Η ΒASF και η Gazprom υπέγραψαν τη συμφωνία για τον Nord Stream 2

Οι κυρώσεις, κυρώσεις αλλά και οι μπίζνες, μπίζνες. Κάπως έτσι φαίνεται να λειτουργεί η σχέση μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας, μετά την σημερινή ανακοίνωση ότι ο γερμανικός κολοσσός της BASF προχωρά τελικά σε ανταλλαγή περιουσιακών στοιχείων και μετοχών με την ρωσική Gazprom. Aυτό έρχεται σαν αποτέλεσμα την συμφωνίας τους να επεκτείνουν μία νέα γραμμή μεταφοράς φυσικού αερίου στην Γερμανία, για την οποία πολλοί εκφράζουν τους φόβους τους ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τη Ρωσία ως μοχλός άσκησης πολιτικής πίεσης.

Οι αρχικές υπογραφές για το σχέδιο είχαν πέσει το 2013. Όμως το πρότζεκτ είχε παραμένει εν υπνώσει, λόγω των κυρώσεων των Ευρωπαϊκών χωρών στην Ρωσία για την κατάσταση στην Ουκρανία. Οι συζητήσεις αναθερμάνθηκαν τον τελευταίο καιρό, και σήμερα έπεσαν οι τελικές υπογραφές για το σχέδιο. Τα ανταλλάγματα αφορούν την παροχή από την BASF στην Gasprom μέρος της αποθήκευσης και της εμπορίας του φυσικού αερίου. Ενώ από την άλλη, η Gasprom θα δώσει ένα σημαντικό μερίδιο των μετοχών της στην γερμανική εταιρία χημικών.

Η εταιρία Wintershall που ανήκει στην BASF θα πάρει ένα 25% σε μία νέα μονάδα εξόρυξης αερίου στην Σιβηρία, που εξελίσσεται μαζί με την Gazprom και θα παρέχει 8 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου όταν θα ξεκινήσει την παραγωγή της το 2018. Ενώ η Wintershall, η μεγαλύτερη γερμανική εταιρία παραγωγής αερίου και αργού πετρελαίου, θα μεταφέρει στην Gazprom τις δικές της μετοχές στην κοινή εταιρία διανομής και εμπορίας φυσικού αερίου στη Γερμανία.

Η εν λόγω συμφωνία έρχεται την ίδια ημέρα που η Gazprom και η BASF υπέγραψαν την συμφωνία για τον αγωγό Nord Stream 2, ο οποίος θα φέρνει ρωσικό φυσικό αέριο στην Δυτική Ευρώπη μέσω της Βαλτικής Θάλασσας. Η Gazprom έχει το 51% της εταιρίας, η BASF το 10%, ενώ τρεις άλλες εταιρίες (η Γαλλική Engie, η Αυστριακή OMV και η Shell) μοιράζονται το υπόλοιπο ποσοστό.

Ο Nord Stream 2 θα διπλασιάσει την παροχή από τον ήδη υπάρχοντα διπλό αγωγό Nord Stream, που έρχεται κατευθείαν από την Ρωσία στην Γερμανία, και άνοιξαν το 2011 και 2012. Αρκετοί πολιτικοί στην Ευρώπη δεν κρύβουν την αντίθεσή τους σε όλο αυτό το σχέδιο, θεωρώντας ότι με αυτόν τον τρόπο δένονται πιο στενά στο άρμα της Ρωσίας, και είναι πιο εύκολοι στους πολιτικούς εκβιασμούς του Κρεμλίνου. Ενώ θα αφήσει στην τύχη της και την Ουκρανία, αφού αυτοί οι αγωγοί παρακάμπτουν εντελώς αυτή την χώρα. 

Όμως όλα αυτά αποτελούν λεπτομέρειες σε έναν κόσμο που κινείται με βάση το χρήμα και την οικονομία της αγοράς. Καλές οι πολιτικές κορώνες και τα τρομολαγνικά σενάρια για την Ρωσία, από την άλλη όμως, τα οικονομικά συμφέροντα είναι πάντα πιο ισχυρά. Κάτι που επιβεβαιώνεται με τον πιο καταλυτικό τρόπο αν αναλογιστεί κανείς ότι πρόεδρος του «φοβερού και τρομερού αγωγού» που θα... κατασπαράξει την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι άλλος από τον πρώην καγκελάριο της Γερμανίας, Γκέρχαρντ Σρέντερ.