Γκουίνεθ Πάλτροου: Τα άγουρα χρόνια μιας ώριμης σταρ

Το νέο βιογραφικό βιβλίο «Gwyneth: The Biography» καταπιάνεται, μεταξύ άλλων, με τα εφηβικά χρόνια της διάσημης ηθοποιού, όταν ακόμα φοιτούσε σε ένα πανάκριβο ιδιωτικό σχολείο στη Νέα Υόρκη. Κι αν πιστέψουμε στα γραφόμενά του, ακόμα και τότε το μέλλον της διαγραφόταν όσο λαμπρό αποδείχτηκε ότι ήταν

Η Γκουίνεθ Πάλτροου έχει εκατομμύρια θαυμαστές που υποκλίνονται αν όχι τόσο στις υποκριτικές της δεξιότητες, που ωστόσο κάποτε τιμήθηκαν και με Οσκαρ, όσο στις συμβουλές ευεξίας, ομορφιάς και στυλ που μοιράζεται απλόχερα μαζί τους στο πλαίσιο της προώθησης των προϊόντων που πουλάει στο άκρως κερδοφόρο site της, Goop. Ηθοποιός, επιχειρηματίας και γκουρού της ευζωίας, με λίγα λόγια σούπερ επιτυχημένη και στους τρεις τομείς.

Στον αντίποδα στριμώχνονται οι εκατομμύρια αντιπαθούντες που τη στολίζουν με χαρακτηρισμούς όπως «σνομπ», «ξιπασμένη», «παγοκολόνα» και «αφόρητα βαρετή μέσα στην πολιτικο-κορεκτίλα της». Δεν μπορούμε όμως να αρέσουμε σε όλους - και αυτό η Πάλτροου, έναν μήνα πριν σβήσει το 53ο κεράκι στη γενέθλια τούρτα της, το γνωρίζει πλέον καλύτερα από τον καθέναν. Και μάλλον δεν την ενδιαφέρει.

Στις αρχές της καριέρας της (1992)


Φίλοι και εχθροί της ωστόσο σπεύδουν να αγοράσουν το καινούριο βιογραφικό βιβλίο «Gwyneth: The Biography» -τίτλος καθόλου ευφάνταστος, αλλά απολύτως ακριβής- που διατίθεται από το amazon.com. Οι μεν με την πρόθεση να εντρυφήσουν στα μυστικά της επιτυχίας του ινδάλματός τους, οι δε με την ελπίδα να προσθέσουν μερικά ακόμα ράμματα στην οικολογική γούνα της. Μάλλον οι πρώτοι θα ικανοποιηθούν περισσότερο, γιατί η συγγραφέας Εϊμι Οντέλ, γνωστή και για τη βιογραφία της Αννα Γουίντουρ «Anna: The Biography» που βγήκε στην αγορά το 2022, δεν είχε καμία πρόθεση να ανακαλύψει κρυμμένα άπλυτα και να εκθέσει πρόσωπα και καταστάσεις. Τουναντίον. Αλλωστε δεν θα το ενέκρινε ούτε η Γκουίνεθ.

Απ’ όλα όσα γράφει η Οντέλ στις 448 σελίδες για τη ζωή της Πάλτροου, ίσως το πιο ενδιαφέρον είναι το flashback στα εφηβικά χρόνια της, τότε που φοιτούσε στο πανάκριβο ιδιωτικό σχολείο Spence στο Upper East Side της Νέας Υόρκης. Σ’ αυτό το σημείο να θυμηθούμε ότι η λαμπερή ξανθιά είναι η κόρη του αείμνηστου τηλεοπτικού μεγαλοπαραγωγού και σκηνοθέτη Μπρους Πάλτροου και της σπουδαίας θεατρικής, ως επί το πλείστον, ηθοποιού Μπλάιθ Ντάινερ και κατά συνέπεια μεγάλωσε μέσα στην ευμάρεια, σε ένα περιβάλλον που εκτιμούσε τις τέχνες, την πνευματική καλλιέργεια και τους καλούς τρόπους. Καμία σκοτεινή κηλίδα στα παιδικά της χρόνια, καμία κακουχία, κανένα τραύμα που να την ατσάλωσε και να την έκανε τη γυναίκα που είναι σήμερα. Η πριγκίπισσα του Χόλιγουντ δεν υπήρξε ποτέ Σταχτοπούτα.

