El Sombrero: 40 ζωές, 1 μπάλα

Ο Βραζιλιάνος καλλιτέχνης της μπάλας που ονομάστηκε «Χαρά του Λαού», ο έμπορος ναρκωτικών που η αγάπη του για την μπάλα τον οδήγησε στο τέλος του, ο ιεραπόστολος που τραγουδούσε στο πέταλο των φανατικών, ο παίκτης-πράκτορας της μυστικής αστυνομίας, ο διάσημος μπασίστας που διαφημίζει την ομάδα του στον κόσμο, ο ποδοσφαιριστής που προτίμησε μια επανάσταση από ένα Μουντιάλ, ο άνθρωπος που έδωσε μια σφαλιάρα και άλλαξε το γερμανικό ποδόσφαιρο, ο παλαβός οπαδός που χάριζε το χαμόγελο στον κόσμο, γυναίκες που πάλεψαν με τις προκαταλήψεις για να παίξουν μπάλα, ποδοσφαιριστές που τα έβαλαν με δικτατορίες.

Διάσημα και άγνωστα πρόσωπα πρωταγωνιστούν σε σαράντα ξεχωριστές ιστορίες, γραμμένες με συγκίνηση και χιούμορ, για το πιο δημοφιλές άθλημα του κόσμου, το ποδόσφαιρο, στο βιβλίο των El Sombrero  «40 ζωές, 1 μπάλα» που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Διόπτρα. 

40 αυτοτελείς ιστορίες με ανθρώπους που με κάποιο τρόπο επηρέασαν το ποδόσφαιρο, που έδωσαν μάχη με τις προκαταλήψεις, την καταπίεση και την αδικία και μέσω του ποδοσφαίρου προσπάθησαν να φέρουν την αλλαγή στην κοινωνία. Ιστορίες ατόμων που το ποδόσφαιρο καθόρισε την πορεία και την προσωπική τους ζωή και ιστορίες αφανών ηρώων που υπηρέτησαν το άθλημα.

Ακολουθεί προδημοσίευση του βιβλίου:

Η σφαλιάρα που άλλαξε την ιστορία του γερμανικού ποδοσφαίρου

1958. Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ είναι 13 χρονών όταν οι άνθρωποι της ερασιτεχνικής SC Μόναχο 1906, στην οποία αγωνιζόταν τότε, ενημερώνουν τους νεαρούς παίκτες τους ότι λόγω έλλειψης χρηματοδότησης οι ακαδημίες του συλλόγου θα διαλυθούν σύντομα. Γεννημένος στην εργατική περιοχή Γκίζινγκ του Μονάχου, ο Μπεκενμπάουερ, όπως και σχεδόν όλα τα παιδιά της συγκεκριμένης γειτονιάς, συμπαθεί περισσότερο τη Μόναχο 1860, που εκείνα τα χρόνια είναι πιο ισχυρή από τη συμπολίτισσα της. Γι’ αυτό το λόγο, μόλις μαθαίνει τα νέα για το μέλλον της ομάδας του, συγκαλεί μια μίνι σύσκεψη με την παρέα του και όλοι μαζί συμφωνούν να δοκιμάσουν να ενταχθούν την επόμενη χρονιά στις ακαδημίες της 1860. Η απόφαση είναι ομόφωνη και ειλημμένη αλλά όπως λέει και ο Γούντι Άλεν, “αν θέλεις να κάνεις τον Θεό να γελάσει, πες του για τα σχέδια σου”.

Το γέλιο του Θεού ακούγεται λίγους μήνες αργότερα, όταν στον τελικό του πρωταθλήματος νέων της περιοχής η υπό διάλυση SC Μόναχο 1906 καλείται να αντιμετωπίσει τη Μόναχο 1860. Το σκηνικό μοιάζει ιδανικό για να δοκιμαστούν οι πιτσιρικάδες απέναντι στην μελλοντική τους ομάδα. Ένας τελικός όμως παραμένει τελικός ακόμα κι όταν σε αυτόν παίζουν πιτσιρίκια στην αρχή της εφηβείας. Ο 13χρονος Μπεκενμπάουερ, που τότε ακόμα αγωνιζόταν στις θέσεις της επίθεσης, τα βρίσκει στην αρχή σκούρα απέναντι σε έναν σκληροτράχηλο αμυντικό της 1860, που επιπλέον ήταν κι ένα χρόνο μεγαλύτερος. Η κόντρα των δυο παιδιών θα συνεχιστεί σε όλη τη διάρκεια του αγώνα και κάποια στιγμή θα ξεφύγει από τον έλεγχο του διαιτητή.

