Ασπιρίνη ενάντια στον καρκίνο

Υπό την επήρεια ενός ισχυρού σοκ βρίσκεται η ελληνική κοινωνία  με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Ο κόσμός αγωνιά για την επόμενη ημέρα, για το τι θα του ξημερώσει, για το μέλλον της οικογένειάς του, των παιδιών και του ίδιου.

Μέσα σε όλα αυτά ο αθλητισμός αποτελεί μια εικονική πραγματικότητα ή ένα ζωτικό ψεύδος για άλλους. Ένας τρόπος διαφυγής από την καθημερινότητα και τα προβλήματα.  

Όμως και εκεί, ο φίλαθλος βιώνει τη μιζέρια και τη απελπισία αφού τα ερασιτεχνικά τμήματα φυτοζωούν ενώ οι επαγγελματικές ομάδες ταλανίζονται από προβλήματα οικονομικά και διοικητικά.     

Εξαίρεση αποτελεί ο Ολυμπιακός που σε αυτή την κακή συγκυρία  έχει στο τιμόνι του τον Ευάγγελο Μαρινάκη στο ποδόσφαιρο και τους Αγγελόπουλους στο μπάσκετ. Έχει εξασφαλισμένη τη διοικητική  ηρεμία και όλα τα άλλα έρχονται.

Όμως μέσα σε ένα τέτοιο κοινωνικό-πολιτικό-οικονομικό πλαίσιο θα είναι πολύ δύσκολο για το σύνολο του ελληνικού αθλητισμού και πρωταθλητισμού να σηκώσει κεφάλι. Θα συμπαρασυρθεί από την μαύρη τρύπα της οικονομικής κρίσης και θα συνθλιβεί από τη βαρύτητά της. Πολύ φοβάμαι ότι μπροστά σε όλα αυτά που μας περιμένουν  ο αθλητισμός θα είναι σαν ασπιρίνη ενάντια στον καρκίνο.