή γύρω του δεν προδίδει ότι ζει στην παρανομία. Τίποτα εκτός από το κινητό του το οποίο χτυπάει συνεχώς και οι διάλογοι περιορίζονται σε τέσσερις λέξεις «ναι, ποιος, πού, σε δέκα». Η συνέντευξη αυτή έγινε μέσα σε ένα ακριβό αυτοκίνητο, στα σκοτάδια ενός πάρκου. Και όταν κάποια στιγμή στη θέα του ανακριτικού και του περιπολικού που πλησίαζε κόντεψα να πηδήξω έξω από το αμάξι, ο Χ μου έπιασε το χέρι και, πολύ ήρεμος, μου είπε: «Χαλάρωσε. Δεν τρέχει τίποτα. Δεν είναι για μένα. Καμιά υπόθεση ρουτίνας». Και όντως, έτσι ήταν. Υστερα από δύο λεπτά τα οχήματα της Αστυνομίας έκαναν αναστροφή και ο μπλε φάρος σταμάτησε να αναβοσβήνει.  

Πώς έμπλεξες με τις κλοπές αυτοκινήτων;

Την ίδια δουλειά έκανε και ο πατέρας μου. Ολοι οι συνεργάτες του μπαινόβγαιναν στο σπίτι από τότε που ήμουν μικρός. Από εκεί «ξύπνησα». Εβλεπα, παρατηρούσα τι συνέβαινε. Ξεκινήσαμε πιτσιρικάδες από μηχανάκια κ.τ.λ.

Τα κλεμμένα αυτοκίνητα που έφερνε ο πατέρας σου στο σπίτι, τα χρησιμοποιούσατε για τις μετακινήσεις σας;

Για να το κάνεις αυτό θα πρέπει να είσαι πολύ χαζός! Εφερναν αυτοκίνητα και είτε τα πουλούσαν, ακόμη και στο εξωτερικό, είτε τα «έσπαγαν». Πάντως ο πατέρας μου δεν σκέφτηκε ποτέ να γίνει εκατομμυριούχος. Οι φίλοι του δεν είχαν λεφτά, τους έπαιρνε μαζί μας διακοπές. Αντί να κάνουμε διακοπές ως οικογένεια, ήμασταν εμείς και οι συνεργάτες-φίλοι του πατέρα μου. Ελειπε που έλειπε όλο τον χρόνο από το σπίτι, έπρεπε να έχουμε και όλους τους μαλάκες στις διακοπές. Αν ο πατέρας μου βρισκόταν σε ανάγκη, πες ότι δεν είχε λεφτά, ότι πάθαινε μια ζημιά, ότι τον πιάνανε, όλοι εξαφανιζόντουσαν. Δεν ερχόταν κανείς στο σπίτι.

Από ποια ηλικία μπήκες στο «κύκλωμα»;

Ημουν 17 χρονών. Κλέβαμε κανένα μηχανάκι να κάνουμε καμιά βόλτα. Στην πορεία πήγα σε συνεργάτες του πατέρα μου, οι οποίοι υποτίθεται ότι ήταν και οικογενειακοί φίλοι. Από αυτούς ξεκίνησα. Ενας από αυτούς είχε ένα συνεργείο. Εφερνε κλεμμένα αυτοκίνητα και τα έκοβε. Είχε όμως ελευθέρας από την Αστυνομία.

