Δημήτρης Δανίκας

Σιγά τώρα που θα κάτσω να σκάσω επειδή μας «εγκατέλειψε» η Μάργαρετ Θάτσερ. Ούτε μισό δακρυ για την Μάγκι. Ασε το άλλο. Μακάρι να φτάσω κι εγώ μέχρι τα 88. Χρονάκια εννοείται. Πλήρης έργων και ημερών η σιδηρόφρακτη θηλυκή μπουλντόζα. Και μεταξύ μας τώρα. Για να καταλαβαίνουμε που τραβάμε και με τι σόι αντιπάλους έχουμε να κάνουμε. Της βγάζω το καπέλο. Ο θάνατός της με πολλαπλή συμβολική σημασία. Το εξηγώ

Το πρώτο που έκαμε ήταν να αρπάξει παραμάσχαλα οτιδήποτε είχε να κάνει με συνδικαλισμό, εργασιακές συνθήκες, εργατικές απαιτήσεις και με δημόσιες επιχειρήσεις. Ολα και όλους τους ξεπάστρεψε. Τους μετέτρεψε σε english breakfast. Σαν να ρουφάει ηδονικά το καφεδάκι της και να αλείφει τις φρυγανιές της με τον μόχθο και των ιδρωτα ανθρακωρύχων και πάσης φύσεως προλεταρίων. Το Λονδίνο καιγότανε αλλά εκείνη ατάραχη προς τον θρίαμβό της πορευότανε. Ούτε μισό πόντο υποχώρησης δεν έκανε. Ο θηλυκός Στάλιν του αχόρταγου, νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Αυτό ήταν

Ετσι μέσα στο πι και φι μεταμόρφωσε το σύμπαν των αντιπάλων της σε χαρτί τουαλέτας. Εργατοπατέρες, συνδικαλιστές, εργαζόμενους, φοιτητές, τους πάντες. Πως και συνέβη κάτι τέτοιο. Απλό. Επειδή ο βρετανικός τρειντγιουνισμός ήταν και είναι οπορτουνιστκός και αποπροσανατολιστικός. Επειδή οι εργαζόμενες μάζες αλληθώριζαν με άφθονη θολούρα. Και επειδή το σύστημα-κόντρα στις προβλέψεις και εκτιμήσεις των συντρόφων όλων των αριστερών παρατάξεων-διέθετε και διαθέτει άφθονες δυνάμεις και πολλές μα πάρα πολλές εφεδρίες. Γι αυτό!

On top of that και παρέα με τον ανεκδίηγητο Ρόλαντ Ρέιγκαν και με σφουγγαρίστρα τον Γκορμπατσόφ μετέτρεψαν το Κρεμλίνο του υπαρκτού σσιαλισμού σε τραπουλόχαρτα. Η δεύτερη υπερδύναμη του πλανήτη κατέρρευσε χωρίς να πέσει μισή μπαλοθιά. Ετσι για την τιμή των όπλων

Εξ αιτίας αυτού του Θατσερικού θριάμβου καταλήξαμε, ύστερα από έτη πολλά, σ αυτή την ανατριχιαστική κατάντα. Εξ αιτίας αυτού του Θατσερικού μοντέλου το αχαλίνωτο χρηματοπιστωτικό σύστημα με όλους τους μεγάλους «παίκτες» αποθρανσύνθηκε και άρχισε να παίζει, να στοιχηματίζει και να αποθησαυρίζει άφθονο χρήμα.. Και εξ αιτίας αυτού του Θατσερικού μοντέλου διογκώθηκε σε μεγέθη απλησίαστα, η παγκόσμια φούσκα. Με απλά λόγια. Οτι, για το παγκόσμιο καπιταλιστκό σύστημα, ήταν η Μάγκι την δεκαετία του ογδόντα, είναι Σήμερα η Ανγκελα Μέρκελ

Το κέντρο μετακινήθηκε προς το Βερολίνο. Η πολιτκή είναι ακριβώς η ίδια. Η σαρξ πέθανε. Το πνεύμα μεταλαμπαδεύτηκε. Νέες Αγορές. Φτηνότερο εργατικό κόστος. Διαστημική συσσώρευση πλούτου. Και συγκέντρωση και συγκεντρωποίηση κεφαλαίου!

Οπως πάμε σε λίγο οι πολυεθνικές θα είναι ελάχιστες και στο απώττερο μέλλον θα επαληθευθεί ο Οργουελ. Μία πολυεθνική θα παράγει, θα διανέμει και θα πουλάει τα πάντα. Από τους σπόρους μέχρι περισκελαίες. Ακόμα και. γαργαλισιτκά γυναικεία εσώρρρουχα της Victoria Secret θα σχεδιάζονται και θα παράγονται από μία υπερ-εταιρεία!

Τι κάνουμε; Οσοι αναζητούν έναν καλύτερο και πιο ανθρώπινο καπιταλισμό πλανώνται πλάνη μεγιστοτεράστια κα άκρως επικίνδυνη. Ο δρόμος είναι ένας. Αγώνας μέχρι τελικής πτώσεως. Μπορούμε; Ούτε στα πιο θαυμαστά όνειρά μας. Επομένως. Και μέχρι αυτό να γίνει πραγματικότητα θα με βλέπω εις διπλούν. Από τη μια να μουντζώνω και να ρίχνω μπινελίκια στα καφενεία. Και από την άλλη υποταγμένος σαν το πρόβατο στους δρόμους και στην εργασία. Ενας στην συσκευασία δύο ανθρώπων!