Πέτρος Κατσαμπούρης-Ο \φελινικός\ αισιόδοξος μάνατζερ της Βιβεχρώμ

Ο κ. Κατσαμπούρης είναι ένας άνθρωπος που του αρέσει η ζωή και το χαμόγελο. Που συνδυάζει με μεγάλη ευκολία τη Νίκαια των παιδικών του χρόνων (Κοκκινιά κατά τον ίδιο) με την ιταλική φινέτσα. Που ενώ λατρεύει την τέχνη, το ευ ζην και φυσικά την υψηλή μαγειρική, δεν διστάζει να ζήσει τις αντιφάσεις του και να μιλήσει για τα καλύτερα ταβερνάκια στην περιοχή της Μάνδρας. «Λίγο πιο πάνω από τις εγκαταστάσείς μας υπάρχει μια ταβέρνα… μαγική. Ο Βελατούρης με το όνομα. Αυτός λοιπόν φτιάχνει τα καλύτερα… νιόκι, τα οποία όμως στα αρβανίτικα ονομάζονται “τζόλια”», μας λέει.

Με την ίδια ευκολία στη συνέχεια ο διευθύνων σύμβουλος της ΒΙΒΕΧΡΩΜ αναλύει τις απόψεις του και για τη nouvelle cuisine: «Αυτό που ξέρουν όλοι οι μεγάλοι παγκοσμίως σεφ είναι ότι στο σερβίρισμα αυτό που μετράει είναι το… χρώμα. Κι εμείς στη ΒΙΒΕΧΡΩΜ από χρώμα ξέρουμε πολλά».

Ενας μαθηματικός στη διαφήμιση μέσω αγγελίας…

Γεννημένος στα δύσκολα για την αριστερή περιοχή της Νίκαιας χρόνια του 1950, τα οποία με μεγάλη μαεστρία είχε παρουσιάσει στην ταινία του «Συνοικία το όνειρο» ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο κ. Κατσαμπούρης έμαθε από νωρίς ότι η ζωή δεν χαρίζεται σε κανέναν. Ολα είναι θέμα κατάκτησης. Σπουδάζοντας με υποτροφία στο Μαθηματικό του Πανεπιστημίου Αθηνών, ασχολήθηκε αρχικά με το μάρκετινγκ, έχοντας ως δάσκαλο τον «γκουρού» της ελληνικής διαφήμισης και ιδρυτή μίας εκ των πρώτων εταιρειών του κλάδου, της «Αλέκτωρ», κ. Γιώργο Θεοφιλόπουλο. «Είχα βρει τη δουλειά από αγγελία κι αυτό που με ενδιέφερε τότε, εκτός βέβαια από τα χρήματα, ήταν να αποδείξω πως ένας μαθηματικός μπορεί να πετύχει στη διαφήμιση. Σε κάποιο του βιβλίο ο Jim Collins έλεγε πως αυτό που μετράει είναι ο άνθρωπος. “Αν βρεις καλό, πάρ’ τον στη δουλειά σου κι ας μην έχεις θέση. Ο άξιος πάντοτε χωράει”. Κάπως έτσι έγινε και με τον Γιώργο Θεοφιλόπουλο και εμένα».

Λάτρης της ιταλικής φινέτσας και της Κοκκινιάς

Ανθρωπος που δεν ξεχνά, ο Ελληνας μάνατζερ αναπολεί παρ’ όλα αυτά τα χρόνια της Νίκαιας. Την περήφανη Σμυρνιά γιαγιά του (την… Πολυξενάρα, όπως με καμάρι μας λέει), τα καρπούζια που πουλούσε στις παραλίες και, φυσικά, το εργοστάσιο της ΒΙΒΕΧΡΩΜ. «Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι η βιομηχανία που έβλεπα ως πιτσιρικάς στην περιοχή θα γινόταν κάποτε το επαγγελματικό μου σπίτι», εξομολογείται.