Τι εννοείς;

Εδινε λογαριασμό για το τι κάνουν οι άλλοι στην Αστυνομία. Εμένα με έπιασαν με ένα αυτοκίνητο «μαϊμού» που είχα φτιάξει. Ημουν 19 χρονών. «Μαϊμού» είναι το να πάρεις ένα αυτοκίνητο τρακαρισμένο και να μη φτιάξεις το ίδιο. Να το παραποιήσεις. Κάποιος λοιπόν με κάρφωσε. Ενας «φίλος» μου. Μαζί είχαμε μεγαλώσει, αλλά με ζήλευε. Οι «φίλοι» μου έβλεπαν ότι είχα φτιάξει ένα αυτοκίνητο και νόμιζαν ότι είχα λύσει το πρόβλημα της ζωής μου. Πήγαν λοιπόν και με «έδωσαν». Ηρθε η Αστυνομία και με πήρε σηκωτό από το σπίτι μου. Στο Τμήμα, είχαν κατέβει από τον 11^ο, που είναι το τμήμα αυτοκινήτων, και με ρωτούσαν πολύ συγκεκριμένα πράγματα, τα οποία ήξερα μόνο εγώ και αυτοί που «δουλεύαμε» μαζί. Δεν μπορούσαν να τα ξέρουν οι μπάτσοι. Αρα με «έδωσε» ο φίλος του πατέρα μου με τον οποίο κάναμε τις δουλειές. Αυτόν δεν τον είχαν πιάσει ποτέ. Δεν έδινε λογαριασμό.

Αυτό πώς γίνεται;

Πρέπει να καρφώνεις τους άλλους στους μπάτσους για να μη σε πειράζουν. Μπαίνουν και οι δικηγόροι στη μέση. Είναι αυτοί που έχουν τις «αλυσίδες» με τα αυτοκίνητα. Είναι ολόκληρη ομάδα. Δεν είναι τυχαίο το ότι δεν μπορείς να αφήσεις τίποτα με ασφάλεια. Πουθενά.

Εννοείς ότι έχει μπει πολύς κόσμος στη «δουλειά»;

Βέβαια. Κάποτε ήμασταν δέκα κλέφτες όλοι κι όλοι. Χάναμε κάτι, το βρίσκαμε. Τώρα αν σου κλέψουν εσένα το αυτοκίνητο δεν θα μπορέσουμε να το βρούμε. Εχουν μπει πολλοί Αλβανοί στο κύκλωμα και ξένοι γενικότερα.

Οι ξένοι είναι περισσότερο «αδίστακτοι» σε σχέση με τους Ελληνες;

Οχι, απλά είναι μάγκες. Οι Ελληνες λένε «δώσαμε λεφτά στον Αλβανό. Τον φτιάξαμε». Τι σημαίνει «τον φτιάξαμε»; Αν ήθελες να πήγαινες, να τα φέρεις εσύ. Αυτός είναι μάγκας και κρατάει τα λεφτά. Οι Ελληνες είμαστε χειρότεροι από τους Αλβανούς. Οταν πήγα στην Αλβανία ήταν σαν να είχε γίνει πόλεμος. Αυτή είναι η μόνη διαφορά με την Ελλάδα.

Πώς είναι η ζωή σου;

Βαριέμαι. Πρέπει όλη μέρα να είμαι στα τηλέφωνα για το τι δουλειά θα κάνουμε. Συνήθως δεν έχω να πω κάτι, πέρα από καμιά μαλακία. Απλά ξεπερνάς τον εαυτό σου συνέχεια. Θα βγεις έξω να κλέψεις. Δεν είναι άσχημη λέξη το «να κλέψω»; Δεν θα έπρεπε να έχω τύψεις που πήρα το αυτοκίνητο κάποιου άλλου;

Εχεις;

Αν θα μου πάρουν εμένα το αυτοκίνητο δεν θα με πειράξει; Το σκέφτομαι. Αλλά τι να κάνω; Δεν βρίσκω κάτι άλλο. Ολοι δουλεύουν για να ξεπληρώσουν δάνεια. Δεν επιδιώκω να γίνω πλούσιος από τις κλοπές αυτοκινήτων.

Κάθε πότε «χτυπάς» αυτοκίνητα;

Θα βγω να δουλέψω σήμερα και θα ξαναβγώ όταν μου τελειώσουν τα λεφτά. Δεν κλέβω κάθε μέρα.

