Τα καλοκαιρινά γλυκά του κουταλιού και οι συνταγές τους

Τα καλοκαιρινά γλυκά του κουταλιού δεν ήταν ποτέ μόδα. Δεν μπήκαν ποτέ σε λίστα με γαστρονομικές τάσεις, δεν σερβιρίστηκαν με «αφρό» βασιλικού και δεν προσφέρθηκαν ως mingardise σε εστιατόριο υψηλής γαστρονομίας. Και όμως, καταφέρνουν να επιβιώσουν. Ίσως γιατί κάτι σιωπηλό μέσα μας κρατάει ζωντανές τις μνήμες και τα αναγνωρίζει ακόμα σαν σημάδι εποχής. Το βύσσινο όταν αρχίζει η πρώτη ζέστη, το καρπούζι όταν το σπίτι βράζει το μεσημέρι, το σύκο όταν σκάνε οι πρώτες μπόρες του Αυγούστου, το σταφύλι όταν ξεκινάει ο τρύγος.

Υπάρχει ένα μικρό, αλλά φανατικό κοινό, που αγαπάει να φτιάχνει γλυκά του κουταλιού. Πέρα από την τέχνη της ζαχαροπλαστικής και το αίσθημα της φροντίδας, για κάποιους η παρασκευή τους είναι μια πράξη απόδρασης και εκτόνωσης. Γιατί, γενικά στα γλυκά του κουταλιού, δεν μετράει μόνο η νοσταλγία της γεύσης, αλλά και η διαδικασία της μεταποίησης των φρούτων όταν είναι στην εποχή τους. Το σιρόπι που πρέπει να «δέσει», η βαριά κατσαρόλα που απαιτεί τεχνική στο βράσιμο και στον έλεγχο των θερμοκρασιών, χωρίς καμία βιασύνη. Για όσους ασχολούνται, δεν υπάρχει τίποτα «ρομαντικό» στην κουραστική διαδικασία από το να καθαρίζουν ένα-ένα τα κουκούτσια από τα βύσσινα με φουρκέτα ή από την αναζήτηση της απάντησης στην «σπαζοκεφαλιά» που θα ισορροπήσει ανάμεσα στη φρουτένια γεύση και τη γλύκα της ζάχαρης. Αλλά εκεί ακριβώς κρύβεται η ομορφιά. Στην εργασία χωρίς θεατές και στο μεράκι χωρίς αντάλλαγμα.

Και τελικά, όταν ανοίγει ένα βάζο με γλυκό του κουταλιού βύσσινο, ας πούμε τον χειμώνα, δεν είναι η νοσταλγία που μας συγκινεί. Είναι αυτή η λαχτάρα να κλειστεί το καλοκαίρι σε βαζάκια.

Δείτε τις συνταγές στο cantina.protothema.gr