«Με πυροβόλησαν άνθρωποι του Καντάφι και η κυβέρνηση Παπανδρέου το έκρυψε!»

Λιβύη, 23 Φεβρουαρίου 2011. Η ατμόσφαιρα στη χώρα του δικτάκτορα Μουαμάρ Καντάφι μυρίζει μπαρούτι. Οι αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις της χώρας αρχίζουν να έχουν μεγαλύτερη συμμετοχή και να γίνονται πιο δυναμικές. Στους δρόμους επικρατεί το χάος. Οι κάτοικοι οδηγούν σαν τρελοί. Παντού ξεφυτρώνουν στρατιώτες οπλισμένοι σαν αστακοί. Οι αντικαθεστωτικοί φτιάχνουν στην άσφαλτο αναχώματα με σκουπίδια. Λεηλασίες και εμπρησμοί συμπληρώνουν το χαοτικό σκηνικό.

Η Ελληνική Πρεσβεία οργανώνει σχέδιο δράσης, με σκοπό τη διάσωση των συμπατριωτών μας και την ασφαλή μεταφορά τους πίσω στην πατρίδα. Το σχέδιο τίθεται άμεσα σε εφαρμογή με τις οδηγίες της μονάδας διαχείρισης κρίσεων του ΥΠ.ΕΞ και υπό την επίβλεψη του πρέσβη, κ. Στεφάνου.



Από νωρίς το πρωί, το Προξενικό γραφείο γεμίζει από κόσμο. Δεκάδες συμπατριώτες μας, που δεν είχαν την ευκαιρία να φύγουν με τις προγραμματισμένες πτήσεις, ψάχνουν να βρουν τρόπο για να εγκαταλείψουν με ασφάλεια το αραβικό κράτος.

Το βράδυ της 23ης Φεβρουαρίου ο κ. Ιωάννης Πυρόβολος, υπάλληλος της Ελληνικής Πρεσβείας στη Λιβύη, ειδοποιείται από τον πρέσβη να μεταφέρει με το αυτοκίνητο του τον μεταφραστή της πρεσβείας, κ. Άμπετ και εν συνεχεία να κατευθυνθεί προς το σπίτι του Έλληνα πρόξενου, κ. Ι. Μιτζάλη, για να τον παραλάβει και να επιστρέψουν μαζί στο Προξενικό γραφείο.

«Στη διαδρομή λίγο πριν το σπίτι του κ. Μιτζάλη» αφηγείται ο κ. Πυρόβολος, «σταμάτησα το αυτοκίνητο, προκειμένου να αφαιρέσω μεγάλο όγκο σκουπιδιών. Βρισκόμουν έξω σχεδόν από το σπίτι της κόρης του Καντάφι, Αΐσα».



Το αιματηρό επεισόδιο

Αυτό, όπως θα αποδειχθεί παρακάτω, ήταν και το μεγάλο του λάθος. Τα όσα θα ακολουθήσουν και θα περιγράψει ο ίδιος με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι βγαλμένα από σενάριο πολεμικής ταινίας.

«Είδα τους οπλισμένους φρουρούς, που ήταν έτοιμοι να ανοίξουν πυρ. Τρομοκρατήθηκα. Φώναξα ότι είμαι υπάλληλος της Ελληνικής Πρεσβείας. Με αγνόησαν. Τότε μια σφαίρα διαπέρασε το παρμπρίζ και μου έκοψε τον ώμο. Συνεχίζω να τους λέω ότι εργάζομαι στην Ελληνική Πρεσβεία και τότε δέχομαι και δεύτερη σφαίρα, που μου έκοψε το πλάγιο μέρος του κρανίου, καθώς και την πλάτη, ευτυχώς ξυστά».


 
Διαπιστώνοντας την πρόθεση των φρουρών να τον εξοντώσουν, κατεβάζει ενστικτωδώς το κάθισμα του αυτοκινήτου και αρχίζει να οδηγεί ξαπλωμένος με όπισθεν πορεία. Μέσα σε ένα καταιγισμό πυρών και με τα λάστιχα να σκάνε, προσπαθεί να στρίψει το όχημα του και να διαφύγει.

«Τότε έπεσε μια ακόμα ριπή. Η σφαίρα διαπέρασε την πόρτα του οδηγού και το σώμα μου. Παρέλυσα από το σοκ. Το κάθισμα μου, μούσκεψε από το αίμα. Προσπάθησα ενστικτωδώς να πατήσω γκάζι, ενώ εκείνοι συνέχιζαν να ρίχνουν προς το αυτοκίνητο. Ήταν θέλημα Θεού να ξεφύγω από τα πυρά των καλάσνικοφ και να φτάσω σε ένα μπλόκο της αστυνομίας, ζητώντας τη βοήθειά τους» αφηγείται σήμεα ο ίδιος.