Πόσες κλοπές έχεις κάνει μέχρι σήμερα;

Πολλές. Δεν ξέρω να σου πω σε νούμερο. Οσο όμως είσαι μέσα στα πράγματα θα ασχοληθείς και με κάτι άλλο. Θα σου πουν και για μια άλλη δουλειά. Αυτό γίνεται τρόπος ζωής. Δεν μπορείς να ξεφύγεις. Πες ότι εγώ θέλω να τα κόψω όλα μαχαίρι, που όντως θέλω να τα κόψω, λεφτά όμως πού θα βρω; Ολοι θέλουν να έχουν λεφτά. Και λεφτά όμως να πιάσω δεν θα έχει ενδιαφέρον η ζωή μου. Οταν κλέβεις, ανεβαίνει η αδρεναλίνη. Τώρα με σέβονται και με φοβούνται. Μετά τι θα γίνει; Για την ακρίβεια, μόνο με φοβούνται. Κανείς δεν με σέβεται.

Οι φίλοι σου γνωρίζουν με τι ασχολείσαι;

Ναι, όλοι. Φίλους έχω μόνο στη λέξη. Εχω ανθρώπους που σέβομαι και άλλους που δεν αξίζει να τους σέβομαι.

Και δεν φοβάσαι μήπως κάποιος σε «καρφώσει»;

Αν θέλουν ας με «καρφώσουν». Αλλος ένας και τι έγινε;

Αν σου τύχει κάτι στραβό, έχεις ανθρώπους να σε «κρύψουν» ή να σε βοηθήσουν;

Αυτοί που επωφελούνται από μένα. Ολα είναι συμφέρον. Δεν θα πει κανείς «ρε μαλάκες, ο Χ έχει πάθει αυτό».

Ποια είναι η πιο «χοντρή» δουλειά που έχεις κάνει;

Δεν κυνηγάω τα μεγάλα. Δεν θέλω να γίνω πλούσιος. Απλώς συντηρούμαι από αυτό.

Με ποια κριτήρια κλέβεις ένα αυτοκίνητο; Πρέπει να είναι ακριβό; Κάμπριο; Πολυτελείας;

Ο,τι παραγγέλνει ο πελάτης. Σου λέει θέλω ένα τέτοιο, σε αυτό το χρώμα…

Πώς τα σταμπάρεις; Πού τα βρίσκεις;

Γνωρίζω από αυτοκίνητα. Ψάχνω. Βγαίνω έξω το βράδυ, μπαίνω με τον καφέ μου στο αμάξι και αρχίζω το ψάξιμο.

Οταν βρεις το αυτοκίνητο που θέλεις, πώς το κλέβεις;

Τα αυτοκίνητα έχουν ιμομπιλάιζερ, δεν παραβιάζεις την κλειδαριά, βάζεις μπρος και φεύγεις. Αλλάζεις τον εγκέφαλο του ιμομπιλάιζερ. Ο εγκέφαλος έχει μέσα τους κωδικούς. Εσύ πρέπει για κάθε αυτοκίνητο να έχεις έναν free εγκέφαλο. Τον αλλάζεις, μιζάρεις και φεύγεις.

Αυτό δεν παίρνει πολλή ώρα;

Γύρω στα πέντε λεπτά.

Πιστεύεις ότι υπάρχει αυτοκίνητο που δεν μπορείς να το κλέψεις;

Οχι. Ολα κλέβονται.

Πώς μπορεί κάποιος να προφυλάξει το αυτοκίνητό του;

Να το βάζει δίπλα στο κρεβάτι του. Ή να κοιμάται μέσα. Μόνο έτσι.

Αν το έχει στο γκαράζ;

Ε, και τι; Ανοίγεις το γκαράζ, μπαίνεις μέσα και δεν σε βλέπει και κανείς. Αν έχει συναγερμό θα χτυπήσει μια, δυο φορές αλλά συνήθως απλώς βγαίνουν στο μπαλκόνι, ρίχνουν μια ματιά και τέλος. Εσύ απλά πρέπει να αντιληφθείς ότι βγήκε, μην τυχόν και πάρει την Αστυνομία. Μόλις δεις ότι έρχεται κάποιος το παρατάς και φεύγεις. Μη σε πιάσουν εκεί.