Μετά τον «Αλέκτορα», ο κ. Κατσαμπούρης προσλαμβάνεται στη «Nestle», στην «Pepsico», στην «Kraft» και στην ΕΛΓΕΚΑ. Στο τέλος όμως αποφάσισε να βάλει «χρώμα» στην καριέρα του. «Μα το χρώμα είναι η αισιοδοξία για τη ζωή. Οταν κάποιος θέλει να αλλάξει διάθεση, αυτομάτως αλλάζει χρώμα. Αυτή την αισιόδοξη προοπτική θέλω να μεταφέρω και στους εργαζόμενους στη ΒΙΒΕΧΡΩΜ», μας λέει.

Λάτρης της ιταλικής σχολής και φινέτσας, επειδή -όπως μας λέει- συνδυάζει το μεσογειακό ταμπεραμέντο με την προσήλωση στη δουλειά, ο διευθύνων σύμβουλος της ΒΙΒΕΧΡΩΜ κάθε άλλο παρά μοναχικός μάνατζερ μπορεί να χαρακτηριστεί. «Η μοναξιά είναι αφόρητη. Δεν έχει κανένα νόημα να καρπώνεσαι όλες τις επιτυχίες μόνος. Πρέπει να δρας συλλογικά. Μόνο έτσι έχει ενδιαφέρον και χαρά η ζωή», υπογραμμίζει. Κοιτάζοντας μάλιστα το άλλο φωτογραφικό έργο που φιλοξενούν οι τοίχοι του γραφείου του, το Le Grand Magia του Eduardo de Filippo, μας λέει πως η μαγεία είναι απαραίτητη στη δουλειά.

«Αγαπώ τους ανταγωνιστές μου. Χάρη σ’ αυτούς πέτυχα»

Κάθε «φτασμένος» στο πόστο του έχει το δικό του μυστικό επιτυχίας. Ο κ. Κατσαμπούρης θεωρεί ότι πέτυχε χάρη στον… ανταγωνισμό! «Αγαπώ τους ανταγωνιστές μου. Και σοβαρολογώ! Ο κλάδος των χημικών στην Ελλάδα είχε την τύχη να διαθέτει επιχειρήσεις με υψηλό αίσθημα ευθύνης και με προσήλωση στην ποιότητα. Αρκεί να δει κανείς την καλή δουλειά που γίνεται σε παραδοσιακές επιχειρήσεις όπως η ΧΡΩΤΕΞ ή η VITTEX», υποστηρίζει. Μάλιστα, πάγια άποψή του είναι ότι ακριβώς επειδή ο ανταγωνισμός ανέκαθεν ήταν άριστος, ακόμα και πριν από τον πόλεμο, τα εισαγόμενα προϊόντα δεν έχουν κατορθώσει σήμερα, στην περίοδο της παγκοσμιοποίησης, να εκτοπίσουν τα ελληνικά. Αντιθέτως, τα εγχώρια προϊόντα αντιπροσωπεύουν το 90% της αγοράς.

Υιοθέτησαν ένα άλογο για να βοηθά τα ανάπηρα παιδιά

Στις σημαντικές κατακτήσεις της διοίκησης Κατσαμπούρη είναι ο συνδυασμός της επιχειρηματικότητας, με τον σεβασμό για το περιβάλλον. «Η εταιρεία μας θέλει τη διαφάνεια. Πρέπει να σεβόμαστε την κοινωνία και να παραμένουμε άψογοι σε περιβαλλοντικό επίπεδο. Δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε με τρόπο τυπικό την εταιρική κοινωνική ευθύνη, ιδιαίτερα τη στιγμή που δρούμε σε μια δύσκολη και επιβαρημένη περιοχή όπως η Ελευσίνα», υποστηρίζει. Γι’ αυτόν τον λόγο η ΒΙΒΕΧΡΩΜ προτρέπει τους εργαζόμενούς της να συμμετέχουν ενεργά σε δράσεις που βοηθούν το κοινωνικό σύνολο. Ηδη εδώ και κάποια χρόνια έχει οργανώσει τακτικές αιμοδοσίες, συμμετέχει στα προγράμματα σίτισης του γνωστού θρησκευτικού ακτιβιστή Παπαπηρουνάκη στο Πέραμα, ενώ, υιοθετώντας ένα άλογο, οι εργαζόμενοι της εταιρείας βοηθούν παιδιά με αναπηρίες μέσω της θεραπευτικής ιππασίας.

