Διασχίζοντας την ευρωπη με μια σανίδα

Εκείνο που πάντα μου τραβούσε την προσοχή στο σκέιτ είναι ότι δεν περνούσε απλώς ως μια πρόσκαιρη και ευκαιριακή τάση της μόδας, αλλά πρέσβευε μια ολόκληρη στάση ζωής που ασκούσε τη γοητεία της στα πλήθη των εφήβων που έβρισκαν ίσως στις περίτεχνες φιγούρες μια καλή φόρμουλα εκτόνωσης των ορμονών τους. Θυμάμαι εμένα την ίδια να αλωνίζω μαζί με φίλες μου σε σχολεία, πάρκα και πλατείες για να χαζέψουμε τις φιγούρες, και όχι μόνο. Είναι εντυπωσιακές, όπως και να το κάνουμε. Oταν ήρθε η ώρα να μιλήσω με τους τρεις μάγους του σκέιτ που επέλεξε το ελληνικό MTV για ένα ταξίδι στην Ευρώπη πάνω σε μία σανίδα, προσπάθησα να μάθω όσο περισσότερα μπορούσα για να φτιάξω το θέμα αξιοπρεπώς, με το κεφάλι ψηλά και αν το αποφασίσω κιόλας, να αναμετρηθώ μαζί τους με σανίδα και μετά… ποιος με πιάνει!

Τρεις από τους καλύτερους σκέιτερ της Ελλάδας, τρία νέα παιδιά που απλώς «δεν  τα πιάνει κανείς», ξεκίνησαν από την Αθήνα για να κάνουν ένα ανεπανάληπτο ταξίδι με μοναδικό τους όχημα τις σανίδες τους. 3.300 χιλιόμετρα, 13 πόλεις σε όλη την Ευρώπη, 40 συνολικά ημέρες και αξέχαστες εμπειρίες από κάθε χώρα από την οποία περάσανε, συνδυάζονται με απίθανα κόλπα, δυνατές συγκινήσεις και αμέτρητα πάρτι, που δεν θα μπορούσαν να λείπουν σε καμία περίπτωση, μια και το σκέιτ είναι συνώνυμο της καλοπέρασης. «Το σκέιτ είναι μια ιδιαίτερη κουλτούρα και δεν το αλλάζουμε με τίποτα. Εχουμε κερδίσει όλοι αμέτρητες εμπειρίες», εξηγούν μιλώντας στο «Big Fish» ο Θάνος Πάνου, ο Νέστωρ Χαριτωνίδης (Nestor Suki) και ο Μιχάλης Βασιλάκης (Mike) και δηλώνουν έτοιμοι να τις μοιραστούν μαζί μας μέσα από το τηλεοπτικό αστικό οδοιπορικό τους. 



Είναι η πρώτη  φορά που οργανώνεται ένα τέτοιο project στην Ελλάδα και είμαστε όλοι πανευτυχείς και πολύ τυχεροί που μας δόθηκε η ευκαιρία να ζήσουμε αυτές τις μοναδικές και πολύ έντονες στιγμές με πολύ γέλιο αλλά και κούραση, χαρές και σκέιτ φυσικά». Οι ιδιαίτεροι αυτοί ταξιδιώτες δεν είναι καθόλου τυχαίοι στο χώρο τους. Με καθημερινή επαφή με τη σανίδα, που μετρά τουλάχιστον έξι χρόνια για τον καθένα, ο Θάνος, ο Νέστωρ και ο Mike συγκαταλέγονται στους πιο έμπειρους riders στην Ελλάδα, αποκαλώντας το σκέιτ «ιό μεταδοτικό που αν κολλήσεις, δύσκολα θα ξεκολλήσεις». Το ντοκιμαντέρ τους περιέχει όλα εκείνα τα συστατικά που κάνουν το σκέιτ συναρπαστικό τρόπο ζωής: απίστευτο θέαμα, εντυπωσιακές φιγούρες, πολλή τρέλα, μέχρι και αναπόφευκτα μικροατυχήματα, αφού όταν μιλάμε για street κουλτούρα, δεν παίζουμε.

Διασχίζοντας τόσες πόλεις της Ευρώπης, η σύγκριση με τα ελληνικά δεδομένα είναι αναπόφευκτη. «Ηταν σοκαριστικό το πόσο αναπτυγμένα είναι γενικά τα πράγματα στην υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά και ειδικά σε ό,τι αφορά το σκέιτ. Δυστυχώς, στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ακόμη και σήμερα υποδομές για να στηρίξουμε την οποιαδήποτε κουλτούρα όχι μόνο του σκέιτ, αλλά και ευρύτερα». Η πρόκληση να τους ρωτήσουμε για την ιδανικότερη χώρα για έναν σκέιτερ στην Ευρώπη ήταν μεγάλη. Και οι τρεις τους, όμως, δεν φάνηκαν στιγμή να διστάζουν να ανακηρύξουν με μια φωνή τη Δανία: «Είναι η χώρα με τους καλύτερους διαμορφωμένους χώρους και spots για να κάνεις και να το ευχαριστηθείς. Αυτή είναι η χώρα για 100% σκέιτ. Εχει άπειρα πάρκα και skate friendly spots».  

