Γρ. Νικολόπουλος

Επί χρόνια ακούμε όλα τα πολιτικά κόμματα να μιλάνε για τη σύλληψη της φοροδιαφυγής χωρίς να έχουμε κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Ζητούν τη συνδρομή των ξένων τραπεζών οι οποίες είναι διστακτικές να αποκαλύψουν στοιχεία για τους πελάτες τους, αναζητούν λίστες -οι οποίες όμως δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν παρά μόνο ως ενδείξεις- και σκέφτονται να δώσουν φορολογική αμνηστία σε όσους δηλώσουν τα χρήματα που έχουν στο εξωτερικό και πληρώσουν έναν μικρό σχετικά φόρο.

Ολες αυτές οι λύσεις πάσχουν είτε σε πρακτικό επίπεδο, είτε σε ηθικό. Σε πρακτικό, το πρόβλημα είναι ότι οι ξένες τράπεζες δεν θέλουν να δώσουν στοιχεία αν δεν υπάρχει τεκμηριωμένη υπόνοια για φοροδιαφυγή. Σε ηθικό, το πρόβλημα είναι ότι, πρώτον, ενοχοποιούνται όλοι όσοι έχουν λογαριασμό στο εξωτερικό και όσοι νομίμως έστειλαν τα χρήματά τους έξω καλούνται να πληρώσουν φόρο νομιμοποίησης. Δεύτερον, οι φοροφυγάδες του εσωτερικού αθωώνονται. Με αυτή την προσέγγιση δεν υπάρχει αποτέλεσμα.

Αν ξεχάσουμε, λοιπόν, όλα αυτά και ψάξουμε να βρούμε το ζητούμενο, που είναι το ποιοι έχουν αδικαιολόγητα πολύ χρήμα που δεν έχουν δηλώσει και δεν μπορούν να δικαιολογήσουν, συνεπώς φοροδιαφεύγουν, μπορούμε να βρούμε μια άλλη λύση, πιο αποτελεσματική.

Η σκέψη είναι η εξής: Πριν από την εκδήλωση της κρίσης υπήρχαν στην Ελλάδα 237 δισ. ευρώ καταθέσεις. Κάποια από αυτά έφυγαν στο εξωτερικό, κάποια άλλα μπήκαν σε σεντούκια, κάποια φαγώθηκαν μέσα στην κρίση, κάποια χρησιμοποιήθηκαν για πληρωμές εισαγωγών. Το τι έγιναν τα λεφτά είναι τελείως αδιάφορο για την Εφορία.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι γνωρίζει τα ονόματα, τον ΑΦΜ και τα ποσά όλων αυτών που στο τέλος του 2009 είχαν 237 δισ. ευρώ καταθέσεις. Διαθέτει δηλαδή όλα τα στοιχεία και δεν χρειάζεται συνδρομή από καμία ξένη τράπεζα για να βρει τους φοροφυγάδες. Μπορεί κάλλιστα να συγκρίνει τα ποσά όλων αυτών των καταθετών με τη φορολογική τους δήλωση και να διαπιστώσει ποιοι είχαν υπερβολικά μεγάλες καταθέσεις που δεν ταιριάζουν με τα ποσά που δήλωναν στις φορολογικές τους δηλώσεις. Ετσι, αμέσως θα εντοπίσει τις περιπτώσεις που πρέπει να ελέγξει και θα τους καλέσει να της εξηγήσουν πού βρήκαν τα λεφτά για να έχουν τόσο μεγάλες καταθέσεις. Ο υπουργός Επικρατείας για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς θα μπορέσει άμεσα να εντοπίσει τη φοροδιαφυγή του παρελθόντος και να εισπράξει όχι μόνο τα 7 δισ. ευρώ τα οποία υπολογίζει να εισπράξει από τον έλεγχο των 120 δισ. που εκτιμά ότι βρίσκονται στο εξωτερικό, αλλά πολύ μεγαλύτερο ποσό, το οποίο θα προκύψει από τον έλεγχο των 237 δισ. ευρώ που υπήρχαν στις καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες, όπου και αν κατέφυγαν αυτά στη συνέχεια για να κρυφτούν.

Το καλό με αυτή την προσέγγιση είναι ότι όλα τα στοιχεία είναι στη διάθεση της Εφορίας.

Θα μου πείτε, είναι εύκολος αυτός ο έλεγχος; Ο ευκολότερος! Ακόμη και ένα απλό excel μπορεί να εντοπίσει τις διαφορές. Από εκεί και πέρα η Εφορία μπορεί να κάνει αναλυτικότερο έλεγχο και να καλέσει τους καταθέτες για εξηγήσεις. Θα μου πείτε πάλι, μα δεν υπάρχουν και άλλοι που έχουν λαδωθεί ή γενικώς φοροδιαφύγει με offshore; Ναι, υπάρχουν και καλά θα κάνει η Εφορία να τους ψάξει, παράλληλα όμως με αυτόν τον έλεγχο των καταθέσεων των 237 δισ. Διότι έτσι θα βρει και τους μεν και τους δε. Το ερώτημα είναι αν θέλει η κυβέρνηση (οι προηγούμενες κυβερνήσεις προφανώς δεν ήθελαν) να πιάσει πράγματι τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά. Διότι μέσα σε αυτούς τους λογαριασμούς δεν θα βρει μόνο τους μεγαλοκαρχαρίες που όλοι φανταζόμαστε ότι υπάρχουν, αλλά και κορυφαία στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης, πολιτικούς όλων των κομμάτων, δικούς της συνδικαλιστές, μεγαλογιατρούς και μεγαλοδικηγόρους, υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, εργολάβους, αγρότες του Κολωνακίου με Καγιέν ή και κανονικούς αγρότες με Καγιέν αλλά μηδενική φορολογική δήλωση κ.ά. Θέλει πράγματι η κυβέρνηση να τους πιάσει όλους αυτούς ή προτιμά να παριστάνει ότι κυνηγά -εμποδιζόμενη από τους κακούς ξένους- μεγάλους φοροφυγάδες στο εξωτερικό και τελικά να καταλήξει να τους δώσει άφεση με έναν μικρό φόρο που θα μπει σε όποιον δηλώσει τι λεφτά έχει έξω, νομιμοποιώντας όχι μόνο το χρήμα της φοροδιαφυγής, αλλά και το χρήμα από παράνομες ενέργειες, απάτες, απαγωγές, δολοφονίες, κλοπές κ.λπ.; Ιδωμεν...