Η Αφροδίτη Καρτελιά ανοίγει το διαμέρισμά της στο κέντρο της Αθήνας

Το διαμέρισμα της Αφροδίτης Καρτελιά βρίσκεται στον δεύτερο όροφο μιας παλιάς  πολυκατοικίας πίσω από την πλατεία Μαβίλη. Η εξωτερική όψη του κτιρίου με τις στρογγυλεμένες γωνίες προσδίδουν στην πολυκατοικία μια αρχιτεκτονική ιδιαιτερότητα. Το διαμέρισμα εκτείνεται σε 115 τ.μ. και η κυρία Καρτελιά το έχει ανακατασκευάσει από την αρχή. Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ενώσει την τραπεζαρία, το σαλόνι και το χολ σε έναν open space χώρο με μια κολόνα -δομικό στοιχείο- στη μέση και να δημιουργήσει δύο διαφορετικές «γωνιές»: του σαλονιού και της τραπεζαρίας.

Οι τοίχοι είναι σε λευκό χρώμα με ελάχιστο γκρι για να μη δίνουν την αίσθηση του «λευκού του νοσοκομείου», ενώ η ιδιοκτήτρια έχει διατηρήσει τα παλιά γύψινα στο ταβάνι, το οποίο είναι αρκετά ψηλό -στα 3,5 σχεδόν μέτρα-, και τα παλιά δρύινα πατώματα. Στη γωνία του σαλονιού βρίσκεται και το στρογγυλό μέρος της πολυκατοικίας, που το πλαισιώνει σαν μια αγκαλιά, όπως λέει. Από «άποψη», επίσης, δεν βάζει ποτέ φώτα στο ταβάνι: «Ο φωτισμός που δίνουν είναι σκληρός και επιθετικός και οι σκιές που δημιουργούν προς τα κάτω κάνουν τα πρόσωπα να φαίνονται λυπημένα», εξηγεί. «Το φως θα πρέπει να βρίσκεται στο ύψος του προσώπου. Μου αρέσουν πολύ οι απλίκες και τα επιδαπέδια φωτιστικά. Ο φωτισμός είναι από τα πιο σημαντικά στοιχεία και μπορεί να αλλάξει ένα σπίτι. Κάτι άλλο που προσέχω είναι να μη χρησιμοποιώ παραπάνω από τρία διαφορετικά υλικά σε ένα σπίτι». Από τα αγαπημένα της υλικά είναι το ξύλο, η πέτρα και το μάρμαρο.

Στην τραπεζαρία δεσπόζει το μεγάλο ξύλινο τραπέζι, δημιουργία της ίδιας: «Επειδή έχω μια απέχθεια για τα “πόδια” των τραπεζιών και τις τραπεζαρίες εν γένει, έχω σχεδιάσει μόνη μου το τραπέζι ώστε να εξαλειφθεί αυτό το στοιχείο. Η μία του πλευρά στηρίζεται στον τοίχο και στο τελείωμα της άλλης σχηματίζει δύο σκαλοπάτια τα οποία κοιτάζουν προς το σαλόνι. Εκεί μπορεί κάποιος να ακουμπήσει το κρασί ή το ψωμί σε ένα δείπνο, ενώ το πρωί μπορεί να το χρησιμοποιήσει ως γραφείο». Στον τοίχο ακριβώς από πάνω έχει βάλει έναν καθρέφτη- αντίκα του 1890. Για το σαλόνι έχει επιλέξει έναν απλό γωνιακό λευκό καναπέ. Το coffeetable είναι πάλι μια αυτοσχέδια κατασκευή, με πρώτη ύλη ένα δερμάτινο ινδικό ταμπούρλο στο οποίο έχει προσαρμόσει μεταλλικές βάσεις.

Από τα αγαπημένα της κομμάτια στο σαλόνι είναι και η παλιά ινδική οδοντιατρική καρέκλα και το ξύλινο γλυπτό που έχει φέρει από τη Σενεγάλη. «Στον απέναντι τοίχο έχω τοποθετήσει μια παλιά κομόντα της προγιαγιάς μου, στην πάνω όψη της οποίας έχω βάλει καθρέφτη. Με αυτό τον τρόπο έχω καταφέρει να συνδυάσω παλιά στοιχεία, έθνικ κομμάτια και μοντέρνα μίνιμαλ έπιπλα», συνεχίζει η κυρία Καρτελιά για το διακοσμητικό μίγμα του σπιτιού της. Η τηλεόραση και το στερεοφωνικό έχουν τοποθετηθεί μέσα σε ειδικές προθήκες από γυψοσανίδα ώστε να χάνονται στον χώρο.

«Η κουζίνα», λέει, «είναι ο χώρος που προέκυψε όταν ενοποίησα την παλιά κουζίνα, το δωμάτιο υπηρεσίας και το WC υπηρεσίας. Έχω κρατήσει τα πατώματα από μωσαϊκό, τον μαρμάρινο πάγκο και τον νεροχύτη. Το ενδιαφέρον είναι ότι δεν υπάρχουν καθόλου τα καθιερωμένα ψηλά ντουλάπια. Όλοι οι αποθηκευτικοί χώροι βρίσκονται χαμηλά, περιμετρικά. Οι τοίχοι είναι γκρι, ενώ υπάρχει και ένα μικρό επιτοίχιο stand όπου μπορούν να καθίσουν δύο φίλοι ενώ μαγειρεύεις». Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο για την ίδια στο μαρμάρινο μπάνιο είναι η παλιά μπανιέρα με τα ποδαράκια. Απλώς μοναδική!