Σου έχει τύχει την ώρα που κλέβεις ένα αυτοκίνητο να έρθει ο ιδιοκτήτης του; Ή να σκάσει η Αστυνομία;

Οχι. Δεν πάμε για να ρισκάρουμε. Δεν παίρνουμε ένα αυτοκίνητο από όπου να ’ναι. Δεν θέλω να βρεθώ αντιμέτωπος με κανέναν ιδιοκτήτη αυτοκινήτου, γιατί θα κάνω οτιδήποτε προκειμένου να φύγω από αυτόν. Δεν θέλω να πάθει κάποιος κάτι. Και να τον κλέψουμε και να τον σκοτώσουμε; Οχι. Δεν θα το πάρω κάτω από το παράθυρό του. Θα ψάξω ασφαλές μέρος για μένα. Δεν είμαι αδίστακτος. Σκέφτομαι τα πάντα. Σκέφτομαι οτιδήποτε κακό μπορεί να συμβεί πριν μπω στη διαδικασία.

Το πιο χοντρό σκηνικό που σου έχει συμβεί με την Αστυνομία ποιο είναι;

Ηρθαν και με πήραν από το σπίτι μου. Κάποτε είχα κουραστεί να βγαίνω έξω κάθε μέρα. Να ψάχνω, να γυρνάω. Είχε βρεθεί λοιπόν ένας πρεζάκιας και μου έφερνε ό,τι ήθελα. Του έδινα π.χ. 300 ευρώ για ένα αυτοκίνητο από το οποίο θα έβγαζα 2.000 - 2.500 χιλιάδες ευρώ. Οπότε δεν χρειαζόταν να βγαίνω εγώ. Εκανε αυτός τη δουλειά για μένα. Ελα όμως που έκανα λάθος. Μόλις τον έπιασε η Αστυνομία, τα ξέρασε όλα.

Αυτοί που παίρνουν ναρκωτικά μιλάνε πιο εύκολα στην Αστυνομία;

Δεν έχει να κάνει. Κι εγώ έπαιρνα παλιά ναρκωτικά. Οχι ηρωίνη. Πάντως όταν παίρνεις ναρκωτικά είσαι απλώς άρρωστος. Είσαι εξαρτημένος. Δεν έχεις ψυχολογία. Το κατά πόσο κάποιος θα «μιλήσει» είναι στον άνθρωπο.

Προσπάθησες ποτέ να πιάσεις «κανονική» δουλειά;

Ναι. Εχω δοκιμάσει να δουλέψω. Πήγα να δουλέψω σε ένα βενζινάδικο αλλά κατάλαβα ότι δεν θα με έβγαζε πουθενά. Οταν ο άλλος θέλει να σου δίνει 30 ευρώ για να του βγάζεις όλη τη δουλειά, ε, δεν σε σέβεται. Αυτός θα βγάζει ένα χιλιάρικο τη μέρα κι εγώ 30 ευρώ; Δεν πήγαινα τόσο για τα λεφτά. Πήγαινα για να ισιώσω ως άνθρωπος. Στο τέλος τού λέω «κράτα τα λεφτά, τα μεροκάματα ενός μήνα, κι εγώ φεύγω για να μη μαλώσουμε». Και πιο παλιά που είχα δοκιμάσει τα ίδια.

Πιστεύεις ότι θα μπορέσεις σε κάποια φάση της ζωής σου να κάνεις κάτι νόμιμο; Να ξεφύγεις από τις κλοπές και το «κύκλωμα»;

Ναι. Οταν φτιάξω κάτι δικό μου. Οπως τώρα. Κάτι προσπαθώ. Με έριξαν όμως πάλι κάτω . Μου έφαγαν λεφτά. Οχι μόνο δεν με αφήνουν να πατήσω στα πόδια μου, αλλά με βάζουν να κάνω και πράγματα που ουσιαστικά δεν θέλω.