Με τους γονείς της Μπρους Πάλτροου και Μπλάιθ Ντάινερ και τον αδελφό της Τζέικ (1991)


Το Spence, για να επιστρέψουμε στον εφηβικό βίο και πολιτεία της Πάλτροου κατά της Οντέλ τας γραφάς, υπήρξε το ένα από τα τρία πιο πρεστιζάτα ιδιωτικά σχολεία θηλέων της Νέας Υόρκης. Τα άλλα δύο ήταν το Chapin και το Brearley. «Υπήρχε ένα παλιό ρητό γι’ αυτά τα σχολεία», γράφει η Οντέλ στις σελίδες της, «το οποίο έλεγε: “Οι μαθήτριες του Chapin βγαίνουν με γιατρούς και δικηγόρους. Οι μαθήτριες του Spence παντρεύονται γιατρούς και δικηγόρους. Οι μαθήτριες του Brearley γίνονται γιατροί και δικηγόροι”». Η Πάλτροου, πάντως, αφού έκανε φωτογενείς σχέσεις με δύο από τους πιο περιζήτητους Χολιγουντιανούς εργένηδες (βλέπε Μπραντ Πιτ και Μπεν Αφλεκ), τελικά παντρεύτηκε έναν ροκ σταρ, τον Κρις Μάρτιν, και έναν σκηνοθέτη και παραγωγό, τον Μπραντ Φάλτσακ, οι οποίοι κερδίζουν πολύ περισσότερα χρήματα από οποιονδήποτε γιατρό και δικηγόρο. Για να μην πούμε ότι η ίδια κερδίζει περισσότερα χρήματα και από τον πρώην και τον νυν σύζυγό της. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Με τον Μπραντ Πιτ (1997)


Μέσα από τη βιογραφία της μαθαίνουμε ότι η οικογένεια Πάλτροου αρχικά έμενε στη Σάντα Μόνικα, την πολυτελή συνοικία του Λος Αντζελες, αλλά αποφασίστηκε να μετακομίσουν στη Νέα Υόρκη ώστε τα τέκνα τους, η Γκουίνεθ και ο Τζέικ -που παρεμπιπτόντως έγινε σεναριογράφος-, να έχουν πρόσβαση στα καλύτερα σχολεία.

Το νέο τους σπίτι ήταν ένα πενταώροφο αρχοντικό μεταξύ των Λεωφόρων Πέμπτης και Μάντισον. Ηταν το σωτήριο έτος 1982 όταν η ηρωίδα μας, «ένα 11χρονο κοκαλιάρικο κορίτσι με σιδεράκια», εισήλθε στον ελιτίστικο κόσμο του Spence, στο οποίο οι περισσότερες από τις συμμαθήτριές της φοιτούσαν από το νηπιαγωγείο - άρα γνωρίζονταν χρόνια- και ανήκαν στα παλιά τζάκια της Νέας Υόρκης - άρα κοιτούσαν αφ’ υψηλού τους νεόπλουτους όπως η Πάλτροου. Δύο ήταν, λοιπόν, οι πρώτοι σκόπελοι που έπρεπε να ξεπεράσει. Δύο είναι και τα πρώτα πράγματα που μας επισημαίνει η Οντέλ.

Αφενός ότι «η Γκουίνεθ από τότε θεωρούνταν όμορφη», για να μην παρεξηγήσουμε την αρχική περιγραφή και πιστέψουμε ότι η Πάλτροου υπήρξε ποτέ ασχημόπαπο. Και αφετέρου ότι «είχε έντονη προσωπικότητα. Ολα τα κορίτσια, ακόμα κι εκείνα από τις μεγαλύτερες τάξεις, ήθελαν να επενδύσουν χρόνο για να τη γνωρίσουν». Και οι δύο σκόπελοι, λοιπόν, ξεπεράστηκαν με ελαφρά πηδηματάκια. Μία από τις καθηγήτριές της, μάλιστα, αναφέρει ότι η Πάλτροου «είχε καλλιεργήσει την εντύπωση ότι ήταν πολύ ενδιαφέρουσα - κάποια που όλοι θα ήθελαν να κάνουν μαζί της παρέα». Τον οβολό της στην πληροφόρηση πρόσθεσε και μια παλιά της συμμαθήτρια που εκ του ασφαλούς πλέον μπορεί να ισχυριστεί μια κάποια διορατικότητα: «Από τότε φαινόταν ότι θα γίνει διάσημη». Φυσικά.

Με τον Κρις Μάρτιν (2003)


Εξτρα πόντους στη δημοτικότητα της Γκουίνεθ χάριζε και το αψεγάδιαστο στυλ της. Την πρώτη μέρα στο σχολείο, που οι μαθήτριες δεν ήταν υποχρεωμένες να φορέσουν τη στολή τους, το εκκολαπτόμενο fashion icon εμφανίστηκε με κολλαριστό ριγέ πουκάμισο, κολεγιακή φούστα και loafers. Πλην όμως έπληξε με την καθωσπρέπει εικόνα της, και αμέσως έκανε μεγάλη εμφάνιση στην παιδική χαρά με ροζ στρατιωτικό παντελόνι Gant και ασορτί top, εισπράττοντας τον θαυμασμό των παρευρισκομένων και τον χαρακτηρισμό «cool». Ακόμα όμως και με τη σχολική στολή κατάφερνε να ξεχωρίζει, αφού φρόντιζε να τη σετάρει με καουμπόικες μπότες και δερμάτινο σακάκι. Ναι, είχε πάντα αίσθηση του στυλ - κι αυτό της το αναγνωρίζουν και τα μιλιούνια των haters.

