«Γυναίκες παντός καιρού»: Το νέο βιβλίο της ιστορικού και συγγραφέα Φούλας Πισπιρίγκου

Η καταξιωμένη ιστορικός και συγγραφέας Φούλα Πισπιρίγκου εκδίδει το νέο της βιβλίο με τίτλο «Γυναίκες παντός καιρού» και το παρουσιάζει σήμερα στον Ιανό, κάνοντάς μας κοινωνούς μιας εποχής που έφυγε αλλά που έχει ακόμα αφήσει τα σημάδια της, σε έναν κύκλο που έκλεισε.

Η Φούλα Πισπιρίγκου συνθέτει στο νέο της βιβλίο, το προφίλ της μάνας, μιας μάνας της προσφοράς που ανάμεσα σε «κόμμα» και «θρησκεία», συμπαραστέκεται στους αδύναμους και τους κατατρεγμένους, κάνοντας την ανθρώπινη συμπόνοι και προσφορά, έργο ζωής. Μία μάνα που έχει ισχυρό χαρακτήρα και θέληση και που το δικό της «θέλω» είναι κυρίαρχο ακόμη και στον θάνατο.

Μία γυναίκα με σιδερένια θέληση που με την δική της αλήθεια και το δικό της «σωστό» να τρομάζει και συγχρόνως να καθηλώνει.

Το κοινωνικό και ιστορικό πλαίσιο του διηγήματος εντάσσεται στην μεταπολεμική Ελλάδα, σε μία εποχή μεγάλης φτώχιας και στέρησης, όπου οι άνθρωποι – θύματα των πολιτικών συνθηκών και καταστάσεων υποφέρουν αλλά και προσφέρουν, ενώ ζουν πιο συνειδητά, φέροντας πάνω τους την σκιά της αβεβαιότητας αλλά και της επιβίωσης.
Η ανθρώπινη δύναμη όσο κι αν αντέξει καταφέρνει να κάνει αισθητή την παρουσία της, παρά τις αντιξοότητες του πολέμου.

Οι άνθρωποι συνεχίζουν να ζουν, να ερωτεύονται, να παντρεύονται και να ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο, με την σκιά του θανάτου να πλανάται από πάνω τους. Σε μια τέτοια εποχή στέρησης, κυρίαρχο πρόσωπο της Ιστορίας, η μάνα, που ζει για το τώρα, αφού όλα ανατρέπονται, δεν αφήνει αισθητή την απουσί τηας ενώ επηρεάζει με τον τρόπο της, βοηθάει και σκέφτεται πάντα τον άλλον, εκείνον τον άλλον που υποφέρει, που έχει ανάγκη.

Βαθιά ανθρώπινο και στοχαστικό το βιβλίο της συγγραφέως, περιγράφει και ξεδιπλώνει με διεισδυτικότητα και οξυδέρκεια τα ανθρώπινα λάθη και πάθη, στοιχεία που δεν μπορείς να αποφύγεις όσο ζεις.

Μικρές ανθρώπινες ιστορίες καθημερινότητας και ανάγκης για επιβίωση, υφαίνουν το νήμα και διατρέχουν όλο το διήγημα. Με έντεχνες και εύστοχες πινελιές γραφής η Φούλα Πισπιρίγκου περιγράφει τις αγωνίες των ανθρώπων, την ανάγκη για κοινωνική άνοδο αλλά και την εξαθλίωση των τραυμάτων που άφησε πίσω του ο πόλεμος σε όλους του έλληνες.
Η γραφή της δεξιοτεχνική αναλύει σε βάθος το ανθρώπινο συναίσθημα ενώ καταγράφει με ακρίβεια την αλήθεια του καθενός όπως είναι ή όπως ο άλλος θέλει να την δει.

Το διήγημα προσφέρει στον αναγνώστη με μαρτυρία εποχής, αφού η πένα της συγγραφέως διατρέχει ιστορική και μη γεγονότα – μαρτυρίες της μεταπολεμικής Ελλάδας. Στο βιβλίο συναντάμε χαρακτήρες και προσωπικότητες έτσι όπως αυτές διαμόρφωσε ο πόλεμος.
Είναι αλήθεια πως αυτοί διαφαίνονται στα δύσκολα και πράγματι τι δυσκολότερο από τον ίδιο τον πόλεμο, που αναδεικνύει τον καλύτερο η χειρότερο εαυτό.

Ενίοτε, η συγγραφέας αναφέρεται σε συμβολισμούς, όπως για παράδειγμα, το μπλε βάζο που σπάει σε κομμάτια, ή πάλι την βαλίτσα που συμβολίζει την εφήμερη παρουσία της ζωής αλλά και το ταξίδι ή την μετάβαση προς κάτι άλλο, ίσως καλύτερο και πιο ανθρώπινο.
Ίσως σε ένα καλύτερο αύριο;

Το χθες είναι χθες. Το σήμερα το ζεις. Και για το αύριο απλά ελπίζεις.

Το βιβλίο της Φούλας Πισπιρίγκου εκτός από το λογοτεχνικό του υπόβαθρο, αποτελεί και μία σύγχρονη μαρτυρία, καθώς και μία ιστορική αλήθεια που όλοι οφείλουμε να αφουγκραστούμε και να σεβαστούμε.


Ειδήσεις σήμερα:

Αριστοτέλης Μυστακίδης: Ο βασιλιάς του χαλκού έγινε τραπεζίτης και αγαπάει τον ΠΑΟΚ και τη Θεσσαλονίκη

Μπλόκο και καβγάδες για τις άδειες οικοδομής: Φρενάρουν και οι ρυθμίσεις για τη δόμηση στα εκτός σχεδίου οικόπεδα

Αυλαία για το Μουσικό Κουτί - Συγκινημένοι αποχαιρέτησαν το κοινό Νίκος Πορτοκάλογλου και Ρένα Μόρφη