Δημήτρης Δανίκας

Και γνωρίζω από πρώτο χέρι, τα κόλπα. Ενα εξ αυτών ονομάζεται «αντιδιαφήμιση». Αντι να μιλάς, κουβεντιάζει η Αγορά για το «προιόν». Οπως, ας πούμε, συμβαίνει τώρα με το επερχόνενο I Phone 6. Αραγε πως θα είναι; Μπας και θα ψήνει εσπρέσο; Μπας και θα είναι μικρό; Μπας και η οθόνη θα είναι διαστημικής τεχνολογίας; Μπας και θα τα κάνει όλα;

Ετσι σούρνεται η φημολογία. Ετσι οι καταναλωτές περιμένουν με τα πόδια στα τσιγκέλια. Ετσι γράφουν και μιλάνε όλοι. Ετσι η Apple κερδίζει πόντους. Κι έτσι μόλις εξέλθει αυτό το θαυματουργό γκάτζετ στις βιτρίνες, οι τρελαμένοι κάνουν ουρές και τα χώνουν στην εταιρία

Την ίδια τακτική ακολουθεί ο Δανός σκηνοθέτης Λαρς φον Τρίερ. Επί έξι μήνες όλοι μα όλοι έγραφαν για το επερχόμενο πονρογραφικό έπος «Nymphomaniac». Χωρίς εκείνος να πληρώνει μία. Αραγε θα τα δείχνει όλα; Αραγε θα φαίνονται τα πέη και τα αιδοία; Αραγε θα δείχνει παρτούζες;

Που παραπέμπουν όλα αυτά; Μα φυσικά στο «Ποτάμι» και τον Σταύρο Θεοδωράκη. Οπου εκπρόσωπός του σπανίως εμφανίζεται σε τηλεοπτικά πάνελ. Οπου σιγή ιχθύος. Οπου άφαντοι οι ποταμίσιοι πολιτικοί. Ας το πάρει το ποτάμι. Και την παίρνει. Ολόκληρη την διαφημιστική προβολή

Ετσι οι άλλοι μιλάνε για μένα. Ετσι δεν εκτίθεμαι. Ετσι δεν τραυματίζομαι. Ετσι δεν ανοίγω τα χαρτιά μου. Ετσι δεν στριμώχνομαι. Ετσι δεν αναγκάζομαι να τοποθετηθώ στα κρίσιμα, επίκαιρα ζητήματα. Ετσι οι συνεργάτες και τα στελέχη μου δεν αποκαλύπτουν το ειδικό, πολιτικό και ιδεολογικό «βάρος» τους. Δηλαδή αδυνατούμε να τους κρίνουμε. Αφού δεν τους έχουμε δει και δεν τους έχουμε ακούσει πως μπορούμε να μετρήσουμε το «μπόι» τους. Κι έτσι είναι σαν να λέω «γυρνάω την πλάτη μου στο παλιό και σαν το ποτάμι μόνο μπροστά κοιτώ»

Με απλά λόγια ο φίλτατος Σταύρος κυκλοφορεί με αόρατο αδιάβροχο. Σκηνοθετεί μυστήριο. Με ατμόσφαιρα αγωνίας. Με θεατές και υποψήφιους ψηφοφόρους που σαν κι αυτόν έχουν βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια.

Τα χαρτιά του δεν είναι μόνο κλειστά, είναι και λευκά. Σα να τους λέει σημειολογικά «ελάτε» να γράψουμε μαζί τις σελίδες αυτής της πάναγνης Βίβλου Αθώοι, ανιδιοτελείς, ανώνυμοι κολυμβητές της Ελλάδας ελάτε να κολυμπήσουμε μαζί στο ίδιο ποτάμι». Περίπου σαν τον Νώε. Η κιβωτός της Νέας Ελλάδας!

Ομως κοντός ψαλμός αλληλούια. Οπου να ναι το «έργο» θα αποκαλυφθεί. Οπου να ναι η παράσταση θα αρχίσει. Οπου να ναι οι πρωταγωνιστές, οι δευτεραγωνιστές και οι κομπάρσοι θα φανερωθούν. Οπου να ναι η ικανότητα και η επιδεξιότητα του σκηνοθέτη θα κριθεί

Τα εύκολα συντόμως θα τελειώσουν. Οι ποταμίσιοι κολυμβητές θα εξέλθουν μόνο με το βρακί τους. Τότε θα δούμε πόσα απίδια χωράνε τα σακίδιά τους. Οταν μπουν τα διλήμματα. Οταν οι εκλογικές αναμετρήσεις ολοκληρωθούν. Οταν οι «πελάτες αγοράσουν το προιόν». Οταν αναγκαστούν να ανοίξουν τα χαρτιά τους το ερώτημα απλό. Οπως λένε και οι αμερικανοί: Which side are you? Με τον πλούσιο η με τον φτωχό;