Παρά το γεγονός ότι ο υπάλληλος της Ελληνικής Πρεσβείας έδειξε στους αστυνομικούς την ταυτότητά του και όλα τα έγγραφα που είχε στη διάθεση του, η φρουρά της κόρης του Καντάφι συνέχισε να τον καταδιώκει.

Στο σημείο έφτασε και ένα άλλο αυτοκίνητο με δυο Λίβυους κυβερνητικούς ντυμένους στα μαύρα, οι οποίοι, σύμφωνα με τη μαρτυρία του κ. Πυρόβολου, τον γρονθοκόπησαν άγρια. « Ο ένας με άρπαξε και με τράβηξε βίαια από το όχημά μου. Με χτύπησε στο χέρι και στο σώμα, καθώς αντιστεκόμουν. Δέχτηκα τότε έναν καταιγισμό πολλαπλών χτυπημάτων. Με έριξε κάτω και με έσυρε ημίγυμνο στο δρόμο, πετώντας με στα πίσω καθίσματα του οχήματός του».

Οι δυο άντρες τον μετέφεραν, σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενά του, κακήν κακώς σε ένα νοσοκομείο. Εκεί τον παράτησαν σε ένα δωμάτιο, όπου λίγο αργότερα δέχθηκε τη φροντίδα των γιατρών.


Παράλληλα, οι υπεύθυνοι του νοσοκομείου επικοινώνησαν με τις ελληνικές αρχές και την επόμενη μέρα ο Έλληνας υπάλληλος, σοβαρά τραυματισμένος, δέχθηκε την επίσκεψη του πρέσβη, ο οποίος του ζήτησε να κάνει κουράγιο, ωσότου βρουν τρόπο, για τον στείλουν πίσω στην Ελλάδα.

«Κατάφερα να αντέξω χωρίς καμία ουσιαστική υποστήριξη» θα πει ο κ. Πυρόβολος. Οι γιατροί στην Ελλάδα τον ενημέρωσαν για την κατάσταση της υγείας του, αλλά και για το πόσο τυχερός στάθηκε μέσα στην ατυχία του.

«Το βλήμα φαίνεται να έχει σταματήσει σχεδόν πάνω στα γεννητικά μου όργανα, ενώ στην ακτινογραφία που έγινε στο ΚΑΤ βρέθηκε πολύ μακρύτερα από αυτό το σημείο» προσθέτει ο κ. Πυρόβολος.


 
«Ο Δρούτσας έδωσε εντολή να νοσηλευτώ στο ΚΑΤ, για να μην γίνει πολιτικό θέμα»
 
Ο ίδιος αποκαλύπτει σήμερα ότι η υπόθεση του τραυματισμού του δεν παρουσιάστηκε στην πραγματική της διάσταση. Πως, κατά την άφιξή του στην Ελλάδα με το C-130, έκανε δηλώσεις, αποκρύπτοντας την πραγματική διάσταση των γεγονότων «κατόπιν συνεννοήσεως», όπως υποστηρίζει.

Συγκεκριμένα, αναφέρει: «Δέχτηκα και, κάνοντας ιδιαίτερο κουράγιο, έδωσα και μια ιδιαίτερη συνέντευξη στην κρατική τηλεόραση, προβάλλοντας πάντα από τη θετική πλευρά το όλο θέμα (κατόπιν συνεννοήσεως), προκείμενου να μην δημιουργηθεί  πρόβλημα στις σχέσεις των κρατών μας λόγω του επεισοδίου, αλλά και με γνώμονα ότι μπορεί εκείνη τη στιγμή να φεύγαμε, αλλά πίσω αφήναμε πολλά και σημαντικά και κάποιους δικούς μας».

Ο κ. Ιωάννης Πυρόβολος καταγγέλλει ότι, αντί να μεταφερθεί για την καλύτερη αντιμετώπιση του τραύματός του στο 401, όπως τον είχαν διαβεβαιώσει, τελικά τον έστειλαν στο ΚΑΤ, «για να μην δημιουργηθεί πολιτικό θέμα».



