Ανάμεσα στα «δικά μας παιδιά» και στο «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα»

Τις τελευταίες ημέρες ο Αλέξης Τσίπρας απέδειξε, για μία εισέτι φορά, ότι τουλάχιστον στον τακτικισμό και την επικοινωνία είναι άσος. Μπορεί οι αντίπαλοί του να τον κατηγορούν για κυνισμό, λαϊκισμό και ψέματα, όμως η αλήθεια είναι ότι ο πρωθυπουργός από κει που -όπως σχεδόν όλοι έλεγαν και πιστοποιούσαν οι δημοσκοπήσεις- ήταν πεσμένος στο καναβάτσο, έχει σηκωθεί και μάλιστα αντεπιτίθεται φέρνοντας σε δύσκολη θέση τον Μητσοτάκη, τη Γεννηματά και τους άλλους πολιτικούς της αντιπολίτευσης.

Σε Μαξίμου και Κουμουνδούρου δηλώνουν ευχαριστημένοι από τις επιδόσεις του αρχηγού τους επειδή, όπως υποστηρίζουν, τα άλλα κόμματα έχουν περιέλθει σε θέση άμυνας, αφού προσπαθούν να δικαιολογήσουν τη συμφωνία ή τη διαφωνία τους στις πρωτοβουλίες και τα μέτρα της κυβέρνησης. «Την πολιτική ατζέντα την ορίζουμε εμείς. Εμείς διαμορφώνουμε την επικαιρότητα. Ο Κυριάκος, η Φώφη και οι άλλοι ακολουθούν. Δείχνουν απροετοίμαστοι έως και αμήχανοι. Δεν είναι τυχαίο ότι στα θέματα της συνταγματικής αναθεώρησης και της εκκλησιαστικής περιουσίας με άλλη θέση εμφανίστηκαν την πρώτη μέρα και διαφορετική την επόμενη», μας λέει στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού. Και μάλλον έχει δίκιο γιατί, όπως παραδέχεται και παλαιός κοινοβουλευτικός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, «η αντιπολίτευση αντί να προβαίνει σε αποκαλύψεις και να αναδεικνύει θέματα που θα φέρνουν σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, το μόνο που κάνει, και μάλιστα με μια μονοτονία που κουράζει, είναι να προφητεύει εκλογές και να υποστηρίζει ότι τα μέτρα του Τσίπρα συνιστούν λαϊκισμό και ότι δεν θα τα δεχθούν οι δανειστές. Εμείς πουλάμε σοβαρότητα και υπευθυνότητα και ο Τσίπρας μοιράζει χρήμα, υποσχέσεις και τάζει παντού... παπάδες. Καλή η υπευθυνότητα και η σοβαρότητα, αλλά δεν δίνει και πολλές ψήφους, ειδικά σε ένα εκλογικό σώμα που είναι εκπαιδευμένο στο δούναι και λαβείν και το οποίο επειδή είναι εξαντλημένο από την υπερφορολόγηση, την παρατεταμένη λιτότητα και την ανεργία αναζητά εναγωνίως κάποια, έστω και φρούδα, ελπίδα και είναι ευεπίφορο στις υποσχέσεις».

Σημειώνουμε ότι το «τάζει παπάδες» μάς το λέει και προβεβλημένος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε χρόνο μέλλοντα και σε σημειολογική συσχέτιση με τα πάρε-δώσε του πρωθυπουργού με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο για τα εκκλησιαστικά θέματα: «Ο Τσίπρας μέχρι τον Μάιο, που θα γίνουν οι εκλογές, θα τάξει και θα βρέξει παπάδες. Θα κάνει τα πάντα για να γυρίσει το κλίμα. Τώρα ξεκίνησε. Αυτά με τα αναδρομικά δεν είναι τίποτε. Τις επόμενες εβδομάδες έρχονται και τα υπόλοιπα. Μείωση εισφορών, μείωση ΕΝΦΙΑ, αυξήσεις μισθών, προσλήψεις στο Δημόσιο, επιδότηση ενοικίου, βοήθεια στο σπίτι και πολλά άλλα». Δεν είναι όμως μόνο οι ομολογίες των βουλευτών, αλλά και η γενικευμένη αίσθηση που αρχίζει και διαμορφώνεται σε κομματικά επιτελεία, δημοσιογραφικά γραφεία, επιχειρηματικούς κύκλους. Ακόμη και στους ανά την επικράτεια καφενέδες οι (συχνά αψίκορες) συζητήσεις επικεντρώνονται στην προεκλογική περίοδο που ξεκίνησε και στο τι θα υποσχεθεί και τι τελικά θα δώσει ο Τσίπρας για να μειώσει τη διαφορά από τον Μητσοτάκη.