Ομως και στο επίπεδο των σκληρών αριθμών η βιομηχανία στάθηκε στο ύψος της. «Είμαστε βιομηχανία, με την καλή όμως έννοια του όρου. Κρατήσαμε την Ελλάδα ανταγωνιστική. Πείτε μου ποιοι κλάδοι κράτησαν τόσο χαμηλά τον διεθνή ανταγωνισμό. Ελάχιστοι», υποστηρίζει.

Την αύξηση του όγκου πωλήσεων της εταιρείας κατά 50%, ο κ. Κατσαμπούρης την αποδίδει εξολοκλήρου στους 300 εργαζομένους της. «Αυτοί πήρανε τόσο πολλά βραβεία και τόσες συνεχόμενες πρωτιές σε Ελλάδα και Ευρώπη. Τα βραβεία και οι έπαινοι του ΕΒΕΑ, του EFQM, της ΕΕΔΕ και τόσα άλλα σε αυτούς ανήκουν. Χάρη σε όλους αυτούς τους ανθρώπους μπορώ κι εγώ να βλέπω το μέλλον της εταιρείας με αισιοδοξία - κι ας επίκεινται σημαντικές αλλαγές στη χημική βιομηχανία», μας λέει. Και είναι αλήθεια πως μια σειρά αλλαγών εξαιτίας των περιβαλλοντικών υποχρεώσεων που θέτει η Ε.Ε. οδηγεί σε σειρά ριζικών αλλαγών τον κλάδο.

Πάγια πολιτική της εταιρείας είναι να στέκεται κοντά στους εργαζομένους. Εξάλλου και η οικογένεια Πατέρα από τα χρόνια μετά τον Εμφύλιο είχε καθιερώσει να δίνει υποτροφίες στο Πολυτεχνείο. «Δεν πρέπει το χρήμα να μας κάνει κρύους, απόμακρους και κυνικούς. Εχουμε τη χαρά στη ΒΙΒΕΧΡΩΜ να διαθέτουμε τρεις γενιές ανθρώπων. Ο πατέρας έφερε τον γιο, ενώ διαθέτουμε ακόμα κι εργάτες που είδαν τα παιδιά τους να εργάζονται ως ειδικοί επιστήμονες-χημικοί εδώ», μας λέει.

Η συνεργασία του ιδίου με τον διεθνή όμιλο της AKZO NOBEL είναι εξαιρετική. «Κατάλαβαν τις ελληνικές ιδιαιτερότητες και μας εμπιστεύονται», τονίζει και συμπληρώνει: «Κύρια αποστολή μας είναι η ελληνική αγορά, αν και από εφέτος έχουμε πεδίο δράσης από τις σκανδιναβικές χώρες, την Κεντρική Ευρώπη έως και τα Βαλκάνια».

Η εταιρεία διαθέτει σημαντικά ποσά ετησίως στην έρευνα και την τεχνολογία, ενώ πολλοί από τους επιστήμονές της συνεργάζονται στενά με τα Διεθνή Τεχνολογικά Κέντρα Ερευνών της AKZO NOBEL, της μεγαλύτερης εταιρείας χρωμάτων στον κόσμο.