Δεν είναι ειρωνικό το ότι εσύ «τρως» την περιουσία κάποιου και έρχεται ένας άλλος που «τρώει» τα δικά σου λεφτά;

Ναι, είναι. Κάπως έτσι πάει.

Οι γονείς σου δεν σου λένε τίποτα;

Γιατί μπορούν να μου πουν και τίποτα έτσι όπως τα έχουν κάνει;

Δεν φοβούνται ότι μπορεί να πάθεις κάτι;

Δεν με καταλαβαίνει κανείς εκεί μέσα. Μόνο η κοπέλα μου, με την οποία είμαι τρία χρόνια. Η κοπέλα μου είναι η μόνη που μιλάει σωστά. Ξέρει ότι αυτό είναι το κακό μου, δεν είναι το καλό μου. Μου λέει συνέχει «ξύπνα και ξεκόλλα. Ασ’ τα όλα αυτά. Δεν χρειαζόμαστε λεφτά. Δεν χρειαζόμαστε τίποτα». Αλλά όταν δεν μπορεί να μου πει κάτι ο πατέρας μου και η μάνα μου, ποιος θα μου πει; Στην κοπέλα μου έχω αναγκαστεί να πω αρκετά ψέματα. Δηλαδή γίνομαι καραγκιόζης στον μόνο άνθρωπο που αγαπάω και με αγαπάει πραγματικά.

Φίλους στην Αστυνομία έχεις; Ή ανθρώπους σε καίριες θέσεις που θα μπορέσουν, αν σου τύχει μια στραβή, να σε στηρίξουν ή να σε ξεμπλέξουν;

Εχω έναν φίλο μπάτσο. Αλλά δεν βασίζομαι σε κανέναν. Για να έχεις τέτοιους φίλους θα πρέπει να είσαι ρουφιάνος. Κι εγώ δεν είμαι.

Στον δρόμο σε έχουν σταματήσει ποτέ για έλεγχο, ενώ κυκλοφορείς με κλεμμένο αυτοκίνητο;

Οχι. Ξέρω από πού να πάω και πού έχει συνήθως μπλόκα. Εσύ τι πιστεύεις; Οτι οι μπάτσοι ενδιαφέρονται για τα κλεμμένα αυτοκίνητα; Νομίζεις ότι θα ψάξουν να τα βρουν; Απλά όταν σ’ το κλέψουν πας εκεί, τους ενημερώνεις και νομίζεις ότι θα ψάξουν. Τίποτα δεν κάνουν. Είναι διακοσμητικοί. Περιμένουν στα γραφεία τους μέχρι να πάει ένας ρουφιάνος και να τους πει «έχουν αυτά τα αυτοκίνητα εκεί». Αν τύχει να το βρουν, το βρήκαν. Οι μόνες που πιέζουν συνεχώς είναι οι ασφαλιστικές εταιρείες, κι αυτό γιατί αποζημιώνουν τους ιδιοκτήτες. Μόνο αυτές πιέζουν τους μπάτσους.

Η Αστυνομία κυνηγάει κυρίως τις δουλειές που γίνονται με ξένα αυτοκίνητα ή με ελληνικά;

Δεν τη νοιάζουν πολύ τα ξένα αυτοκίνητα. Δεν πρόκειται να τους πάρει κανείς τηλέφωνο και να τους πει «που είναι, ρε, το αμάξι μου;». Οι ασφαλιστικές όμως που έχουν γ…εί να πληρώνουν αυτοκίνητα, σπάνε τα τηλέφωνα.