Στο fashion show του Saint Laurent στο Παρίσι (2025)

Η έφηβη Γκουίνεθ απείχε παρασάγγας από την τελειότητα που επιδεικνύει σήμερα ως σήμα κατατεθέν της. Δεν ήταν άριστη μαθήτρια -ούτε καν καλή, εδώ που τα λέμε-, παρότι το Spence φημιζόταν για το ακαδημαϊκό περιβάλλον του και ενθάρρυνε τις μαθήτριές του να πίνουν αχόρταγα από την πηγή της γνώσης. «Ηταν πολύ έξυπνη, απλώς δεν την ενδιέφερε να παρακολουθεί όλα τα μαθήματα και έπαιρνε πάντα μέτριους βαθμούς», μας ενημερώνει μια πρώην καθηγήτριά της. Επιπλέον ήταν ατίθαση - είχε πιαστεί στα πράσα ουκ ολίγες φορές να καπνίζει στα διαλείμματα, έκανε κοπάνες, πήγαινε με καθυστέρηση στο μάθημα και κάποια στιγμή ζωγράφισε ένα άσεμνο σκίτσο στον τοίχο της βιβλιοθήκης, το οποίο προς μεγάλη της ενόχληση υποχρεώθηκε να καθαρίσει. «Μα, δεν έχετε καθόλου χιούμορ;», είχε ρωτήσει με αναίδεια τον καθηγητή που την ανάγκασε να εξαφανίσει το έργο των χεριών της.

Εξίσου ατίθαση ήταν και στο σπίτι της. Πολλά βράδια το έσκαγε για να βγει με τις φίλες της και έστηνε σπιτικά πάρτυ όποτε ο Μπρους και η Μπλάιθ έλειπαν σε ταξίδι για δουλειές. Μια συνηθισμένη έφηβη, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Και παρότι στα μαθήματα ήταν πάντα απρόθυμη και πρακτικά απούσα, εκεί που έδινε πάντα τον καλύτερο εαυτό της ήταν οι σχολικές παραστάσεις. «Μπορούσες να το δεις ότι ήταν πολύ ταλαντούχα και χαρισματική. Είχε ισχυρή παρουσία, ωραίο λόγο και ήταν πολύ όμορφη. Και όλα αυτά μεγεθύνονταν όταν βρισκόταν πάνω στη σκηνή», θα θυμόταν χρόνια αργότερα ο καθηγητής υποκριτικής του Spence.

Με τον Μπραντ Φάλτσακ (2024)


Εξ ου και ο σχολικός της σύμβουλος είχε διαβλέψει αφενός ότι μια μέρα θα κερδίσει το Οσκαρ και αφετέρου ότι δεν θα γινόταν δεκτή σε κανένα πανεπιστήμιο. Επεσε μέσα και στα δύο. Η αίτησή της στο ιδιωτικό καλλιτεχνικό κολέγιο Βασάρ απορρίφθηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Δεν την πείραξε. Ωστόσο οι γονείς της δεν ήταν ακόμα πρόθυμοι να εγκαταλείψουν το όνειρο των καλών σπουδών για την κόρη τους και χρησιμοποίησαν ως μέσο τον φίλο τους Μάικλ Ντάγκλας για να τη βάλουν από την πίσω πόρτα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στη Σάντα Μπάρμπαρα.

Με τους γονείς της (2010)


Η Γκουίνεθ έγινε δεκτή και ξεκίνησε τη φοίτηση το 1991. Την ίδια χρονιά έπαιξε ένα ρολάκι στην ταινία «Στον ρυθμό του έρωτα» με τον Τζον Τραβόλτα και υποδύθηκε τη νεαρή Γουέντι στον «Κάπτεν Χουκ» με τον Ντάστιν Χόφμαν. Δεν χρειάζεται να μαντέψετε: δεν αποφοίτησε ποτέ από το πανεπιστήμιο. Οσο για το Οσκαρ, η Πάλτροου το κέρδισε το 1999 για την ερμηνεία της στην ταινία «Ερωτευμένος Σαίξπηρ». Εκείνη τη βραδιά εμφανίστηκε με ροζ τουαλέτα Ralph Lauren, αλλά κανένας δεν τη χαρακτήρισε «cool» όπως κάποτε στην παιδική χαρά, αλλά «ultra chic». Ηταν η στιγμή που το ατίθασο κορίτσι έγινε η σταρ που γνωρίζουμε σήμερα



Φωτογραφίες: Getty images / Ideal image
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr