Στάθης Καμβασινός: Ο Φίνος δεν ήθελε τη Μελίνα Μερκούρη, στην αρχή ήταν καχύποπτος και με τη Ρένα Βλαχοπούλου

Ο Στάθης Καμβασινός αποκάλυψε άγνωστα περιστατικά για τη σχέση του Φιλοποίμενα Φίνου με εμβληματικές προσωπικότητες του ελληνικού κινηματογράφου. Καλεσμένος στην εκπομπή «Στούντιο 4», ο εκπρόσωπος της Φίνος Φιλμ αναφέρθηκε στη σχέση του με τη Μελίνα Μερκούρη, αλλά και στη συνεργασία του με την Αλίκη Βουγιουκλάκη.

Όπως ανέφερε, ο Φιλοποίμην Φίνος δεν επιθυμούσε να συνεργαστεί με τη Μελίνα Μερκούρη, ενώ στην αρχή ήταν επίσης διστακτικός απέναντι στη Ρένα Βλαχοπούλου και τον Νίκο Κούρκουλο. «Ο Φίνος δεν ήθελε την Μελίνα Μερκούρη. Έχουν ακουστεί πολλά και διάφορες εκδοχές. Στην αρχή ο Φίνος ήταν καχύποπτος με τη Ρένα τη Βλαχοπούλου και δεν ήθελε τον Κούρκουλο. Ο Φίνος ήξερε να παραδέχεται τα λάθη του και τις αστοχίες του», σημείωσε χαρακτηριστικά ο Στάθης Καμβασινός, προσθέτοντας πως ο Γιάννης Δαλιανίδης ήταν εκείνος που τον έπεισε για τη Ρένα Βλαχοπούλου. Παρόμοια στάση είχε και απέναντι στην Αλίκη Βουγιουκλάκη, την οποία αρχικά είχε απορρίψει: «Στην αρχή την Αλίκη την έστειλε έξω από το γραφείο».

Δείτε βίντεο

Αναφερόμενος στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο Στάθης Καμβασινός περιέγραψε ότι, ενώ η Αλίκη Βουγιουκλάκη είχε ήδη συμμετάσχει σε τρεις με τέσσερις ταινίες και είχε δείξει το ταλέντο της, όχι σε παραγωγές της Φίνος Φιλμ, της έγινε πρόταση να αναλάβει ρόλο στην ταινία «Η θεία από το Σικάγο». Κατά τη συνάντησή της με τον Φίνο, διάβασε το σενάριο και σχολίασε με μια δόση ειρωνείας: «Δεν νομίζετε, κύριε Φίνο, ότι είμαι λίγο μικρή για να πάρω τον ρόλο της συζύγου;».


Εκείνος εξοργίστηκε και της απάντησε κοφτά: «Φύγε έτσι όπως είσαι από εδώ». «Όταν την ξαναπήρε ήταν η "σταρ Αλίκη", δεν είχε πίσω της καριέρα αλλά είχε δείγμα που είχε προοπτικές», εξήγησε ο Σταθης Καμβασινός

Στη συνέχεια, μίλησε και για την Τζέλα, τη σύζυγο του Φίνου, η οποία απεβίωσε το 2010, έπειτα από παρατεταμένη κωματώδη κατάσταση που διήρκεσε περίπου τέσσερα με πέντε χρόνια. Όπως εξήγησε, τη γνώριζε από μικρός, όμως δεν πρόλαβε ποτέ τον ίδιο τον Φίνο, ο οποίος πέθανε όταν εκείνος ήταν μόλις τεσσάρων ετών. «Δεν άκουσα πάρα πολλές ιστορίες, άκουγα διάσπαρτα», ανέφερε.


Μιλώντας για την προσωπικότητα και τη στάση ζωής του Φίνου, σημείωσε ότι ήταν ένας άνθρωπος απλός, που έμενε στο ενοίκιο και αφιέρωνε όλα του τα έσοδα στην παραγωγή ταινιών. «Ο Φίνος είχε μανία, ό,τι λεφτά έβγαζε τα έδινε σε ταινίες», είπε και πρόσθεσε: «Μετά τον θάνατό του, η Τζέλα έμεινε σε δύσκολη οικονομική κατάσταση και οι μόνοι που της στάθηκαν ήταν ο δικηγόρος της Φίνος Φιλμ και ο κος Τσαγκαράκης, διαχειριστής της εταιρείας».

«Έφυγε χρεωμένος», τόνισε ο Στάθης Καμβασινός, εξηγώντας ότι, με εξαίρεση τις εναλλακτικές ταινίες, οι μεγάλες εμπορικές επιτυχίες, κυρίως οι κωμωδίες, ήταν εκείνες που απέφεραν έσοδα. Το 1958, οι ελληνικές κινηματογραφικές παραγωγές δεν ξεπερνούσαν τις 30 ετησίως, όμως από το 1960 και έπειτα, ο αριθμός τους άγγιξε τις 100. Ωστόσο, υπήρχαν και παραγωγές που δεν άφησαν κανένα αποτύπωμα, οι λεγόμενες «αρπαχτές», που δεν άντεξαν στον χρόνο.

«Το "Μια ζωή την έχουμε" με τον Χορν δεν έφερε κέρδη, ούτε η "Ηλέκτρα" του Κακογιάννη, παρότι θεωρείται η καλύτερη μεταφορά της αρχαίας τραγωδίας», επισήμανε. «Ο Φίνος δεν έβγαλε καθόλου λεφτά, ενώ είχε βάλει πολλά», κατέληξε.