«Aδίστακτος και αμοραλιστής»

Οι της αντιπολίτευσης τον θεωρούν «αδίστακτο» και «αμοραλιστή» που «θα υποσχεθεί τα πάντα προκειμένου να επανεκλεγεί, ή αν δεν μπορεί, που είναι και το πιθανότερο, να στερήσει από τη Ν.Δ. την αυτοδυναμία και να αποτρέψει τον σχηματισμό προεδρικής πλειοψηφίας από τη Ν.Δ. και το ΚΙΝ.ΑΛ.». Στην αποτροπή προεδρικής πλειοψηφίας προσετέθη και η συνταγματική αναθεώρηση. Το Μαξίμου δεν θέλει Ν.Δ. και ΚΙΝ.ΑΛ. να αθροίσουν 180 ψήφους προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και από τα έδρανα της αντιπολίτευσης, να παραμείνει σε πρωταγωνιστικό ρόλο την επομένη των εκλογών. Δεν θέλουν να συμπράξουν με τη Ν.Δ., αλλά να μπορούν να παρεμποδίσουν τυχόν εξελίξεις που δεν θα τους είναι ευχάριστες, ή απλώς θα διαφωνούν. Και για να το καταφέρουν θα προσπαθήσουν να αποσπάσουν το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό. Και επικεφαλής αυτής της προσπάθειας, ως είναι φυσικό, τίθεται ο Τσίπρας, αφού είναι αυτός, ως πρόσωπο, που έχει τη μεγαλύτερη διείσδυση στο εκλογικό ακροατήριο και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, που σε μεγάλο βαθμό θεωρείται φθαρμένο προϊόν και χρειάζεται γερό ρετουσάρισμα για να ανταποκριθεί στα καθήκοντα της ευρύτερης Προοδευτικής Παράταξης που θέλουν ο Τσίπρας και τα στελέχη της λεγόμενης Προεδρικής Πλειοψηφίας να μετεξελίξουν το Μέτωπο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, με το οποίο κέρδισαν τις εκλογές.

«Εφεξής, το παιχνίδι το παίρνει στις πλάτες του ο Αλέξης», μας λέει στενός του συνεργάτης, «επειδή είναι ο μόνος που μπορεί να το γυρίσει. Αν όχι να κερδίσουμε τις εκλογές, τουλάχιστον να χάσουμε με μικρή διαφορά ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να διατηρηθεί σε τροχιά εξουσίας και ο Τσίπρας -τον οποίο κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητεί και ούτε πρόκειται να τον αμφισβητήσει εάν το ποσοστό είναι κοντά στο 25%- να μπορέσει αργότερα να διεκδικήσει εκ νέου την πρωθυπουργία». Ο τριπλός στόχος (ο ΣΥΡΙΖΑ πάνω από 25%, η Ν.Δ. όχι αυτοδύναμη και να μην υπάρχει προεδρική και συνταγματική πλειοψηφία) είναι αυτός που οδηγεί τον Τσίπρα να μετατοπίζεται ολοένα πιο δεξιά προσπαθώντας να κάνει εισπήδηση ακόμη και σε παραδοσιακά συντηρητικά ακροατήρια, όπως αυτά των θρησκευόμενων και των ένστολων.

