Μιχάλης Χατζηγιάννης στο protothema.gr: Η ζωή είναι γεμάτη αλλαγές, ανατροπές και μαθήματα

Από τους πλέον δημοφιλείς και παραγωγικούς καλλιτέχνες της γενιάς του ο Μιχάλης Χατζηγιάννης έχει αφήσει το δικό του αποτύπωμα στο ελληνικό τραγούδι των τελευταίων 25 χρόνων. Ευαίσθητος ερμηνευτής αλλά και δημιουργικός συνθέτης, κατάφερε να συνδυάσει τη μουσική ποιότητα με την εμπορικότητα. Προσγειωμένος και μετρημένος ως χαρακτήρας, μπόρεσε να βρει τη χρυσή τομή ανάμεσα στη δημοφιλία και την κανονικότητα, διατηρώντας πάντα την απλότητά του και την άμεση επαφή με το κοινό.

Πέρασες τον φετινό χειμώνα στο Gazarte Roof Stage και ετοιμάζεσαι για εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές άλλων ελληνικών πόλεων. Πώς επιδρά στον καλλιτέχνη ο χώρος στον οποίο εμφανίζεται; Ποιες οι διαφορές ενός γεμάτου σταδίου από έναν μικρό, ζεστό χώρο και ποιο από τα δύο προτιμάς εσύ περισσότερο;
 
Κάθε χώρος έχει τη δική του ομορφιά, όμως είναι γεγονός πως υπάρχουν ορισμένοι που μπορεί να ταιριάξουν τόσο αρμονικά σε έναν καλλιτέχνη που να γίνουν κομμάτι της μουσικής του διαδρομής. Συνεπώς, δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο χώρος παίζει καθοριστικό ρόλο στη διάθεση τόσο του καλλιτέχνη όσο και του κόσμου. Στη δική μας περίπτωση, το Gazarte Roof Stage έχει μετατραπεί σε σημείο συνάντησης, όπου όλοι γινόμαστε μια μεγάλη παρέα. Είναι η δεύτερη χρονιά που βρίσκομαι σε αυτόν τον ατμοσφαιρικό χώρο, με την Ακρόπολη να δεσπόζει στο βάθος και πλέον κάθε Σαββατόβραδο στήνεται μια μοναδική γιορτή, γεμάτη μελωδίες και ρυθμούς που ξεσηκώνουν. Αύριο θα πραγματοποιήσω την τελευταία μου ζωντανή εμφάνιση εκεί, ενώ πριν το Πάσχα, θα βρεθούμε σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα και Κύπρο σε αντίστοιχες μουσικές σκηνές. Από την άλλη, θεωρώ πως και ο παλμός ενός σταδίου αλλά και ενός ανοιχτού θεάτρου προσφέρουν συγκινήσεις, για αυτό και ανυπομονώ για την καλοκαιρινή περιοδεία, γιατί και οι συναυλίες έχουν τη δική τους μαγεία.
 Πώς είναι διαμορφωμένο το πρόγραμμα που παρουσιάζεις και τι ζητά ο κόσμος να ακούσει από σένα;
 
Το πρόγραμμα συνδυάζει αγαπημένα τραγούδια του παρελθόντος αλλά και τις επιτυχίες από το νέο μου άλμπουμ, «Terra Incognita», δημιουργώντας έτσι ένα ταξίδι στη μνήμη και το συναίσθημα. Κάθε φορά που ανεβαίνω στη σκηνή, ο ενθουσιασμός μου είναι μεγάλος.
 
Έχουν συμπληρωθεί 25 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού σου δίσκου στην Ελλάδα. Τι έχει αλλάξει και τι έχει μείνει ίδιο στον Μιχάλη Χατζηγιάννη;
 

Εξακολουθεί να με συγκινεί, όπως την πρώτη φορά που ανέβηκα στη σκηνή, η αγάπη του κόσμου. Νιώθω ευγνωμοσύνη που, όλα αυτά τα χρόνια, είναι συνοδοιπόροι μου σε αυτό το υπέροχο μουσικό ταξίδι και ευλογημένος που βλέπω νεαρά παιδιά να τραγουδούν μαζί μας, συνδέοντας το παρελθόν με το παρόν μέσα από τραγούδια που αγαπήθηκαν. Η μόνη διαφορά είναι πως, με το πέρασμα του χρόνου, ωρίμασα. Όμως, αυτό που δεν θα αλλάξει ποτέ –όσο μας αντέχει η σκηνή μαζί με τους ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα μου χρόνια τώρα, όπως η Ελεάνα Βραχάλη και ο Νίκος Μωραΐτης – είναι η αγάπη μου για τη μουσική. Το όνειρο παραμένει το ίδιο: να δημιουργούμε τραγούδια που θα αντέχουν στον χρόνο. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα. Τίποτα δεν αλλάζει, λοιπόν... και ταυτόχρονα, τίποτα δεν είναι όπως παλιά.