«Ποτέ δεν ειπώθηκε η πλήρης αλήθεια. Σαράντα ώρες αιμοραγία, χωρίς ορό, χωρίς φάρμακα, χωρίς τίποτα. Τα C-130 που ήρθαν έφτασαν στη Λιβύη χωρίς κινητές ιατρικές μονάδες. Όλα αυτά δεν ειπώθηκαν. Ήταν να πάω στο 401, καθώς η φύση των τραυμάτων έπρεπε να αντιμετωπιστεί από γιατρούς που είχαν πείρα σε αυτά τα περιστατικά. Δυστυχώς, όταν προσγειώθηκα και είχα αυτή τη διαβεβαίωση, ζητήθηκε απ' όσα γνωρίζω από τον υφυπουργό Εξωτερικών, Δημήτρη Δρούτσα και από τον γενικό γραμματέα, κ. Ιωάννη Ζέπο, να με πάνε στο ΚΑΤ, για να μην δημιουργηθεί πολιτικό θέμα. Δηλαδή να υποφέρω εγώ, για να μην γίνει πολιτικό θέμα! Πάλι δεν μίλησα. Πίσω από τον τραυματισμό μου είχε στηθεί μια επιχείρηση συγκάλυψης και εγώ δεν μίλαγα. Ο Καντάφι με πυροβόλησε και αυτοί με πρόδωσαν, θέτοντας σε άμεσε κίνδυνο τη ζωή μου. Με επισκέφτηκε μάλιστα στο νοσοκομείο ο κ. Δρούτσας, μαζί με τη γυναίκα του. Ξέρετε τι έκανα; Παρακάλεσα θερμά να βγει έξω».



Σήμερα, για να κάνει μερικά βήματα, χρειάζεται υποστήριξη από πατερίτσες. Ο ίδιος θεωρεί ότι τον εγκατέλειψαν αρμόδιες ελληνικές αρχές. Τρία ολόκληρα χρόνια περιμένει από το υπουργείο Εξωτερικών, υποστηρίζει, να απαντηθούν τα αιτήματα του. Δηλώνει ότι έχει καταστραφεί οικονομικά, γιατί όλα τα ιατρικά έξοδα έχουν πληρωθεί από την τσέπη του και παρά το γεγονός ότι τραυματίστηκε εν ώρα καθήκοντος.



Ο δικηγόρος του, κ. Νίκος Μπούρας, δηλώνει στο protothema.gr ότι ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και πως είναι η στιγμή να κινηθούν νομικά κατά παντός υπευθύνου.
 
«Με εγκατέλειψαν, αλλά εγώ κράτησα την αξιοπρέπειά μου και δεν έβγαλα μιλιά από το στόμα μου, σεβόμενος τον εαυτό μου και την υπηρεσία, το καλό του τόπου μας και το κακό που θα γινότανε πολύπλευρα» συμπληρώνει ο άτυχος δημόσιος υπάλληλος.

«Όσα πήρα από μισθούς και όσα είχα στην άκρη, έφυγαν όλα. Όλη η περιουσία μου αυτή τη στιγμή ανέρχεται στα 1.200 ευρώ» καταλήγει.    


 

Η απάντηση του Δημήτρη Δρούτσα: 

Με επιστολή του στο protothema.gr απαντά το πρώην αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας στις καταγγελίες του υπαλλήλου της ελληνικής πρεσβείας στη Λιβύη.


Αξιότιμε κ. Διευθυντά,
 
Στην ιστοσελίδα της εφημερίδας σας «protothema.gr» και στην στήλη «Ελλάδα», δημοσιεύσατε σήμερα 15.4.2014 συνέντευξη και ρεπορτάζ με τίτλο «Με πυροβόλησαν άνθρωποι του Καντάφι και η κυβέρνηση Παπανδρέου το έκρυψε».

Παρά το γεγονός ότι γίνεται κατ’ επανάληψη αναφορά στο πρόσωπό μου, ουδείς από την σύνταξη επικοινώνησε μαζί μου, προκειμένου να ζητήσει πληροφορίες.

