«Δεν είμαι διάσημη εγώ, ο Ρουβάς είναι»

Μεταξύ του Κεντ της Μεγάλης Βρετανίας και  της Σπιναλόγκας, όπου εξελίσσονται τα γυρίσματα για την πολυαναμενόμενη μεταφορά του βιβλίου «Το νησί», η συγγραφέας του παγκόσμιου best seller που ξεπέρασε τα 2 εκατομμύρια αντίτυπα και μεταφράστηκε σε 28 γλώσσες περιγράφει το πάθος της  για την Ελλάδα και τους Ελληνες  και εξηγεί γιατί η οικονομική κρίση θα μας κάνει καλύτερους  
 Αληθεύει ότι  απορρίψατε πρόταση του Χόλιγουντ  να μεταφερθεί το βιβλίο σας στη μεγάλη οθόνη, παρά το ελκυστικότατο ποσό που σας προσέφεραν;

 Υπήρξαν διάφορες  προτάσεις για τη μεταφορά του βιβλίου στη μεγάλη οθόνη, μία εκ των οποίων προήλθε από έναν πολύ διάσημο παραγωγό του Χόλιγουντ, η οποία μάλιστα συνοδευόταν από επιταγή με κατάληξη πολλών μηδενικών. Δεν ήμουν, ωστόσο, σίγουρη ότι οι άνθρωποι που θα αναμιγνύονταν θα αντιμετώπιζαν το θέμα με την ευαισθησία που ήθελα. Δεδομένου ότι υπάρχουν ακόμα πολλοί χανσενικοί, δεν ήθελα το θέμα να παρουσιαστεί με μακάβριο τρόπο. Τα χρήματα ούτως ή άλλως δεν ιεραρχούνται ψηλά στη λίστα των προτεραιοτήτων μου. Βέβαια, ποτέ μη λες «ποτέ». Αν μου γίνει η κατάλληλη πρόταση, ίσως και να δεχτώ. Δεν είναι ανάγκη να προέρχεται από το Χόλιγουντ.  
 Δεν είχατε, ωστόσο, πρόβλημα να γυριστεί η σειρά από ένα μεγάλο κανάλι της ελληνικής τηλεόρασης...
 Μόλις γνωρίστηκα με τον σκηνοθέτη της σειράς, τον Θοδωρή Παπαδουλάκη, κατάλαβα αμέσως ότι επικοινωνούμε και αποφάσισα να προχωρήσω. Είναι νέος, Κρητικός και πολύ ταλαντούχος. Κάνει φανταστική δουλειά με τα σκηνικά, τα κοστούμια, τους ηθοποιούς. Νομίζω πως το ελληνικό κοινό θα ενθουσιαστεί με τη σειρά. 

 Εχετε αποκωδικοποιήσει  την επιτυχία του «Νησιού»; Γιατί  πιστεύετε ότι ο κόσμος αγκάλιασε τόσο θερμά το βιβλίο, φέρνοντάς το τόσο ψηλά  
σε πωλήσεις;

 Δεν νομίζω ότι μπορώ να πω με ακρίβεια τι κρύβεται πίσω από την επιτυχία. Μπορώ μόνο να κάνω υποθέσεις. Η ιστορία του «Νησιού» είναι αρκετά απλή. Πρόκειται για τη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος να αντεπεξέρχεται στις αντιξοότητες, επομένως κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι ένα αισιόδοξο βιβλίο. Και οπωσδήποτε το happy end αρέσει σε πολλούς. Το βασικό είναι ότι αυτό το βιβλίο το έχω γράψει με την καρδιά μου και νομίζω ότι δίνει διέξοδο στα συναισθήματα του αναγνώστη, προχωρώντας στην πολυπόθητη κάθαρση. 

 Η εμπειρία σας ως ταξιδιωτική ρεπόρτερ σας βοηθά να οργανώσετε την έρευνά σας προτού γράψετε ένα βιβλίο;

 Πιστεύω πως,  ναι, με βοηθά. Ωστόσο, αν και σε γενικές γραμμές είμαι οργανωτική, η έρευνα μπορεί να με οδηγήσει σε εκπλήξεις. Προτιμώ να είμαι ευέλικτη ώστε να αφήνω περιθώρια στη φαντασία να με πάρει από το χέρι.

 Αγοράσατε σπίτι  στην Ελλάδα, συγκεκριμένα στην Κρήτη, την οποία επισκέπτεστε συχνά μαζί με τον σύζυγό σας και παράλληλα έχετε αρχίσει μαθήματα ελληνικών. Πόσο κοντά αισθάνεστε στην Ελλάδα;

 Είναι αλήθεια  ότι κάνω μαθήματα ελληνικών εδώ και δύο χρόνια. Ο δάσκαλός μου βέβαια είναι πολύ υπομονετικός μαζί μου, μια και σπάνια προλαβαίνω να κάνω τις ασκήσεις που μου βάζει. Ωστόσο, είμαι τόσο παθιασμένη με την ιδέα να μιλήσω σύντομα άπταιστα ελληνικά που προσπαθώ κάθε μέρα να διαβάζω κάτι ελληνικό ή να ακούω ελληνικά τραγούδια. Αισθάνομαι πολύ κοντά στην Ελλάδα. Προσπαθώ να περνώ όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο στο σπίτι μας στην Κρήτη και κάθε φορά που είναι να φύγω στενοχωριέμαι σαν μικρό παιδί. Εχω καλούς φίλους στην Ελλάδα και την αίσθηση ότι με τους Ελληνες επικοινωνώ ειλικρινά, κάτι που δεν μπορώ να πω με ευκολία για τους ανθρώπους στη δική μου χώρα. Προφανώς κάτι υπάρχει στο DNA μου.

