Ελληνική ναυτιλία: Στο 20% στις δια θαλάσσης εισαγωγές-εξαγωγές των ΗΠΑ

«Η συμμετοχή της ελληνικής ναυτιλίας στη  μεταφορά δια θαλάσσης των εισαγωγών  και εξαγωγών των ΗΠΑ ανέρχεται  σε ποσοστό 20%».Το συμπέρασμα αυτό προήλθε από την επίσκεψη της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών στις ΗΠΑ   με την πολιτική και διοικητική ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε σε μια χρονική  συγκυρία παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης και ανακατατάξεων, όπου ο στρατηγικός  ρόλος της ελληνικής ναυτιλίας αποκτά ιδιάζουσα σημασία για τη διατήρηση της ναυτιλιακής ηγεσίας της Δύσης. Η παγκόσμια ναυτιλία αντιμετωπίζει, εκτός από τις επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, πρωτοφανείς δυσκολίες που προκαλούν σοβαρά εμπόδια στην ομαλή διεξαγωγή του θαλασσίου μεταφορικού έργου, όπως τη μάστιγα των πειρατικών επιθέσεων και την αύξηση μονομερών ή περιφερειακών μέτρων. Στο πλαίσιο αυτό η ΕΕΕ θεωρεί άμεση και επιβεβλημένη προτεραιότητα τη συνεργασία και τον συντονισμό δράσεων τόσο σε επίπεδο οργανισμών της ναυτιλίας όσο και Κρατών με ναυτιλιακή παράδοση και δυναμική θέση στην παγκόσμια αγορά.

Η ελληνική  αντιπροσωπεία  υπό τον Πρόεδρο, κ. Θ. Βενιάμη, πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Ουάσινγκτον (10-14/10/11). Στην αντιπροσωπεία μετείχαν οι κ Χ. Κανελλάκης, Π. Λασκαρίδης, Γ. Γράτσος, Ι.Κ. Λύρας, Δρ. Α. Μπρεδήμα και κα. Κ. Πέππα.

Στις  συναντήσεις η ΕΕΕ είχε την  ευκαιρία να εκφράσει τις θέσεις της  για σημαντικά θέματα που απασχολούν τη διεθνή και ελληνική ναυτιλία. Επιβεβαιώθηκε  ότι ο ηγετικός ρόλος της ελληνικής ναυτιλίας στην παγκόσμια ναυτιλιακή αγορά και η μακρόχρονη συνεχής προσφορά θαλασσίων μεταφορικών υπηρεσιών αξιόπιστου και υψηλού επιπέδου από άποψη ασφάλειας και προστασίας του περιβάλλοντος αναγνωρίζονται πλήρως από την αμερικανική ηγεσία, προσδίδοντας ιδιαίτερο κύρος στις θέσεις της ΕΕΕ. Σημειωτέον ότι η συμμετοχή της ελληνικής ναυτιλίας στη μεταφορά δια θαλάσσης των εισαγωγών και εξαγωγών των ΗΠΑ ανέρχεται σε ποσοστό 20%. Ενδεικτική της   αναγνώρισης   της   στρατηγικής   και   οικονομικής  σημασίας του ελληνικού στόλου για τις

μεταφορές των ΗΠΑ ήταν η θερμή υποδοχή  της αντιπροσωπείας από τον Υπουργό  Μεταφορών κ. Ρέη Λα Χουντ, ο οποίος δήλωσε «συνεχίστε το επιτυχημένο έργο σας και θα έχετε την υποστήριξή μας».

Όσον  αφορά την πειρατεία που πλήττει την ασφάλεια της διεθνούς ναυσιπλοΐας και κοστίζει υπερβολικά στην παγκόσμια οικονομία επιβαρύνοντας τους καταναλωτές και διαταράσσοντας την ομαλή ροή του διεθνούς εμπορίου, η ελληνική αντιπροσωπεία τόνισε την επείγουσα ανάγκη διεθνούς συνεργασίας των Κρατών προς πάταξή της, αλλά και την αναγκαιότητα αυτοπροστασίας των ναυτικών και των πλοίων στο παρόν στάδιο με την χρήση ενόπλων ιδιωτικών φρουρών επί των πλοίων. Υπήρξε σύμπτωση απόψεων όσον αφορά την ανάγκη έκφρασης πολιτικής βούλησης όλων των χωρών για λήψη δραστικών μέτρων, καθώς και παραδοχή της καθυστερημένης και ανεπαρκούς αντιμετώπισης του προβλήματος από τις ηγετικές δυνάμεις.

Σχετικά με τη μείωση των ατμοσφαιρικών εκπομπών των πλοίων, η ΕΕΕ αποδίδει ιδιαίτερη  σημασία στις εξελίξεις των εκπομπών των αεροπορικών μεταφορών μεταξύ ΗΠΑ/ Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι θα αποτελέσουν «προηγούμενο» για τη μεταχείριση των εκπομπών των θαλασσίων μεταφορών. Η ΕΕΕ επικρότησε την έντονη αντίθεση της Αμερικανικής διοίκησης ως προς την υπαγωγή των αεροπορικών μεταφορών στο ευρωπαϊκό σύστημα εμπορίας εκπομπών ρύπων (ETS). Επισήμανε ότι αν και οι δύο τομείς, εναέριες και θαλάσσιες μεταφορές, είναι εντελώς διαφορετικοί, το σύστημα εμπορίας εκπομπών ρύπων δεν προσιδιάζει ούτε στη φύση των θαλασσίων μεταφορών. Σε κάθε περίπτωση, απαιτείται διεθνής λύση μέσω του ΙΜΟ, ο οποίος προσφάτως απέδειξε ότι μπορεί να ηγηθεί δυναμικά προς παγκόσμια επίλυση του προβλήματος με την υιοθέτηση τεχνικών και λειτουργικών μέτρων για το σύνολο των πλοίων διεθνώς.

Είναι αξιοσημείωτο ότι η αμερικανική  πλευρά ασπάζεται την ανάγκη διεθνών  νομοθεσιών για τη ναυτιλία λόγω του  διεθνούς χαρακτήρα των δραστηριοτήτων της. Απόδειξη αυτού είναι η πρόσφατη προώθηση νομοσχεδίου (14/10/11) στη Βουλή  των Αντιπροσώπων, που θα απαγορεύει στις Πολιτείες των ΗΠΑ να υιοθετούν περιφερειακές νομοθεσίες, αποκλίνουσες από τα διεθνή πρότυπα του ΙΜΟ, για τη διαχείριση του θαλασσίου έρματος και άλλων απορρίψεων.