Σας ενημερώνω λοιπόν για τα εξής:
-Ως υπουργός Εξωτερικών την περίοδο των ταραχών στην Λιβύη, φρόντισα πράγματι για τον ασφαλή επαναπατρισμό των Ελλήνων που κατοικούσαν στη χώρα.
-Οι οδηγίες μου, για όλους τους Έλληνες που επιθυμούσαν να επαναπατριστούν, ήταν να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες προκειμένου οι διαδικασίες να ολοκληρωθούν με την μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια και ταχύτητα.
-Επισκέφθηκα, πράγματι, τον κ. Πυρόβολο στο Νοσοκομείο ΚΑΤ, όπου νοσηλευόταν, προκειμένου να εκφράσω την συμπαράστασή μου, αλλά και να τον διαβεβαιώσω για την αυτονόητη πρόθεση του Υπουργείου Εξωτερικών να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την διευκόλυνσή του. Αντιθέτως προς ό,τι ισχυρίζεται, κάθε άλλο παρά μου ζήτησε να περάσω έξω – μαζί με την σύζυγό μου παραμείναμε για πολλή ώρα στον θάλαμό του, συνομιλώντας με τον ίδιον και τους οικείους του. Λίγο πριν αποχωρήσω, μάλιστα, ο κ. Πυρόβολος ζήτησε να μου μιλήσει και ιδιαιτέρως, όπως και έγινε. Τον ρώτησα κατ΄επανάληψη εάν υπήρχε ο,τιδήποτε που θα μπορούσα να κάνω και του ζήτησα να μην διστάσει να επικοινωνήσει μαζί μου. Με διαβεβαίωσε ότι η υπηρεσία του υπουργείου φροντίζει για όλα.
-Τα περί εντολής μου ο κ. Πυρόβολος να μην νοσηλευθεί στο 401 Σ.Ν., «για να μην δημιουργηθεί πολιτικό θέμα», δεν είναι απλώς αναληθή, αλλά δεν συνάδουν καν με την κοινή λογική. Το 401 είναι, ως γνωστόν, στρατιωτικό νοσοκομείο και ο κ. Πυρόβολος διοικητικός υπάλληλος του υπ. Εξωτερικών, δεν υπήρχε λοιπόν περίπτωση να εισαχθεί σε αυτό. Ούτε ενημερώθηκα ποτέ περί οποιουδήποτε «διλήμματος» σχετικώς με το σε ποιο νοσοκομείο θα έπρεπε να νοσηλευθεί. Επιπλέον, εάν το υπουργείο επιθυμούσε «να μην γίνει πολιτικό θέμα», μάλλον ένα στρατιωτικό νοσοκομείο θα προσφερόταν περισσότερο από το ΚΑΤ! Διερωτώμαι, τέλος, τι είδους «πολιτικό θέμα» θα μπορούσε να δημιουργηθεί με τον επαναπατρισμό ενός υπαλλήλου της πρεσβείας μας και μάλιστα τραυματία... 
-Ο κ. Πυρόβολος αναφέρει ότι «κατόπιν συνεννόησης» προέβαλε την θετική πλευρά του θέματος. Δεν έχω γνώση  τέτοιας «συνεννόησης» και βεβαίως δεν έδωσα ποτέ οδηγία για τέτοια «συνεννόηση». Θα μπορούσε δε να μου είχε θέσει ο ίδιος το ζήτημα κατά την συνάντησή μας. Δεν γνωρίζω, επομένως, σε τι αναφέρεται.
-Η ευθύνη της διαχείρισης του ζητήματος του κ. Πυρόβολου ανήκει από την αρχή στην Διεύθυνση Προσωπικού του υπ. Εξωτερικών. Οι δικές μου οδηγίες ήταν να γίνει το καλύτερο δυνατό για τα στελέχη του υπουργείου, στο πλαίσιο τόσο του Νόμου όσο και των δυνατοτήτων της υπηρεσίας. Υπενθυμίζω δε ότι στις 17.6.2011 αποχώρησα από την θέση του υπουργού Εξωτερικών και δεν έχω γνώση για την εξέλιξη του θέματος.

Εκφράζω την απορία μου για την επιλογή του κ. Πυρόβολου να διαστρεβλώσει τα πραγματικά περιστατικά και δηλώνω παντελή άγνοια για τις αιτιάσεις και τα αιτήματά του προς το υπουργείο Εξωτερικών. Θεωρώ ασφαλώς ότι αυτό που του συνέβη είναι ιδιαίτερα σοβαρό και οι συνθήκες που αντιμετώπισε εν ώρα υπηρεσίας είναι τουλάχιστον εξαιρετικές. Λυπούμαι ειλικρινά που βρέθηκε σε αυτή την δύσκολη θέση και από την πλευρά μου κατέβαλα κάθε προσπάθεια για την ανακούφισή του. Δεν γνωρίζω για ποιον λόγο επιλέγει σήμερα να καταφερθεί με ψεύδη εναντίον μου. Είναι αυτονόητο ότι δεν θα επιτρέψω την προσβολή της αξιοπρέπειάς μου ή την συκοφάντηση της θητείας μου στο υπουργείο Εξωτερικών και θα κάνω χρήση κάθε δικαιώματός μου. Περιμένω και ελπίζω ότι θα ανασκευάσει.

Σας ευχαριστώ και αναμένω την δημοσίευση της παρούσας στην ιστοσελίδα της εφημερίδας σας.
 
Με τιμή,
 
Δημήτρης Π. Δρούτσας