Ζέτα Δούκα: Ακροβατώ ανάμεσα στη σκληρή πραγματικότητα και την ανάγκη μου να είμαι μια παρούσα και αισιόδοξη μητέρα

Τις σκέψεις της για τη μητρότητα εξέφρασε μέσα από μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η Ζέτα Δόυκα, εστιάζοντας στον αγώνα που κάνει να ισορροπήσει ανάμεσα στην ανάγκη της να προστατεύσει την κόρη της και στη σκληρή πραγματικότητα του κόσμου γύρω της. 

 Αν και παραδέχτηκε πως αγωνιά για το αν  έκανε καλά που έφερε ένα παιδί σε έναν κόσμο, όπου κάποιες μητέρες παλεύουν να σώσουν τα παιδιά τους και κάποιες άλλες τα κακοποιούν, διευκρίνισε πως ως γονέας επιλέγει να είναι αισιόδοξη.

Πιο αναλυτικά, η Ζέτα Δούκα έγραψε στο Instagram: «Γράφω- σβήνω. Και ξαναγράφω και ξανασβήνω. Γιατί δεν ξέρω τι να πρωτογράψω για την ανάγκη μιας μητέρας να νιώσει ότι το παιδί της είναι καλά. Κι ευτυχισμένο. Και ότι έκανε καλά που το έφερε σ’αυτό τον κόσμο. Πόσες ιστορίες για μητέρες που δεν ξέρουν πώς να προστατέψουν τα παιδιά τους σε αυτό τον άθλιο, απάνθρωπο κόσμο. Πόσες μητέρες που θάβουν τα παιδιά τους, ανήμπορες να τα κρατήσουν στη ζωή. Και στον αντίποδα, μητέρες που σκοτώνουν τα παιδιά τους, που τα κακοποιούν επειδή θεωρούν ότι έχουν το δικαίωμα. Πόσες μητέρες που δεν θα έπρεπε να είναι μητέρες».

Στη συνέχεια του κειμένου της, η ηθοποιός ανέφερε: «Δεν αντέχω. Δεν μπορώ να κλείσω ούτε αυτιά ούτε μάτια. Αλλά δεν μπορώ να είμαι και μια μητέρα διαρκώς κατηφής, προβληματισμένη. Μου λέει η Θάλεια το πρωί ''Μαμά , όποτε κοιτάς το κινητό σου, στενοχωριέσαι και απομονώνεσαι''. Έχει δίκιο. Ακροβατώ ανάμεσα στη σκληρή πραγματικότητα εντός και εκτός Ελλάδας, και την ανάγκη μου να είμαι μια παρούσα κι αισιόδοξη μητέρα. Επιλέγω να είμαι ειλικρινής, αληθινή. Αλλά το 9χρονο παιδί μου, έχει και κάποια όρια σε αυτά που πρέπει και μπορεί να ξέρει. Και προσπαθώ ειλικρινά να μην τα ξεπερνώ. Πόσο δύσκολο. Ώρες ώρες έχω την ανάγκη, να πάρω όλα τα παιδιά του κόσμου και τους άξιους γονείς τους και να πάμε σ’ ένα νησί που δε θα μας βρει κανένας. Δεν θα μπορεί να μας βλάψει τίποτα και θα μεγαλώσουμε εκεί νιώθοντας ότι άξιζε τελικά να έρθουμε σ’ αυτό τον κόσμο».

Η δημοσίευση της Ζέτας Δούκα