Το 1932 μία οικογένεια με μεγάλη παράδοση στη ναυτιλία θέλησε να δημιουργήσει μια μονάδα που θα παρήγε και θα εμπορευόταν βερνίκια πλοίων. Μετά έγινε μέλος της «Νόμπελ». Κι αν αναρωτιέστε τι σχέση έχει ο κολοσσός των χρωμάτων με τα επιστημονικά βραβεία, είναι η βιομηχανία που ανήκε στην οικογένεια του Σουηδού χημικού – μηχανικού - επιχειρηματία Αλφρεντ Νόμπελ, που τα καθιέρωσε το 1901. Η Κατοχή, οι αεροπορικές επιδρομές των Γερμανών, το καμουφλάζ της εφοπλιστικής οικογένειας Πατέρα και ο μάνατζερ που εμπνέεται από τη μαγεία του κινηματογράφου και τον Εduardo de Filippo

Η βιομηχανία των εφοπλιστών με το Nobel των χρωμάτων

Δεν είναι σπάνιες οι φορές που γνωστές ιστορικές επιχειρήσεις, με λαμπρές σελίδες στη Libro d’Oro του οικονομικού γίγνεσθαι, καταλήγουν να μεταλλάσσονται σε δυσβάσταχτο φορτίο για τους μάνατζερ που τις διοικούν. Πρόκειται για τις εταιρείες που, ξεχνώντας την περίοδο της καινοτομίας, τείνουν να θυμίσουν τη σκηνή της γνωστής ταινίας του Φεντερίκο Φελίνι «E La Nave Va». Εκεί δηλαδή που ο ήρωας του φιλμ «Ορλάντο», μετά τη βύθιση του υπερωκεανίου «Gloria N.», κωπηλατεί σε μια ναυαγοσωστική λέμβο, με έναν… ρινόκερο να κάθεται ήσυχα στην πρύμνη. Δύσκολο το έργο και βαρύ το φορτίο.

Ακριβώς αυτή την εικόνα του απελπισμένου και καταδικασμένου στην αδράνεια και την ακινησία κωπηλάτη έχει επιλέξει για τη διακόσμηση του γραφείου του ο διευθύνων σύμβουλος της μεγάλης παραδοσιακής βιομηχανίας ΒΙΒΕΧΡΩΜ κ. Πέτρος Κατσαμπούρης. Πρόκειται για μια φωτογραφία με έντονα σημάδια σημειολογίας. «Εμείς μάθαμε να αλλάζουμε. Ομως δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε ποτέ», ξεκαθαρίζει.

Μια εταιρεία γεμάτη χρώμα, που αρνείται να γεράσει, είναι η ΒΙΒΕΧΡΩΜ. Μια βιομηχανία που με τα 75 χρόνια παρουσίας της και με την προσφορά της λογικά έχει εγγράψει τη δική της παρακαταθήκη σε αυτό που λέμε ελληνική αγορά.

Το πρώτο εργοστάσιο βερνικιών του εφοπλιστή στη Νίκαια

Η «Βιομηχανία Βερνικιών Χρωμάτων», όπως είναι το πλήρες όνομά της, ξεκίνησε τη διαδρομή της το 1932. Τότε δημιουργήθηκε το πρώτο της εργοστάσιο στην περιοχή της Νίκαιας από τον Στέφανο Πατέρα. Γνωστή για τη ναυτική της παράδοση, η μεγάλη οικογένεια Πατέρα θέλησε τότε να δημιουργήσει μια μονάδα με σκοπό τη βιομηχανική παραγωγή, επεξεργασία, εισαγωγή, εξαγωγή και εμπορία κάθε είδους βερνικιών, χρωμάτων και πλαστικών υλών. Αρχικά επρόκειτο για βερνίκια πλοίων, καθώς οι Οινουσσιώτες εφοπλιστές διέθεταν έναν πολύ σοβαρό για την εποχή στόλο. Αυτό όμως που δεν γνωρίζει ο πολύς κόσμος είναι η μεγάλη αγάπη που έτρεφαν προς την επιστήμη.