Στο Μαξίμου ξέρουν πως με (βασική) ευθύνη και του ΣΥΡΙΖΑ -λόγω αποτυχίας της αριστερής εκδοχής για υπέρβαση της κρίσης που παρουσίασαν- το πολιτικό εκκρεμές, σε αυτή τη φάση, μετακινείται προς τα δεξιά, γι’ αυτό και δεν ενδιαφέρονται τόσο να υψώσουν αναχώματα προς τα αριστερά (όπου άλλωστε τα κόμματα του Λαφαζάνη, της Ζωής, του Βαρουφάκη και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν συγκεντρώνουν σοβαρά ποσοστά δημοτικότητας), όσο να αναζητήσουν ερείσματα στον χώρο του Κέντρου. Γι’ αυτό και ο Τσίπρας τη μία μέρα συναντάται με τον Ιερώνυμο και την άλλη πηγαίνει στη γιορτή των αεροπόρων και είναι γαλαντόμος με όλους. Οχι μόνον με τους ένστολους, αλλά και με τους πανεπιστημιακούς και τους γιατρούς, που λόγω ειδικού μισθολογίου δικαιούνται, όπως και οι δικαστές, επιστροφή χρημάτων.

Το ίδιο θα γίνει με τους ελεύθερους επαγγελματίες αύριο, μεθαύριο με τους ιδιοκτήτες ακινήτων και αντιμεθαύριο με τους μισθωτούς και τους αγρότες, αν και οι σύμβουλοί του τού λένε πως από δικηγόρους, μηχανικούς, γιατρούς και αυτούς που πληρώνουν ΕΝΦΙΑ να μην ελπίζει και πολλά, μια που θα είναι αυτοί που θα τον μαυρίσουν περισσότερο λόγω της φορολογικής αφαίμαξης που υπέστησαν. Οπως λίγα πράγματα πρέπει να ελπίζει και από τους προαναφερόμενους πολίτες των ειδικών μισθολογίων, οι περισσότεροι από τους οποίους θα ψηφίσουν σύμφωνα με την τσέπη τους και όχι με τα ιδεολογικά και πολιτικά κριτήρια των παραδοσιακών διαχωρισμών που θα προτάξουν οι λιγότεροι. Αντίθετα, μπορεί να ελπίζει στους αγρότες, εφόσον, λίγο πριν από τις κάλπες, τους υποσχεθεί, όπως σχεδιάζεται, επιπλέον παροχές και φυσικά στους συνταξιούχους, εάν όντως δεν περικοπούν οι συντάξεις τους.

Το Μαξίμου θεωρεί ότι μπορεί επιπλέον να αλιεύσει ψήφους από όσους ελπίζουν να διοριστούν στο Δημόσιο την επόμενη διετία, από τους αναξιοπαθούντες που απέκτησαν δωρεάν νοσοκομειακή περίθαλψη, από τα 300.000 νοικοκυριά που έχουν δωρεάν ρεύμα και γενικά από στοχευμένες κοινωνικές κατηγορίες ψηφοφόρων, μεταξύ των οποίων σε περίοπτη θέση βρίσκονται οι άνεργοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και η (όχι ευκαταφρόνητη αριθμητικά) ομάδα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, τα δικαιώματα των οποίων διαχρονικά και τώρα που είναι κυβέρνηση και νομοθετικά στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Οι ακροδεξιοί

Εκτός από τους αριστερούς και κεντροαριστερούς ψηφοφόρους στους οποίους στηρίζονται ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν και οι ακροδεξιοί που μπορούν να ανακόψουν την επέλαση Μητσοτάκη προς την εξουσία. Και δεν εννοούμε μόνο τη Χρυσή Αυγή, αλλά κυρίως τα μικρά κόμματα και τις πολιτικές κινήσεις των οποίων ηγούνται διάφοροι, όπως ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο Κυριάκος Βελόπουλος, ο Τάκης Μπαλτάκος και άλλοι. Σύμφωνα με τους κυβερνητικούς υπολογισμούς, εάν αυτός ο χώρος, στον οποίο ορισμένοι συμπεριλαμβάνουν και τους ΑΝ.ΕΛ. του Πάνου Καμμένου, συγκεντρώσει ένα ποσοστό της τάξης του 5%, τότε το ποσοστό της Ν.Δ. δύσκολα θα υπερβεί το 35%-36%, αφού στην κατηγορία των δεξιών ψηφοφόρων θα πρέπει, λένε, να αθροιστεί και το ποσοστό της Χρυσής Αυγής.

