Δημήτρης Λιντζέρης (Β ΄Πειραιά, ΠΑΣΟΚ): Το ΠΑΣΟΚ έπαθε και έμαθε

Γιατί ΠΑΣΟΚ τώρα; 

Είναι η μόνη δύναμη ευθύνης, νηφαλιότητας, που εγγυάται  τη σταθερότητα. Αν παρακολουθήσει κάποιος τις τηλεοράσεις  θα διαπιστώσει ότι γίνεται από τη  μία πλευρά  πλειοδοσία  φόβου και από την άλλη πλευρά πλειοδοσία εύκολων παροχών αβάσταχτης ελαφρότητας.  Είναι και η τρίτη δύναμη, το ΠΑΣΟΚ, που έπαθε και έμαθε και σήμερα είναι η δύναμη της λογικής, του μέτρου η δύναμη της αλήθειας.   Οι ίδιοι οι αριθμοί αποκαλύπτουν πως το ΠΑΣΟΚ το 2009, έμελε να βρεθεί μπροστά σε μία πρωτόγνωρη οικονομική κρίση για την  οποία  καμία ευθύνη δεν είχε. Το δίλημμα τότε δεν ήταν να διαλέξουμε ανάμεσα  στην καλή ή στην κακή λύση.  Ήταν να διαλέξουμε ανάμεσα στην κακή ή την  χειρότερη.  Πολλοί είχαμε την άποψη τότε πως δεν έπρεπε να πάμε μόνοι μας στο μνημόνιο, δεν έπρεπε να αναλάβουμε μόνοι μας αυτό το βάρος αλλά δυστυχώς δεν εισακουστήκαμε. Επικράτησε η άποψη ότι η κρίση θα διαρκέσει ένα εξάμηνο, ένα χρόνο και μετά θα αποκατασταθεί η οικονομία, θα ξαναβγούμε στις αγορές.  Καθυστέρησε   να γίνει αντιληπτό το  βάθος της κρίσης και   ο μακρύς δρόμος που απαιτείτο να διανύσουμε για να επιστρέψουμε στις καλύτερες μέρες, πράγμα που δεν μπορούσε να  αντέξει μία παράταξη.  Έτσι μπήκαμε σε ένα δρόμο μακρύ, εργώδη και δύσκολο .

Ωστόσο ο λαός είναι οργισμένος. Τι απαντάτε σε αυτό; 

Πράγματι ο λαός είναι οργισμένος και με το δίκιο του. Αλλά και το ΠΑΣΟΚ έπαθε και έμαθε. Η κρίση αυτή δεν μπορούσε και δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί χωρίς εθνική συνεννόηση.  Και  αυτή τη συνεννόηση μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορεί να εγγυηθεί. Γιατί, δυστυχώς υπάρχουν φαινόμενα  πολίτες, που δεν πείθονται είτε από τη ΝΔ., είτε από το ΣΥΡΙΖΑ, να κατευθύνονται σε δυνάμεις που δεν γνωρίζουν και οι ίδιες την πολιτική τους ταυτότητα. Αποτελούν συσσωμάτωση ετερόκλητων προσωπικοτήτων που δεν έχουν κοινή ρίζα, ούτε ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα. Συνυπάρχουν δυνάμεις που κινήθηκαν από την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική του Κων. Μητσοτάκη έως τα όρια της κομμουνιστικής αριστεράς. Θα είναι άλμα στο κενό να εμπιστευθούμε δυνάμεις που δεν έχουν τίποτα να μας πουν για το αύριο της χώρας.

Εκλέγεσθε στην Β΄Πειραιά, σε μία από τις πλέον πληγείσες περιοχές από την κρίση. Φτώχεια, ανεργία, αγωνία, τι θα πείτε ή και τι μπορεί να κάνετε για να βοηθήσετε όλον στον κόσμο; Τι μπορεί να ελπίζει από εσάς;

Η προσωπική μου διαδρομή και η βιωματική σχέση που έχω με την περιοχή της Β’ Πειραιά καθόρισαν την επιλογή μου να είμαι υποψήφιος στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Οι συμπολίτες μου με γνωρίζουνε. Εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα, εδώ ασκώ την ιατρική που σπούδασα, εδώ με τίμησαν αναδεικνύοντάς με βουλευτή τους για 12 χρόνια.

Ο τόπος μας αντιμετωπίζει οξυμένα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Η ανεργία είναι ο εφιάλτης πολλών οικογενειών. Μια μεγάλη κατηγορία συμπολιτών μας ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Καταλαβαίνω πως η αβεβαιότητα, η αγανάκτηση, ακόμη και  η οργή,  είναι τα συναισθήματα που κυριαρχούν.

Όμως τώρα η χώρα σταθεροποιείται. Τα χειρότερα πέρασαν. Δημιουργούνται οι προϋποθέσεις εξόδου από την κρίση. Οφείλουμε να προστατεύσουμε αυτά που πετύχαμε με πολύ κόπο και θυσίες. Μόνο έτσι θα αποκατασταθούν οι αδικίες, θα βρεθούν θέσεις εργασίας για τα παιδιά μας, θα ανθίσει ξανά το χαμόγελό μας. Γι’ αυτό περισσότερο από ποτέ χρειάζεται νηφαλιότητα, συστράτευση και εθνική συνεννόηση.