Αναφέρθηκες σε δύο σταθερούς καλλιτεχνικούς συνεργάτες. Αλήθεια, σε όλη αυτή τη διαδρομή είναι περισσότεροι αυτοί που στάθηκαν δίπλα σου ή εκείνοι που σε απογοήτευσαν;

Νιώθω τυχερός που έχω δίπλα μου ανθρώπους που παραμένουν σταθεροί συνοδοιπόροι στη ζωή μου, με στηρίζουν στα εύκολα και στα δύσκολα και μοιράζονται μαζί μου αυτή τη διαδρομή. Τα τελευταία χρόνια, είχα την τύχη να
γνωρίσω και νέους φίλους και συνεργάτες, ο καθένας από τους οποίους, με τον δικό του τρόπο, έχει δείξει την αγάπη και τη στήριξή του. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι όλοι οι δρόμοι παραμένουν παράλληλοι για πάντα. Υπάρχουν και εκείνοι με τους οποίους οι πορείες μας χώρισαν. Έτσι είναι η ζωή, γεμάτη αλλαγές, ανατροπές και μαθήματα. Όμως, μέσα από όλα αυτά, νιώθω ευλογημένος. Γιατί από τους φίλους μου λαμβάνω αγάπη και από τις απογοητεύσεις παίρνω πολύτιμα διδάγματα που με βοηθούν να γίνω καλύτερος.
 

Έχεις κάνει τεράστιες επιτυχίες, αμέτρητες συναυλίες, σημαντικές συνεργασίες. Υπάρχει κάποιο καλλιτεχνικό σου όνειρο που να μην έχει πραγματοποιηθεί ακόμα;
 
Τα όνειρα δεν έχουν τέλος, και μπορεί να εξελίσσονται ή να μεταμορφώνονται ή ακόμη και να μην εκπληρώνονται, αλλά μια ζωή χωρίς όνειρα και έμπνευση δεν έχει αξία. Δεν θα ήθελα να βάλω ένα συγκεκριμένο «καλλιτεχνικό ταβάνι», γιατί κάθε μέρα φέρνει νέες ιδέες, νέες προκλήσεις, νέες ευκαιρίες. Άλλωστε, όπως λένε, το πιο όμορφο όνειρο είναι πάντα αυτό που δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα…
 
Αποτελείς έναν από τους πλέον δημοφιλείς και επιτυχημένους καλλιτέχνες της γενιάς σου. Υπήρξαν στιγμές που δυσκολεύτηκες να διαχειριστείς τη μεγάλη επιτυχία ή που ένιωσες πως κινδυνεύεις να καβαλήσεις το καλάμι;
 
Η αγάπη του κόσμου δεν είναι κάτι δεδομένο. Είναι το αποτέλεσμα μιας σχέσης που έχει χτιστεί με αφοσίωση και ειλικρίνεια όλα αυτά τα χρόνια. Για μένα, ως τραγουδιστή και συνθέτη, η χαρά της δημιουργίας είναι πολύ πιο
σημαντική από την έννοια της διασημότητας. Προσωπικά, έχω δουλέψει πολύ και έχω μάθει να προχωράω παρά τις προκλήσεις, τα φώτα και τις κάμερες. Και όποιος παρασύρεται από τη ματαιοδοξία, ζει σε μια εύθραυστη γυάλα – που όταν σπάσει, τον παρασύρει μαζί της. Γιατί η διασημότητα χωρίς ουσία είναι απλώς μια ψευδαίσθηση. Μπορεί εύκολα κάποιος να «καβαλήσει το καλάμι», όμως, οι αξίες με τις οποίες μεγαλώνουμε, ξεκινώντας από την οικογένεια μας, είναι αυτές που μας κρατούν γειωμένους, μας βοηθούν να παραμείνουμε αυθεντικοί.
 
Θεωρείς ότι η δουλειά σου έχει παίξει θετικό ή αρνητικό ρόλο στην προσωπική σου ζωή;
 
Συνηθίζω να λέω πως η μουσική με διάλεξε πριν καν την επιλέξω εγώ, Παράλληλα όμως, οι προσωπικές στιγμές με τους αγαπημένους μου ανθρώπους είναι εξίσου σημαντικές. Η ισορροπία είναι απαραίτητη, γιατί όσο κι αν η μουσική είναι η μεγάλη μου αγάπη, δεν θέλω να επισκιάζει την προσωπική μου ζωή.
 
Πώς σού φαίνεται η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο ελληνικό τραγούδι;
 
Πάντα οι άνθρωποι θα  αγαπούν τη μουσική και πάντα θα υπάρχουν καλά  τραγούδια. Ο τρόπος με τον οποίο τα αγαπάει και τα αγκαλιάζει το κοινό αλλάζει με την εποχή – από το βινύλιο στο CD, από τις ψηφιακές πλατφόρμες σε ό,τι νέο μπορεί να προκύψει στο μέλλον. Κάποια τραγούδια γίνονται επιτυχίες αλλά δεν αντέχουν στον χρόνο. Αυτό, όμως, δεν είναι φαινόμενο της εποχής μας, συνέβαινε πάντα. Μόνο ο χρόνος μπορεί να κρίνει τη διαχρονικότητά.