Οι εντυπώσεις των ξένων για ένα θέμα κάπως ιδιαίτερο...

-Οι εντυπώσεις σας από τον τόπο μας;

-Έξοχες. Τα ακρογιάλια σας όνειρο. Οι δρόμοι σας καλοί. Οι αρχαιότητες υπέροχες. Ο κόσμος φιλόξενος κι’ ευγενικός. Τα ξενοδοχεία πολιτισμένα. Τα μπουζούκια ενδιαφέροντα. Αλλά...

Αυτό το επιφυλακτικό «αλλά» θα το ακούσετε από τα χείλη πολλών ξένων, που μας έρχονται, και λειτουργεί σαν παγωμένο νερό στον ενθουσιασμό τους.

Μα, τέλος πάντων, από πού έρχεται αυτό το «αλλά»;

Δεν χρειάζεται να είναι μάντης κανείς για να το καταλάβει. Από πού αλλού; Από τα ιδιαίτερα εκείνα διαμερίσματα που αισθάνεται κάποιος την ανάγκη να τα επισκεφτεί μερικές φορές την ημέρα... Και τα οποία εξακολουθούν να βρίσκονται, σε όχι λίγες περιπτώσεις, σε κατάσταση απερίγραπτης βαρβαρότητας.

Δυστυχώς δε, όχι μόνο στην ύπαιθρο και σε φτωχομαγαζάκια, αλλά και σε κέντρα πολυτελείας, από τα λεγόμενα «τουριστικά» με κρύσταλλα και καθρέφτες, και καταλόγους γραμμένους ευρωπαϊστή, ο ιδιαίτερος αυτός χώρος υγείας αποτελεί μια από τις σκληρότερες δοκιμασίες που μπορούν να σου τύχουν.

Αγανακτεί ο ντόπιος, ανατριχιάζει ο ξένος, συνηθισμένος αλλιώς στον τόπο του. Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης οι χώροι αυτοί αστράφτουν από πάστρα. Έχεις την εντύπωση ότι είσαι ο πρώτος που τα εγκαινιάζει. Στους αντίστοιχους «δικούς» μας νομίζεις πως πέρασε ολόκληρος λόχος...

Μη μου πείτε τώρα πως φταίνε οι διερχόμενοι. Βέβαια υπάρχουν αρκετοί που η ανατροφή περισσεύει, αλλά αυτοί είναι οι λιγότεροι.

Υπεύθυνοι είναι κυρίως οι ιδιοκτήτες των κέντρων. Αρκεί ένας έλεγχος στα καζανάκια για να καταλάβουμε την νοοτροπία τους. Χάλασε; Ας το...

Και φυσικά αν στα ιδιωτικά συμβαίνουν πράγματα και θαύματα, καταλαβαίνετε στα δημόσια τι γίνεται.

Διαμαρτυρίες των ξένων γι’ αυτό το αίσχος φτάνουν αρμοδίως. Μάλιστα πέρσι συνεστήθη μια επιτροπή για να εξετάσει το θέμα και να προτείνει λύσεις.

Τα σοφά μέλη αυτής της επιτροπής, μετά από πολλές συνεδριάσεις, πρότειναν, μεταξύ άλλων, την εξής σοφή λύση:

ΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΟΥΝ ΔΥΟ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ. ΤΑ ΜΕΝ –τα καθαρά- ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ, ΤΑ ΔΕ –τα απερίγραπτα- ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!!

Ευτυχώς, βέβαια, στο τέλος επικράτησαν πιο υγιείς σκέψεις...

Όπως και να έχει πάντως το πράγμα καιρός είναι να αναληφτεί μια αποφασιστική εκστρατεία για να αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα.

Κτίζουμε λαμπρά ξενοδοχεία με πισίνες, οργανώνουμε πλαζ διεθνούς φήμης και φεστιβάλ. Συγχρονιζόμαστε. Αλλά στο κεφάλαιο των «χώρων υγείας» χωλαίνουμε.

Ως πότε θα παίρνουμε μηδέν; και μάλιστα... τρία;

Αυτά διαβάζει κανείς σε ρεπορτάζ της εφημερίδας ΑΘΗΝΑΙΚΗ εξήντα πέντε χρόνια πριν.

Αν και σας έχω συνηθίσει σε πολλές φωτογραφίες, σήμερα –για ευνόητους λόγους- σας έχω μόνο μία, και μάλιστα όχι δική μας αλλά από το Παρίσι, ίδια περίπου περίοδο.

Θωμάς Σιταράς, Αθηναιογράφος- Συγγραφέας, FB: Σιταράς Θωμάς