Γιάννης Στάνκογλου: «Δεν θα επισκεπτόμουν έναν βιαστή στη φυλακή ακόμα κι αν είχε υπάρξει κολλητός μου»

Ηθοποιός μεγάλης γκάμας που απεχθάνεται την επανάληψη, ρισκάρει και επιζητά διαρκώς την ανανέωση αλλά και χαρακτήρας δυναμικός, που διεκδικεί την ελευθερία στις επιλογές του, φροντίζει ωστόσο να ανταποκρίνεται με επάρκεια σε όποιους ρόλους αναλαμβάνει είτε πρόκειται για έναν θεατρικό χαρακτήρα ή για τον σημαντικότατο ρόλο του πατέρα. Αυτός είναι ο Γιάννης Στάνκογλου, που έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να μάς συνεπάρει υποδυόμενος χαρακτήρες εντελώς διαφορετικούς μεταξύ τους στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Λίγους μήνες μετά τον δραματικό ρόλο με τοιν οποίο συμμετείχε στην επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά «Άγριες Μέλισσες» ετοιμάζεται πυρετωδώς ν' ανέβει και πάλι στο σανίδι, μετά από αρκετούς μήνες, μεταμορφωμένος σε έναν από τους δημοφιλέστερους αλλά και πλέον διαχρονικούς πρωταγωνιστές του αρχαίου δράματος, αυτόν του «Προμηθέα Δεσμώτη». Η τραγωδία του Αισχύλου, που ανεβαίνει το φετινό καλοκαίρι, σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη, από το Θέατρο Πορεία σε συμπαραγωγή με ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κρήτης, ξεκινά, στις 4 Ιουλίου από τα Χανιά, την περιοδεία του η οποία κορυφώνεται στις 20, 21 και 22 Αυγούστου με τρεις παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

«Την επιτυχία που είχαν οι «Άγριες Μέλισσες» τη χάρηκα πάρα πολύ. Ήταν μια σειρά που την κάναμε κάτω από τις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας, παρόλα αυτά όλα κύλησαν εξαιρετικά. Και προσωπικά ως ηθοποιός πήρα πράγματα από αυτή τη δουλειά. Ελπίζω η τηλεόραση να συνεχίσει να κάνει τόσο καλές δουλειές και μεγάλες παραγωγός που αξίζουν τον κόπο. Ο κόσμος τις έχει ανάγκη» λέει ο ίδιος στο protothema.gr αναφερόμενος στη συμμετοχή του στην τηλεοπτική σειρά – φαινόμενο των τελευταίων δύο ετών.

Ωστόσο, αυτή τη στιγμή, είναι αφιερωμένος ψυχή τε και σώματι, στο νέο του θεατρικό στοίχημα το οποίο τον γεμίζει ενθουσιασμό αλλά και ευθύνη παρότι δεν είναι η πρώτη φορά που πατα τα ιερά χώματα της Αρχαίας Επιδαύρου: «Ο «Προμηθέας Δεσμώτης» είναι από τα πιο δημοφιλή έργα του αρχαίου δράματα, γι΄ αυτό και ανεβαίνει πολύ συχνά. Πρόκειται για ένα κλασικό έργο που μιλάει στην καρδιά του θεατή βάζει έναν καθρέφτη απέναντι στην ανθρωπότητα, στην εξουσία και υποδεικνύει το πώς θα έπρεπε να εξελισσόμαστε σαν άνθρωποι χωρίς να κοιτάμε το προσωπικό μας συμφέρον. Ο Προμηθέας μάχεται για την εξέλιξη της ανθρωπότητας και δίνει το παράδειγμα σχετικά με το ποια πρέπει να είναι η στάση μας απέναντι σε έναν σημαντικό αγώνα: Να μην κάνουμε πίσω, να μην τα παρατάμε και να μην προδίδουμε τα ιδανικά μας» εξηγεί ο ηθοποιός εξηγώντας που καθιστούν αυτό το έργο σήμερα πιο επίκαιρο παρά ποτέ.

Ο Προμηθέας, αν και αθάνατος, επέλεξε να θυσιαστεί για την εξέλιξη της ανθρωπότητας. Συναντάτε σήμερα ανθρώπους που να εκδηλώνουν αντίστοιχες γενναίες συμπεριφορές, τον ρωτάμε. «Από τον πολιτικό χώρο σίγουρα λείπουν χαρακτήρες όπως αυτός του Προμηθέα. Υπάρχουν όμως σίγουρα άνθρωποι που παλεύουν καθημερινά προσπαθώντας να κάνουν καλύτερη τη ζωή όχι μόνον τη δική τους αλλά και των γύρω τους. Υπάρχουν οι επιστήμονες που ανακαλύπτουν λύσεις για σημαντικά προβλήματα της ανθρωπότητας δουλεύοντας ακούραστα γι΄ αυτό το σκοπό, τις περισσότερες φορές εις βάρος της προσωπικής τους ζωής. Και φυσικά σε αυτή την κατηγορία ανήκουν όλοι οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό που δίνουν καθημερινά, επί μήνες, τη μάχη ενάντιο στον κορωνοϊό, βάζοντας την ζωή τους σε κίνδυνο» απαντά εκείνος.