Στη Μεταπολίτευση, με εξαίρεση τις ιδιαίτερες εκλογές του 1974, ουδέποτε ο χώρος της Δεξιάς-Ακροδεξιάς ξεπέρασε το 47%, σε αντίθεση με την Κεντροαριστερά-Αριστερά που ξεπερνούσε σταθερά το 50%. Μπορεί να μην το ομολογούν, αλλά στο Μαξίμου δεν θα ένιωθαν και ιδιαίτερα δυσάρεστα εάν η επόμενη Βουλή δεν ήταν, όπως πιθανολογείται, πεντακομματική, αλλά είχε έξι (με τον Λεβέντη) ή και επτά (με τον Βελόπουλο) κόμματα, εφόσον κάτι τέτοιο θα καθιστούσε δύσκολη όχι μόνο την αυτοδυναμία, αλλά και τον σχηματισμό βιώσιμης κυβέρνησης. Ενα ακόμη στοιχείο που συνθέτει την προεκλογική στρατηγική του Τσίπρα μέχρι τον Μάιο -που παραμένει ο επικρατέστερος μήνας για να στηθούν μαζί με τις ευρωπαϊκές και τις αυτοδιοικητικές και εθνικές κάλπες- είναι και οι ξένοι. Οχι μόνο οι δανειστές, αλλά και οι ομοϊδεάτες του Τσίπρα. Και δεν αναφερόμαστε στους αριστερούς της GUE, αλλά στους νέους φίλους του Αλέξη Τσίπρα, τους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες και τους φιλελεύθερους κεντρώους του Μακρόν, όπου χθες και  σήμερα ο πρωθυπουργός ήταν προσκεκλημένος για να διατυπώσει τις απόψεις του για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ε.Ε., αλλά και γενικότερα η Ευρώπη 100 χρόνια μετά τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το γεγονός ότι το SPD, αλλά και τα άλλα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης προτιμούν για συνομιλητή τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι το ΠΑΣΟΚ, με το οποίο παραδοσιακά είχαν σχέσεις συνεργασίας και αλληλεγγύης, είναι λογικό να προβληματίζει τη Φώφη Γεννηματά και τους υπολοίπους του ΚΙΝ.ΑΛ. Οπως είναι και λογικό να ενθαρρύνει τους πασοκογενείς του ΣΥΡΙΖΑ να εντείνουν την προσπάθειά τους να στηθεί δίπλα στον ΣΥΡΙΖΑ, εν όψει των εκλογών, ένα μικρό κεντροαριστερό πολιτικό σχήμα που συνεργαζόμενο με την Κουμουνδούρου θα παραπέμπει στο αλήστου μνήμης ΠΑΣΟΚ και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις. Κατά τα άλλα, τα νομοσχέδια με τα θετικά μέτρα που εξήγγειλε στη ΔΕΘ θα συνεχίσουν να έρχονται στη Βουλή με στόχο να έχουν ψηφιστεί όλα, περιλαμβανομένου και του Προϋπολογισμού, μέχρι τα Χριστούγεννα.