«Η οικογένεια Πατέρα όχι μόνο αγαπούσε την πρόοδο και την έρευνα, αλλά έτρεφε μεγάλη αγάπη για τον κλάδο της χημείας», μας λέει ο κ. Κατσαμπούρης. Από τους καλύτερους χημικούς της εποχής του Μεσοπολέμου, ο Στέφανος Πατέρας βάλθηκε να δημιουργήσει την εταιρεία των ονείρων του. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα πως, ακόμα και σήμερα, η προτομή του κοσμεί τον περίβολο των εγκαταστάσεων της ΒΙΒΕΧΡΩΜ.

Το ουράνιο τόξο και οι επιθέσεις των Γερμανών

Η πορεία της εταιρείας από εκεί και πέρα θα είναι διαρκώς ανοδική. Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου πωλούσε χρώματα για καμουφλάζ από τις αεροπορικές επιθέσεις είτε των Γερμανών και Ιταλών είτε των Συμμάχων. Με το γνωστό σήμα της, το περίφημο εργοστασιακό ουράνιο τόξο, κερδίζει την εμπιστοσύνη των καταναλωτών και σύντομα η εταιρεία, παρά τον αξιόλογο ανταγωνισμό της, βρίσκεται στην πρώτη θέση. Είναι η περίοδος του ’60. Τότε μετακόμισε στη σημερινή της έδρα στην περιοχή της Μάνδρας Ελευσίνας.

«Φανταστείτε πόσο διορατικό μυαλό είχε ο Στέφανος Πατέρας! Από το 1940 είχε διαβλέψει τη χωροταξική ανάπτυξη της πρωτεύουσας και ξεκίνησε να αγοράζει γη στην περιοχή της Ελευσίνας - τότε ήταν βοσκότοπος. Μάλιστα, ο ίδιος έλεγε ότι δεν είναι δυνατόν να έχεις μονάδα εντός του οικιστικού τόξου και γι’ αυτόν τον λόγο μετακόμισε τη ΒΙΒΕΧΡΩΜ από τη Νίκαια», μας λέει ο νυν διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας.

Συνεργασία με πολυεθνικές-γίγαντες των χημικών

Τον Αύγουστο του 1990 η εταιρεία κάνει το επόμενο καθοριστικό για τη μελλοντική της εξέλιξη βήμα. Γίνεται μέλος της «Nobel Industries», μίας από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες χρωμάτων της Ευρώπης, και της CHEMAGRA, που αντιπροσωπεύει ομάδα διεθνών επενδυτών. Και όλα αυτά σε μία περίοδο κατά την οποία ανθούσε, χωρίς την πίεση της πώλησης που υπαγορεύουν συνήθως άλλες συγκυρίες. Μάλιστα η «Nobel» είναι η εταιρεία του Σουηδού χημικού, μηχανικού και βιομήχανου Αλφρεντ Νόμπελ, ο οποίος καθιέρωσε το 1901 και τα περίφημα βραβεία της Σουηδικής Ακαδημίας. Να λοιπόν που η ΒΙΒΕΧΡΩΜ πήρε έστω και εξ αντανακλάσεως το δικό της βραβείο Νόμπελ.

Στις αρχές του 1994 η «Nobel Industries» συγχωνεύεται με την AKZO SA, τον ολλανδικό γίγαντα στα χημικά και δημιουργείται η ΑΚΖΟ ΝΟΒΕL, η μεγαλύτερη εταιρεία χρωμάτων στον κόσμο και μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες παγκοσμίως στον κλάδο των χημικών. Σήμερα η ΒΙΒΕΧΡΩΜ παράγει πλήρη γκάμα υψηλής ποιότητας προϊόντων τα οποία καλύπτουν τις ανάγκες της αγοράς για οικοδομικά χρώματα, ειδικά χρώματα για τις βιομηχανίες, καθώς και βερνίκια και λάκες επιπλοποιίας.