Τα αυτοκίνητα μαζεύονται σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο;

Ολοι ξέρουν πού πηγαίνουν τα αυτοκίνητα. Και η Αστυνομία. Δεν υπάρχει μόνο ένα σημείο. Εξαρτάται από το τι κάνεις. Αν το παίρνεις και το πασάρεις, δεν το κρατάς. Αν όμως το κόβεις, πρέπει να έχεις έναν χώρο για να το κάνεις ανταλλακτικά. Δεν γίνεται αυτοί που πουλάνε μεταχειρισμένα ανταλλακτικά να έχουν τα πάντα. Πώς γίνεται ένα αυτοκίνητο χρόνου να γίνει ανταλλακτικά; Γιατί; Επειδή είναι κλεμμένο.

Τι συμφέρει περισσότερο; Να τα κάνεις ανταλλακτικά ή να τα δίνεις στον πελάτη κατευθείαν;

Τα ανταλλακτικά έχουν μεγαλύτερο κέρδος. Το πουλάς κομμάτι -κομμάτι. Ομως αυτό έχει μπελάδες. Και κλέβεις και κρατάς τα πράγματα. Αν σε πιάσουν, δεν μπορείς να πεις «όχι, δεν το έχω».

Τα περισσότερα λεφτά που μπορείς να βγάλεις από μια δουλειά πόσα είναι;

Γύρω στις πέντε χιλιάδες ευρώ.

Ενώ το αυτοκίνητο που έχεις κλέψει μπορεί να κάνει πόσο;

Πενήντα χιλιάδες. Εξήντα.

Γιατί βγάζεις τόσα λίγα;

Γιατί έχουμε γίνει πολλοί. Αλλά αυτός είναι ο λόγος που δεν δουλεύω κάθε μέρα. Δεν γίνεται να χτυπάω κάτι που αξίζει πενήντα χιλιάδες ευρώ και εγώ να παίρνω τρεις ή τέσσερις χιλιάδες. Αντε πέντε.

Πολύ ριψοκίνδυνο για τόσα λεφτά. Είναι λίγα…

Λίγα δεν είναι, στην ουσία. Δουλεύω είκοσι λεπτά και βγάζω τόσα λεφτά. Ποιος το κάνει αυτό; Εδώ δουλεύουν έναν μήνα για 600 ευρώ.

Ναι, αλλά το να παίζεις κορόνα - γράμματα τη ζωή σου και την αξιοπρέπειά σου…

Ακου. Γενικότερα δεν ντρέπομαι για τίποτα. Θεωρώ ότι έχω αξιοπρέπεια. Ο κόσμος δεν λέει «ο Χ ο φίλος μας, λέει ο Χ ο κλέφτης». Ακόμη και οι γνωστοί μου.

Σε ενοχλεί αυτό;

Φυσικά με ενοχλεί όταν είναι κάποιος που έχουμε μεγαλώσει μαζί να λέει έτσι για μένα. Οι άγνωστοι δεν με νοιάζουν.

Εχεις στο μυαλό σου να κάνεις οικογένεια;

Ναι. Οταν θα είμαι έτοιμος οικονομικά ώστε να μην περάσουν τα παιδιά μου αυτά που πέρασα εγώ. Ο πατέρας στις φυλακές, μόνοι μας στο τραπέζι… Δεν είναι λίγο. Οταν θα κάνω οικογένεια δεν θα είμαι παράνομος. Θέλω να ηρεμήσω. Και χτες, που λέει ο λόγος, θα ήθελα να ήμουν ήρεμος.

Τα χρήματα που βγάζεις πώς τα ξοδεύεις;

Ρούχα, θα βγω έξω… Δεν υπολογίζω. Θα βγω έξω με φουσκωμένη τσέπη και μπορεί να γυρίσω χωρίς κέρμα. Δεν με νοιάζει. Οπως σου είπα, φίλοι δεν υπάρχουν και πρέπει να τους νοικιάσεις για να τους έχεις μαζί σου. Ολοι νοικιασμένοι είναι. Οπως νοικιάζεις ένα αυτοκίνητο. Πάντως όσα λεφτά βγάζω, τα ξεφτιλίζω.