Ο Τσακαλώτος «κρατάει τα κλειδιά»

Στην κυβέρνηση δεν ανησυχούν μήπως οι ξένοι δεν εγκρίνουν τη μη περικοπή των συντάξεων, ούτε πιστεύουν ότι θα υπάρξουν ισχυρές αντιστάσεις στα νομοσχέδια που θα εισαχθούν προς ψήφιση. Δεν αποκλείουν, όμως, την περίπτωση οι τροϊκανοί να απαιτήσουν να ακυρωθούν αντίμετρα προκειμένου να αμβλυνθεί η εντύπωση ότι «τα δίνουν όλα στον Τσίπρα», αλλά πρωτίστως για να διατηρηθεί η δημοσιονομική ισορροπία, η οποία ενδέχεται να εκτροχιαστεί εάν όσο πλησιάζουμε προς τις κάλπες ο Τσίπρας, όπως μας λέει ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, «τάξει εκτός από παπάδες και αρχιμανδρίτες για να κερδίσει την εύνοια των ψηφοφόρων». Και είναι ικανός να το κάνει αφού, όπως μας εκμυστηρεύεται συνομιλητής του, «γυαλίζει το μάτι του», εννοώντας ότι έχει παθιαστεί τόσο που πιστεύει ότι με την έξοδο από τα μνημόνια, τη μη περικοπή των συντάξεων, τα θετικά μέτρα που κάθε βδομάδα και μέχρι τα Χριστούγεννα θα ψηφίζονται στη Βουλή, την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, τη συνταγματική αναθεώρηση και τον διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους -έστω και αν τα δύο τελευταία δεν είναι τόσο ριζοσπαστικά όσο επιθυμεί όχι μόνο η αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η πλειοψηφία των πολιτών- θα μπορέσει να ανατρέψει την αρνητική δημοσκοπική εικόνα για τον ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Βεβαίως, όπως λέει και ο ίδιος, «τα κλειδιά τα κρατάει ο Τσακαλώτος», αφού από την πορεία της οικονομίας τους επόμενους μήνες θα εξαρτηθεί αν μπορεί η κυβέρνηση να ανακάμψει πολιτικά και αν μπορεί να κάνει εκλογές όχι τον Μάιο, αλλά τον Οκτώβριο, όταν υπολογίζει ότι το κλίμα θα είναι καλύτερο όχι μόνο εξαιτίας του τουρισμού και της καλοκαιρινής χαλάρωσης, αλλά και επειδή στο μεταξύ θα έχουν υπάρξει, όπως λέει στους συνεργάτες του, επενδύσεις και θα έχει μειωθεί κι άλλο η ανεργία.

Σημειώνουμε εδώ ότι οι πληροφορίες λένε πως έχει κάνει νέα συμφωνία με τον Καμμένο, ώστε όταν έρθει προς κύρωση από την ελληνική Βουλή η Συμφωνία των Πρεσπών, να αποχωρήσουν οι ΑΝ.ΕΛ. από την κυβέρνηση, αλλά να συνεχίσουν να τη στηρίζουν ακόμη και διά της ανοχής ή της αποχής ανάλογα με την περίπτωση, μέχρι να γίνουν, όποτε γίνουν, εκλογές. Η νέα συμφωνία εδράζεται στο γεγονός ότι ο πρωθυπουργός δεν προχώρησε άμεσα σε ρήξη με τον υπουργό Αμυνας όταν διαφοροποιήθηκε δημόσια στην Ουάσινγκτον από τις κυβερνητικές θέσεις ή όταν έκανε άνω κάτω το Υπουργικό Συμβούλιο με τις καταγγελίες κατά του τέως υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά, αλλά διατήρησε τη συμμαχία προκειμένου οι ΑΝ.ΕΛ., μετά την έξοδο από τα μνημόνια, να εισπράξουν εκλογικά τα όποια οφέλη προκύπτουν από τη μη μείωση των συντάξεων και τα άλλα θετικά μέτρα που προβλέπονται στα νομοσχέδια που θα ψηφιστούν μέχρι τα Χριστούγεννα. Πάντως, άνθρωπος που γνωρίζει καλά τον πρωθυπουργό και τη γνώμη του οποίου ο Αλέξης Τσίπρας υπολήπτεται, υποστηρίζει ότι «ο Αλέξης θα περιμένει να δει την απήχηση που έχουν τα μέτρα και οι πρωτοβουλίες που παίρνει και θα αποφασίσει τον Γενάρη τι θα κάνει τελικά. Μέχρι τότε θα είναι όλα ανοιχτά»...