Όπως η πλειοψηφία των πολιτών όλης της υφηλίου και ο Γιάννης Στάνκογκλου βίωσε σε προσωπικό αλλά και επαγγελματικό επίπεδο τις σαρωτικές αλλαγές που έφερε η πανδημία στην ανθρώπινη καθημερινότητα. Και τώρα καλείται να επανέλθει στην ενεργό δράση σε μια περίοδο που η απειλή του κορωνοϊού παραμένει. Γι' αυτό εξάλλου και αποφάσισε να εμβολιαστεί: «Εγώ ήμουν αναγκασμένος να εμβολιαστώ από τη στιγμή που θα κάνω περιοδεία το καλοκαίρι και θα έρθω σε έρθω σε επαφή με πάρα πολύ κόσμο. Όφειλα λοιπόν να προστατέψω και τον εαυτό μου και τούς άλλους. Ομολογώ ότι προβληματίστηκα πριν κάνω το εμβόλιο γιατί βρισκόμαστε σε ιδιαίτερα ρευστή κατάσταση και δεν ξέρουμε τί θα μάς ξημερώσει. Ενώ θεωσούσαμε πως ξεμπερδεύουμε σύνομα με τον κορωνοϊό, εμφανίζονται ξαφνικά νέες μεταλλάξεις και μπαίνουμε σε νέες περιπέτεις. Είναι λογικό λοιπόν να υπάρχει ανησυχία. Παρότι όμως προσωπικά είμαι ένας άνθρωπος που δεν παίρνει καν αντιβιώσεις, επειδή κάνω ομοιοπαθητική, αποφάσισα να κάνω το εμβόλιο γιατί το θεώρησα ως μια προσωπική μου ευθύνη απέναντι σε όλα αυτά που συμβαίνουν» παραδέχεται με ειλικρίνεια.

Παράλληλα, ως ηθοποιός, έζησε από μέσα το κύμα των συνταρακτικών καταγγελιών που έγιναν τους προηγούμενους μήνες στο πλαίσιου του ελληνικού κινήματος #MeToo. Αποκαλύψεις οι οποίες ξεσκέπασαν μια σκοτεινή πλευρά του χώρου του. Τα συναισθήματα για εκείνον, όπως και για τους περισσότερους ανθρώπους του θεάτρου ήταν ανάμεικτα. Ικανοποίηση για το σπάσιμο του αποστήματος, αλλά και αμηχανία και βαθιά απογοήτευση για πρόσωπα με τα οποία είχε μοιραστεί στο παρελθόν κοινές καλλιτεχνικές εμπειρίες: «Είναι δύσκολο να μαθαίνεις ότι ένας άνθρωπος με τον οποίον έχει συνεργαστεί στο παρελθόν, έχει μοιραστεί κοινές εμπειρίες, έχεις συναναστραφεί για αρκετό καιρό κατηγορείται για τόσο σοβαρά αδικήματα. Είναι ένα θέμα που μάς καίει, το συζητάμε και περιμένουμε από την δικαιοσύνη αποδώσεις τις ποινές που αρμόζουν στον καθέναν. Ελπίζω από εδώ και πέρα να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε στο χώρο μας ένα νέο εργασιακό πλαίσιο στο οποίο θα υπάρχει περισσότερος σεβασμός και ουσιαστικότερη επικοινωνία» παραδέχεται.

Η στάση του ωστόσο απέναντι σε όσους κατηγορούνται για βαριά αδικήματα, όπως αυτά του βιασμού, είναι ξεκάθαρη: «Παρότι έχω συνεργαστεί με όλους σχεδόν όσους έχουν κατηγορηθεί τους τελευταίους μήνες, δεν είχε αναπτυχθεί ανάμεσά μας κάποια στενή φιλική σχέση. Ο καθένας στη ζωή κάνει τις επιλογές του. Εγώ δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου να επισκεφθεί έναν βιαστή στη φυλακή ακόμη κι αν ήταν κολλητός μου. Ειδικά όταν μιλάμε για εκμετάλλευση μικρών παιδιών, αυτό αποτελεί για μένα κάτι ασυγχώρητο».