Ξέρεις περιπτώσεις παράνομων που συνεργάζονται με την Αστυνομία;

Ναι. Δεν θέλει και πολύ για να το καταλάβεις. Οταν ο άλλος κόβει αυτοκίνητα μέρα μεσημέρι με ανοιχτό το μαγαζί… Δεν είναι λογικό αυτό. Δεν μπορεί απλά να μη φοβάται. Δεν γίνεται να κάνεις αυτή τη δουλειά και να μη φοβάσαι. Ποιος είσαι;

Εχεις βρει ποτέ αυτοκίνητο που έκλεψαν από κάποιον φίλο σου ή συγγενή σου;

Ναι, έχω μπει στη μέση κι έχω βρει τον μπελά μου. Οταν κλέψει το αυτοκίνητο κάποιος άλλος και πάω εγώ να το πάρω πίσω, θα μου πει «εντάξει, και τι θες να κάνω τώρα; Εγώ βγήκα και δούλεψα. Θέλω λεφτά». Οπότε εγώ ή πρέπει να το πληρώσω από την τσέπη μου ή να του δώσω αντάλλαγμα. Ή να μου δώσει τα χρήματα αυτός που έχασε το αυτοκίνητο. Σε αυτή την περίπτωση όμως ο φίλος μου, που τον κλέψανε, ξέρεις τι θα σκεφτεί; Οτι τον έκανα μεροκάματο. Γιατί είναι τόσο μαλάκες οι άνθρωποι. Οπότε δεν ξαναμπαίνω στη μέση.

Εχεις κλέψει ποτέ αυτοκίνητο γνωστού σου;

Δεν θα το έκανα ποτέ. Θέμα αρχής. Είναι ντροπή να πειράξεις κάποιον γνωστό. Ακόμη κι αν τον έχεις δει μια φορά.

Υπάρχουν περιπτώσεις που να έχεις βάλει στο μάτι το ίδιο αυτοκίνητο με κάποια άλλη «ομάδα»;

Δεν μιλάω με άλλες ομάδες. Δεν ξέρω τι κάνουν. Αν τύχει να πέσουμε στο ίδιο αυτοκίνητο, θα σηκωθώ να φύγω. Τι; Θα τσακωθούμε για ένα αυτοκίνητο; Τόσα υπάρχουν.

Ναι, αλλά έτσι όπως το πάτε σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν…

Καλύτερα, να ξεμπερδεύουμε μια ώρα αρχύτερα.

Ποια δουλειά θεωρείς ότι θα μπορούσες να κάνεις και να σου αρέσει; Νόμιμη.

Οποιαδήποτε δουλειά που θα είναι δικιά μου. Θα είχα όρεξη να κάτσω να δουλέψω. Δεν θα μπορούσε να μου πει κανείς τίποτα.

Αν σε ρωτήσει κάποιος τι δουλειά κάνεις, τι θα του πεις;

Είμαι μηχανικός.

Αν σε ρωτήσει κάποιος που γνωρίζει με τι ασχολείσαι;

Θα του πω «καλά ρε, μας κοροϊδεύεις;».

Σε κάποιον πιτσιρικά που ίσως ο μπαμπάς του ασχολείται με κάτι παράνομο ή που ίσως ο ίδιος να έχει αρχίσει να μπλέκει, τι θα τον συμβούλευες;

Ολοι μπλέκουμε με το σκεπτικό ότι θα βγάλουμε λεφτά. Κανείς δεν ξέρει ότι αυτό το πράγμα γίνεται τρόπος ζωής. Αν το ήξερε από την αρχή, δεν θα έμπλεκε. Αν μάθεις να έχεις τον μισθό σου, θα συμβιβαστείς με αυτόν. Αν όμως έχεις μάθει σε πέντε φράγκα παραπάνω, δεν μπορείς να το δεχτείς. Ετσι δεν είναι;