Μετά από μια δυνατή κλωτσιά σε κάποια φάση ο εκνευρισμένος Μπεκενμπάουερ θα σηκωθεί και θα βρίσει τον αντίπαλο του. Θα ακολουθήσει μια γενικότερη συμπλοκή, στην οποία θα εμπλακούν αρκετά παιδιά. Η ένταση θα καταλαγιάσει μόνο μετά την παρέμβαση του διαιτητή και των δυο προπονητών. Σε αυτή την ηλικία όμως η λέξη αυτοσυγκράτηση συναντάται μόνο στο λεξικό. Η… ανακωχή θα κρατήσει ελάχιστα. Με το που θα συνεχιστεί το παιχνίδι ο 14χρονος αμυντικός της 1860 θα εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι ο διαιτητής έχει γυρίσει πλάτη και θα τραβήξει μια καλή σφαλιάρα τον Μπεκενμπάουερ για να εκδικηθεί για τα όσα του είπε. Κανείς δεν το ξέρει φυσικά εκείνη τη στιγμή αλλά εκείνο το παιδικό χαστούκι σε έναν ασήμαντο αγώνα που παρακολουθούσαν ελάχιστοι άνθρωποι είχε αλλάξει την ιστορία του γερμανικού (και όχι μόνο) ποδοσφαίρου.

Η Μόναχο 1860 θα χάσει στη συνέχεια εκείνο τον τελικό αλλά αυτό το χαμένο τρόπαιο είναι το μικρότερο δυνατό κακό που προέκυψε από εκείνο το παιχνίδι. Ο εξοργισμένος Μπεκενμπάουερ θα ανακαλέσει την απόφαση του να πάει στους μπλε της πόλης, θεωρώντας πως δεν έχει καμία θέση σε μια ομάδα που τον αντιμετώπισε τόσο βρώμικα. Με την 1860 να μένει εκτός επιλογών, οι πιθανοί προορισμοί περιορίζονται στον εξής έναν: Τη συμπολίτισσα Μπάγερν. Στα 14 του εντάσσεται στους βαυαρούς και τη συνέχεια την ξέρουν όλοι οι ποδοσφαιρόφιλοι. (...)

Τι απέγινε όμως εκείνος ο πιτσιρικάς που έριξε τη σφαλιάρα; Για πολλές δεκαετίες κανένας δεν γνώριζε τίποτα γι’ αυτόν, αφού κι ο Μπεκενμπάουερ τον ανέφερε στις συνεντεύξεις του ως “ένας αμυντικός της Μόναχο 1860”. Έπρεπε να φτάσουν και οι δυο πρωταγωνιστές του σκηνικού σε ηλικία σύνταξης για να αποκαλυφθεί η ταυτότητα του. Ο Γκέρχαρντ Κένινγκ αποφάσισε να μιλήσει μετά από παρότρυνση ενός φίλου και με δεδομένο ότι δεν είχε πλέον τίποτα να χάσει. Ο ίδιος δικαιολόγησε την επιλογή του να παραμείνει σιωπηλός τόσα χρόνια λέγοντας πως φοβόταν μήπως αυτό επηρεάσει αρνητικά τη δουλειά στο εστιατόριο που είχε ανοίξει με την οικογένεια του στην πόλη.

Σύμφωνα με την εξιστόρηση του, η κανονική του θέση ήταν τερματοφύλακας αλλά μιας και εκείνη τη μέρα είχαν ξεμείνει από παίκτες, ο προπονητής τον έβαλε να παίξει στην άμυνα. Η ειρωνεία του όλου θέματος είναι ότι τελικά ούτε αυτός έπαιξε στην πρώτη ομάδα της 1860. Λίγα χρόνια μετά αποχώρησε ενοχλημένος από μια τιμωρία που του είχε επιβληθεί επειδή καθυστέρησε να πάει σε μια προπόνηση. Μετά την αποκάλυψη του ονόματος του, τα γερμανικά ΜΜΕ ανέλαβαν δράση και οι δυο τους συναντήθηκαν ξανά το 2010. (...)

Αν και έγινε θρύλος με τη μεγάλη αντίπαλο της, ο Φραντς Μπεκενμπάουερ δεν έπαψε ποτέ να ενδιαφέρεται για τη Μόναχο 1860. O γιος του Στέφαν έπαιξε για δυο χρόνια στα «λιοντάρια» ενώ και ο εγγονός του έφτασε πολύ κοντά στο να φορέσει τη φανέλα τους. Ο ίδιος ο Μπεκενμπάουερ ήταν επίτιμο μέλος της από το 1998 ενώ στα 70α του γενέθλια ο σύλλογος του είχε ευχηθεί χρόνια πολλά με ένα αφιέρωμα το οποίο κατέληγε: “Όλη του η καριέρα ήταν τέλεια, το μόνο κρίμα είναι ότι ήταν στη λάθος ομάδα.”

Λίγα λόγια για τους El Sombrero

Το Sombrero δημιουργήθηκε το 2008 ως ένα blog που δεν θα πουλούσε καπέλα, αλλά θα προσέγγιζε το ποδόσφαιρο με διαφορετικό τρόπο. Το 2022 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Ο γύρος του κόσμου με ένα σομπρέρο, που έφτασε στη 12η χιλιάδα. Τρία χρόνια μετά το πρώτο του ταξίδι επιστρέφει, εστιάζοντας αυτή τη φορά σε 40 πρόσωπα που αγάπησαν και συνδέθηκαν με το ποδόσφαιρο, το καθένα με μοναδικό τρόπο.