The Piano Project: Το φόρεμα που θέλει να αλλάξει τον κόσμο

Ενα φόρεμα με μακριά ουρά που ξεκινάει από τη Χώρα της Αστυπάλαιας και καταλήγει στο Κασκάις της Πορτογαλίας ενώνει νοητά την Ευρώπη απ’ άκρη σ’ άκρη. Σε όλο του το μήκος έχει σχέδια από τα πλακίδια αζουλέζος (azulejos) στο μπλε χρώμα του Αιγαίου. Ομως δεν είναι αυτό μόνο που συνδέει τις χώρες και τις θάλασσες. Το ύφασμά του είναι φτιαγμένο από πεταμένα μπουκάλια νερό που μαζεύτηκαν από τη Μεσόγειο.

Το φόρεμα με την ουρά των 20 μέτρων, που δημιουργήθηκε μέσα από τη συνεργασία της Ελλάδας με την Πορτογαλία, συμβολίζει τον κοινό αγώνα για καθαρές θάλασσες. Το αποτέλεσμα είναι μια ταινία μικρού μήκους που ανέβηκε στο YouTube σε σκηνοθεσία του Πασχάλη Μαντή με πρωταγωνίστρια τη σολίστ Ελενα Ξυδιά, η οποία ταξίδεψε με το πιάνο της από την Αστυπάλαια μέχρι το Κασκάις φορώντας το ένδυμα από ανακυκλωμένο πλαστικό. Με φόντο το Αιγαίο στα πλάνα του γαλανόλευκου νησιού και τον Ατλαντικό στα πλάνα του δυτικότερου σημείου της ηπειρωτικής Ευρώπης, η πιανίστρια ερμηνεύει τις μελωδίες που συνδέουν τα δύο γεωγραφικά άκρα.


Η σχεδιάστρια μόδας Μαρία Βυτινίδου, με εμπειρία στη βιώσιμη μόδα, μας εξηγεί τη διαδικασία γέννησης ενός τέτοιου ρούχου για το Piano Project: «Αρχικά έγινε η περισυλλογή των πλαστικών μπουκαλιών από θάλασσες και ακτές της Μεσογείου χάρη σε πιστοποιημένους ψαράδες. Η ισπανική εταιρεία Seaqual Initiative ανέλαβε να μετατρέψει το πλαστικό σε νήματα ύφανσης. Στη συνέχεια η πορτογαλική Lemar, ηγέτιδα στην υψηλή τεχνολογία υφασμάτων, χρησιμοποίησε τις ίνες για να παράγει το ύφασμα. Σε αυτή του τη μορφή, λευκό χωρίς σχέδια, το ύφασμα ήρθε στην Ελλάδα. Η ιδέα ήταν να αποτυπωθούν πάνω του τα περίτεχνα μοτίβα των πλακιδίων αζουλέζος που είναι αναγνωρίσιμα σε όλο τον κόσμο.

Γι’ αυτό απευθύνθηκα στην ελληνική εταιρεία Liolios Textiles, η οποία δημιούργησε με εξαιρετική ακρίβεια ένα είδος μωσαϊκού από αζουλέζος πάνω στο ανακυκλωμένο υλικό. Το φόρεμα ράφτηκε στα μέτρα της πιανίστριας και του προσθέσαμε μία μακριά ουρά που να ανεμίζει στις νότες της μουσικής σαν να έχει ζωή. Μετά τα γυρίσματα το φόρεμα εκτέθηκε στο Μουσείο Ελ Γκρέκο στο Φόδελε του Νομού Ηρακλείου, που είναι και γενέτειρα του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου. Θέλαμε να αποτελέσει κι αυτό μέρος της τέχνης που ενώνει τη Μεσόγειο, όπως η πορεία του Ελ Γκρέκο».

Η πρεσβεία της Πορτογαλίας στην Ελλάδα ανέλαβε τον συντονισμό όλων των συντελεστών με τους Δήμους Αστυπάλαιας και Κασκάις, οι οποίοι υποστήριξαν το πρότζεκτ από την πρώτη στιγμή. «Εργαστήκαμε με όραμα και αποφασιστικότητα για να φέρουμε κοντά δημιουργούς που μιλούν διαφορετικές γλώσσες αλλά μοιράζονται τον ίδιο σκοπό: να υπενθυμίσουν στον κόσμο ότι η ομορφιά μπορεί και πρέπει να είναι βιώσιμη και πως η προστασία των ωκεανών μάς αφορά όλους», λέει ο Λοράν Αρμάος, σύμβουλος Εμπορικών και Οικονομικών Υποθέσεων της πρεσβείας. Και συνεχίζει: «Η καμπάνια αυτή αποδεικνύει ότι η τέχνη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Οι μαθητές της Αστυπάλαιας, με αφορμή τα γυρίσματα στο νησί τους, κινητοποιήθηκαν άμεσα για να καθαρίσουν τις παραλίες και να περισυλλέξουν πλαστικά απορρίμματα για να τα στείλουν σε εργοστάσια στην Πορτογαλία».

Το βίντεο ανέβηκε στο YouTube με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών στις 8 Ιουνίου και σύντομα αναμένεται ένα μίνι ντοκιμαντέρ που θα δείχνει όλη τη διαδικασία της κατασκευής του φορέματος, από τη συλλογή των απορριμμάτων μέχρι την τελική του μορφή.