Ωστόσο, παρά την κακοδαιμονία των εν Ελλάδι υποδομών, μοιάζουν ιδιαίτερα αισιόδοξοι για την εγχώρια εξέλιξη του σκέιτ. Μάλιστα και οι τρεις υποστηρίζουν πως τα τελευταία χρόνια έχει ανέβει πολύ και αυτό οφείλεται στους πιτσιρικάδες που ασχολούνται μανιωδώς, σε ορισμένους βετεράνους που το προωθούν επίμονα με διάφορα events, εξειδικευμένα περιοδικά και skateshops και δεν ξεχνούν να αναφέρουν τα «κοράκια» που εκμεταλλεύονται τον χώρο για οικονομικούς σκοπούς. «Αυτά είναι τα μελανά σημεία που υποβιβάζουν την όλη φάση», λένε χαρακτηριστικά. Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να φανώ άσχετη μπροστά τους -ας είναι καλά τα εξειδικευμένα περιοδικά και τα λεξικά όπου απευθύνθηκα- κι έτσι ρώτησα να μάθω για τους πέντε καλύτερους riders ώστε να φανώ έμπειρη στο θέμα. Το top -5, λοιπόν, απαρτίζεται από τους Γιάννη και Γιώτη Γόρδιο, Βασίλη Απαμάν, Βασίλη Αράμβογλου και τον Billy G.  



Για την ιστορία  του πράγματος, τα τελευταία 40 χρόνια το skateboarding είχε πάρα πολλά σκαμπανεβάσματα σε όλους τους τομείς του. «Φτωχό» υλικό, κανόνες ασφαλείας, θέματα ασφάλισης ήταν μόνο μερικοί από τους παράγοντες που οδήγησαν σε αυτά. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι πως  το skateboarding έχει βελτιωθεί σε σημαντικό βαθμό από τότε που οι riders χρησιμοποιούσαν τις μαλακές ρόδες μέχρι και το 1970, όταν δημιουργήθηκαν ρόδες από ουρεθάνιο. Με το πέρασμα των χρόνων το skateboard έχει γίνει από τα πιο ασφαλή αθλήματα σε σύγκριση με άλλα όπως το ποδόσφαιρο ή το χόκεϊ ή το rollerblanding (αποδεικνύεται και από τις διάφορες στατιστικές έρευνες που έχουν γίνει). Ανεξάρτητα από όλα τα θέματα ασφαλείας, το άθλημα κατάφερε να επιζήσει μέσα στον χρόνο και θα υπάρχει για πολύ καιρό ακόμη για έναν και μόνο λόγο, γιατί πολύ απλά έχει πλάκα και είναι ένα από τα πιο ευχάριστα αθλήματα για να ασχοληθείς.  

Οι τρεις νομάδες του σκέιτ δυσκολεύτηκαν πολύ να μου δώσουν έναν χαρακτηρισμό για τον εαυτό τους και απλώς αρκέστηκαν να αυτοπροσδιοριστούν ως ένα «πανηγύρι των τρελών». Το σκέιτ πέρα από την ευχαρίστηση που προσφέρει απαιτεί ατέλειωτες ώρες «τσουλήματος», μου εξηγούν τα παιδιά: «Πρέπει να είσαι όλη μέρα στους δρόμους εξερευνώντας κάθε γωνιά της πόλης όπου μένεις και μαζί με την πόλη έρχονται οι εμπειρίες, οι οποίες με τη σειρά τους σε κάνουν πιο ώριμο ως άνθρωπο. Ο δρόμος είναι το καλύτερο σχολείο, ειδικά πάνω στο σκέιτ». Πέρα από το πρωτοφανές πάθος που και οι τρεις πρωταγωνιστές του ντοκιμαντέρ επιδεικνύουν για τις σανίδες τους, προλαβαίνουν να ασχοληθούν και με άλλα αντικείμενα, καλλιτεχνικά ως επί το πλείστον. Ο Νέστωρ, για παράδειγμα, κάνει μοντάζ βίντεο, ο Θάνος γράφει μουσική και παίζει κιθάρα, ο Μιχάλης ζωγραφίζει. «Το σκέιτ βασίζεται στη δημιουργικότητα, οπότε λογικό είναι εκτός του σκέιτ να καταπιανόμαστε και με άλλες, εξίσου δημιουργικές δραστηριότητες», μου λένε.

Στα επόμενα σχέδιά τους το σκέιτ θα έχει φυσικά πρωταρχικό ρόλο για όλους, όπως και τα ταξίδια σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο. Ο Νέστωρ θα πάει σε σχολή για μοντάζ, ο Θάνος θα τελειώσει τη σχολή του και ο μικρότερος της παρέας, ο Μιχάλης, θα τελειοποιήσει κάποια κόλπα του με την σανίδα. Κάπως έτσι τελειώνει το θεωρητικό κομμάτι και η γνωριμία μου με τους τρεις «μάγους». Για τις πιο cool στιγμές του 40ήμερου ταξιδιού τους σε Αθήνα, Πάτρα, Βενετία, Μιλάνο, Λιόν, Βασιλεία, Στουτγκάρδη, Φρανκφούρτη, Αμβούργο, Κοπεγχάγη, Βερολίνο, Πράγα και Βιέννη δεν έχετε παρά να ανατρέξετε στη σελίδα τους στο  
http://www.mtvgreece.gr/onthego.