 Εχετε επισκεφτεί  ορισμένα από τα πιο συναρπαστικά σημεία του πλανήτη ως ταξιδιωτική συντάκτρια. Τι ήταν εκείνο που σας μαγνήτισε στην Κρήτη και μάλιστα στη Σπιναλόγκα για να τοποθετήσετε την ιστορία σας εκεί;

 Η Ελλάδα με συναρπάζει με ένα εκατομμύριο τρόπους, αν και νομίζω πως τη βλέπω μέσα από τα «ροζ γυαλιά» μου, ωραιοποιημένη. Η αλήθεια είναι ότι δεν διάλεξα τη Σπιναλόγκα για να τοποθετήσω εκεί την ιστορία μου. Η ατμόσφαιρα και το τοπίο της Σπιναλόγκας ήταν που με ενέπνευσαν, από την πρώτη στιγμή που πάτησα εκεί το πόδι μου, να γράψω ένα μυθιστόρημα για το νησί. 

 Ποια στοιχεία  σάς ιντριγκάρουν να ασχοληθείτε με μια ιστορία και να την ερευνήσετε;

 Με ελκύουν  τα μέρη που έχουν κάποιου είδους κρυμμένη ιστορία, όπου δηλαδή συνέβη κάτι το οποίο αποτυπώθηκε στην ιστορία με παρεξηγημένο τρόπο. Κάποιοι τόποι έχουν τόσο δυνατή ατμόσφαιρα που μου δημιουργούν μια σκέψη που εξελίσσεται σε μια πρόταση, η οποία ξετυλίγεται σε ολόκληρη ιστορία. 

 Το δεύτερο  βιβλίο σας «Ο γυρισμός» τοποθετείται στη Γρανάδα κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου. Πώς και επιλέξατε τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο;

 Δεν συνδέομαι συναισθηματικά με οτιδήποτε συνέβη πριν από τον 20ό αιώνα, οπότε οι ιστορίες μου δεν θα μπορούσαν να τοποθετούνται σε πρωτύτερο σημείο της Ιστορίας. Οι συνέπειες του ισπανικού εμφυλίου εξακολουθούν να είναι εμφανείς στη σύγχρονη Ισπανία. Ο στρατηγός Φράνκο ήταν στην εξουσία το 1975 και εκτελούσε πολιτικούς κρατούμενους που του είχαν αντιταχτεί κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, ενώ εγώ ξάπλωνα για πρώτη φορά με μπικίνι στις παραλίες της Ισπανίας. Ηταν τέτοια η μυστικότητα της περιόδου που χιλιάδες αναγνώστες του βιβλίου μου γράφουν πως δεν γνώριζαν ορισμένα από τα πραγματικά γεγονότα που αναφέρω, οπότε η έρευνα άξιζε τον κόπο. 

 Μετά τη Σπιναλόγκα  και τη Γρανάδα, ποιος είναι  ο επόμενος προορισμός σας;

 Επιστρέφω στην  Ελλάδα.
 Η διασημότητα πώς έχει επηρεάσει τη ζωή σας;
 Δεν θα έλεγα ότι είμαι διάσημη. Ο Σάκης Ρουβάς είναι διάσημος, για παράδειγμα. Εγώ είμαι αναγνωρίσιμη. Εχω διάσημους φίλους και ξέρω τι σημαίνει να μην μπορείς να κυκλοφορήσεις στον δρόμο. Δεν θα ήθελα ποτέ να βιώσω αυτή την κατάσταση, οπότε κατ’ αυτόν τον τρόπο χαίρομαι που δεν είμαι διάσημη. Ακόμα όμως κι αν με αναγνωρίζουν άνθρωποι στον δρόμο, δεν νομίζω πως αυτό με κάνει ξεχωριστή και ανώτερη από κάποιον που δεν είναι αναγνωρίσιμος. 

 Πιστεύετε ότι  η οικονομική κρίση που διέρχεται η Ελλάδα θα αλλάξει τους Ελληνες και προς ποια κατεύθυνση;

 Αυτή είναι η πιο «επικίνδυνη» ερώτηση απ’ όλες και αγχώνομαι  
για τον τρόπο που θα απαντήσω.  
Αν και παρακολουθώ την ελληνική πραγματικότητα ως εξωτερικός παρατηρητής, νοιάζομαι βαθιά για τους Ελληνες και αγωνιώ για τη μοίρα της χώρας. Τα τελευταία τρία χρόνια έζησα αρκετά την Ελλάδα «από μέσα», αφού αγόρασα σπίτι εδώ, κυκλοφόρησα βιβλίο και τώρα συμμετέχω σε γυρίσματα σίριαλ. Εχω απευθύνει αμέτρητες φορές την ερώτηση «Γιατί στην Ελλάδα κάνετε τα πράγματα με αυτόν τον τρόπο;», για να λάβω την ίδια απάντηση «Γιατί έτσι γίνεται εδώ». Αν τα πράγματα ήταν τέλεια στη χώρα σας, δεν θα χρειάζονταν οι αλλαγές. Αφού όμως δεν είναι, τότε γιατί δεν τα αλλάζετε; Η αλλαγή μπορεί να είναι οδυνηρή διαδικασία, αλλά πιστεύω ότι μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα σε ένα καλύτερο μέλλον. Ο κόσμος είναι ένα πολύ ανταγωνιστικό μέρος. Ναι, πιστεύω ότι οι Ελληνες πρέπει να αλλάξουν.