Ο Ζίνι έκανε την ΑΕΚ διαφορετική και την βραδιά υπέροχη…

Η αποθέωση του Μάνταλου στην αλλαγή μια συνεχής υπενθύμιση πως ότι κι αν γίνει στην πορεία στο τέλος παίρνει ο καθένας αυτό που του αξίζει. Βέβαια δύσκολα θα λέγαμε το ίδιο για την βραδιά αν δεν είχε έρθει το γκολ λύτρωση του Ζίνι. Ένα γκολ όνειρο με το στιλ και τον τρόπο που έγινε η εκτέλεση. Χρειάστηκε μόλις ένα ματς, το πρώτο του που κόντρα στα συνηθισμένα πήρε και φανέλα βασικού, για να αποδειχτεί στην πράξη το πόσο έλειψε ο εκ των κορυφαίων του περυσινού πρωταθλήματος όλο αυτό το διάστημα. Παρεμπιπτόντως είναι δεδομένο πως η ΑΕΚ χρειάζεται και πρέπει να πάρει και ένα ακόμη φορ τον Γενάρη. Αυτό είναι άλλη κουβέντα αλλά το λέμε κι εδώ να μην το… ξεχάσουμε.

Σε συνέχεια του αγώνα της Κρήτης και παρότι έλειπε η μισή ομάδα σε διεθνείς υποχρεώσεις, η ΑΕΚ έδειξε πάλι πως είναι σε ανοδική πορεία. Σε σχέση με το προηγούμενο ματς τα πράγματα μάλιστα ήταν ακόμη καλύτερα γιατί ο Άρης σίγουρα ήταν καλύτερη, πιο δύσκολη, ομάδα και επίσης φαινόταν με γυμνό μάτι μέσα από το γήπεδο πως η ΑΕΚ στο κομμάτι της έντασης και στις ανακτήσεις ήταν αρκετά βήματα πιο μπροστά. Επίσης ο τρόπος που έφτανε στην περιοχή του Άρη, τον οποίο είχε στο μισό του γήπεδο σχεδόν σε όλον τον αγώνα, ήταν ακόμη πιο οργανωμένος και με πολύ τακτική. Μέχρι να φτάσει η ώρα της τελικής απόφασης ή της εκτέλεσης που εκεί τα πράγματα χάλαγαν. Μόνο για το δοκάρι του Ρέλβας δεν μπορείς να πεις κάτι και φυσικά για την γκολάρα του Ζίνι. Όλες οι άλλες εκτελέσεις ήταν κατώτερες αυτού που περιμένεις από παίκτες επιπέδου ΑΕΚ και κυρίως από παίκτες κλάσης όπως ο Γιόβιτς ή ο Ζοάο Μάριο. Ο Καλοσκάμης οκ πρέπει ακόμη να γράψει χιλιόμετρα για να απαιτείς καλύτερες αποφάσεις όμως στα υπόλοιπα τα πάει καλά και έτσι η ΑΕΚ έχει καταφέρει να έχει έναν εικοσάχρονο στο βασικό της ροτέισον όχι για να τον έχει αλλά επειδή περιμένει και παίρνει πράγματα…

Όλα τα λεφτά όμως ήταν ο… 23χρονος Ζίνι. Χωρίς ρυθμό αγώνων και ότι άλλο συνεπάγεται η απουσία δύο μηνών λόγω τραυματισμού, το πουλέν, από την πρώτη μέρα, του Νίκολιτς δεν είχε μόνο το γκολ της νίκης που φυσικά ήταν ότι πιο σημαντικό σε μια βραδιά που αντικειμενικά ήταν το μόνο που έλειψε. Ήταν αυτά τα στοιχεία που μόνο αυτός από τους επιθετικούς έχει στο παιχνίδι του και τόσο είχαν λείψει. Γιατί οι περισσότερες ομάδες δεν ξεμυτίζουν στην Αγιά Σοφιά, πόσο περισσότερο λοιπόν όταν υπάρχει ένας επιθετικός που μπορεί να παίξει τόσο καλά στον χώρο. Ότι αφαιρεί θάρρος από τον αντίπαλο είναι σημαντικό. Και βέβαια στα μεγάλα ματς που ο αντίπαλος μπορεί να παίρνει κι αυτός την μπάλα πάλι αυτή ταχύτητα και η εκρηκτικότητα του Ζίνι που μπορεί να τον φέρει από την μία στην άλλη περιοχή τόσο γρήγορα όσο ίσως μόνο ο Τετέι και… παλιότερα ο Λιβάι μπορεί να αποδειχτεί υπερόπλο. Σε δυο ματς π.χ όπως στη Σλοβενία και στο Φάληρο, θα μπορούσε να είναι διαφορετική τύχη της ΑΕΚ κι ας υπήρχαν όλα τα άλλα που της κόστισαν τελικά δύο δίκαιες ήττες. Να είναι καλά και να έρθει άλλος ένας για να γίνουν τέσσερις. Ο Γιόβιτς δεν ήταν στα καλά του χθες αλλά βγήκε περισσότερες φορές από άλλα ματς σε εκτέλεση μόνο και μόνο επειδή κάπου εκεί κοντά ήταν κι ο Ζϊνι. Και όσο μαθαίνουν καλύτερα ο ένας τον άλλον θα βλέπουμε και καλύτερα πράγματα. Η ΑΕΚ συνεχίζει χωρίς ανάσα μέχρι τις παραμονές των Χριστουγέννων. Επόμενος σταθμός και σημαντικό κρέας τεστ: Φλωρεντία…