Αγγελικά Φουλάρια!

Αγγελικά Φουλάρια!

Ένας οικονομολόγος, πρώην τραπεζικός συνδύασε την ελευθεριακή διάθεση της street art και το μετάξι από το Σουφλί με το πιο στιλάτο ανδρικό αξεσουάρ!

Αγγελικά Φουλάρια!
Σπουδαγμένος οικονομολόγος. Έμπειρος τραπεζικός. Αλλά… Η επιλογή του για το δρόμο της ζωής ήταν ολότελα διαφορετική. Και αυτή την επιλογή του και την υπερασπίζει και την τιμά με τη ποιότητα της δουλειάς του. Μια δουλειά εξ ολοκλήρου δημιουργική μιας και σχεδιάζει και προωθεί στην αγορά τα δικά του φουλάρια από ελληνικό μετάξι . 

Ας πάρουμε όμως την ιστορία του Άγγελου Προεστού από την αρχή. 

Ο Άγγελος τελειώνει το Λεόντειο Λύκειο στη Νέα Σμύρνη το 1990, έχοντας ήδη στις αποσκευές του μια παγκόσμια διάκριση σε ένα μαθητικό διαγωνισμό ελευθέρου σχεδίου, που έγινε στην Ιαπωνία. 

Κλείσιμο
Σε μια περίοδο που η πληροφορία δεν ήταν καθόλου προσιτή - όπως στις μέρες μας , μην γνωρίζοντας τι ακριβώς θα μπορούσε να κάνει με την τέχνη του, ακολουθεί το δρόμο των οικονομικών σπουδών. Δυο χρόνια μετά το 1992 κερδίζει μια υποτροφία -πάλι σε ελεύθερο σχέδιο- την οποία όμως και δεν ακολουθεί ποτέ. «Δεν μπορούσα να αφήσω τις σπουδές μου εκείνη την περίοδο. Κάτι μέσα μου δεν ισορροπούσε καλά», όπως μας λέει.



Ακολουθεί μια καριέρα στο τραπεζικό τομέα. Όλα πηγαίνουν καλά. Το 2008 τα βρόντηξε κάτω και την … «έκανε». Απηυδισμένος. Τα ματάκια του είχαν δει πολλά και ο ίδιος είχε βιώσει πολύ περισσότερα. Βρίσκει φιλόξενη στέγη σε ένα κολέγιο. Ωρομίσθιος καθηγητής οικονομικών. Το προτιμά και ας μην είναι κάτι ανάλογο του βιογραφικού του. 

Το 2011 και έχοντας κλείσει ένα «τετράγωνο» όπως είπε, πήρε την απόφαση να κάνει πράξη την διδασκαλία του στους σπουδαστές. Αποφάσισε να κάνει αυτό που αγαπά περισσότερο στη ζωή του. 

Με άλλα λόγια, πήγε να συναντήσει «τον Άγγελο, στο σημείο που τον είχε αφήσει 21 χρόνια πριν και να τον φέρει στο τώρα». Μετά από αυτό πήγε σπίτι και άρχισε να ζωγραφίζει και να σχεδιάζει. 

Ήδη μετράει 3 ατομικές εκθέσεις, τοιχοποιίες εξωτερικών χώρων, όπως στην παραλιακή περιοχή του Μπάτη το 2013 («πλέον δεν έχει μείνει ούτε χιλιοστό από αυτό το έργο, τουλάχιστον το χάρηκε αρκετός κόσμος» - όπως μας είπε), άλλες τοιχοποιίες σε εσωτερικούς χώρους επιχειρήσεων , στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων. Και μαζί με όλα τούτα, σχέδια, σχέδια και άλλα σχέδια από τσάντες, μέχρι παπούτσια, μπλουζάκια έως και εφαρμογή για κινητά. 



Πολυπράγμων αλλά ψύχραιμος και κυρίως υπομονετικός. Για παράδειγμα δεν δείχνει ποτέ το σύνολο της δουλειάς που έχει έτοιμη παρά μόνο ένα 15-20%.  

Η ιστορία με τα φουλάρια ξεκινάει και αυτή από πολύ παλιά όπως μας εξηγεί. Όταν βρέθηκε στο Μιλάνο το 1993 να δει τον αδερφό του που σπούδαζε εκεί. «Σε μια πρωινή βόλτα είδα έναν κύριο με ότι πιο καλό κοστούμι θα μπορούσε να φανταστεί ότι υπήρχε, να τυλίγει ξαφνικά γύρω από το λαιμό του ένα απίστευτα πολύχρωμο μακρύ φουλάρι. Αυτομάτως το σκούρο χάθηκε από παντού και το μόνο που έμεινε στη μνήμη μου ήταν το χρώμα.»

Θεωρεί πως τα φουλάρια επιλέγονται να φορεθούν από χρήστες που διαθέτουν παιδεία και style. 

Οι καταβολές της τέχνης του έχουν ρίζες στο street art . “Τι να σου πω για τότε; Beat Street και Breakdance. Και το αφήνω εκεί. Αυτοί που θυμούνται ξέρουν και με ξέρουν». 





Δεν φτιάχνει επαναλαμβανόμενα patterns. Δεν πιάνει μια εικόνα να την «κόψει» , να την πειράξει, ώστε να χωρέσει απλά στο μήκος του φουλαριού. Mας εξήγησε το γιατί: «Το street art ποτέ δεν ακολούθησε καμία μόδα. Καμία τάση. Είναι μήνυμα. Είναι ιστορία. Είναι χρώμα. Είναι αυτό ακριβώς που δηλώνει ο κάθε καλλιτέχνης τη στιγμή της δημιουργίας. Δεν μπορεί να περάσει από καμία αυτοματοποίηση επειδή απλά το κάνει ο άλλος. Τουλάχιστον αυτό ισχύει για μένα. Και έτσι φτιάχνω ακριβώς τα σχέδια των φουλαριών μου. Από το μηδέν ξεκινώ με τις πραγματικές διαστάσεις του φουλαριού. Γυρνάω το στυλ που ζωγραφίζω συνέχεια. Δημιουργώντας κάτι διαφορετικό από αυτό που έφτιαξα χθες. Θα με συνοδεύσει η μουσική που ακούω. Το συναίσθημα της στιγμής. Το χαμόγελο όταν βγαίνει το σχέδιο. Αυτό που θα βγει υπογράφεται πάντα στη κάτω δεξιά άκρη. Όπως κάθε έργο που έχει έναν τίτλο και μια ιστορία. Και όλο αυτό, αυτή τη διάθεση χαράς, αισιοδοξίας, να νιώσει ο άλλος τα πιο δυνατά και όμορφα συναισθήματα φορώντας το πιο ευγενές υλικό που είναι το μετάξι. Αυτό θέλω να εισπράξει ο άλλος. Το κάθε σχέδιο θα βρει το νέο του ιδιοκτήτη. Από μόνο του. Οι 2 τους θα ξέρουν το γιατί. Εγώ απλά γίνομαι ο κοινωνός της μεταξύ τους επικοινωνίας.»



Ο Αγγελος μας μιλάει για το μετάξι. Για την φωτεινότητα του ως υλικού που ανταποκρίνεται στα σχέδια του. Για την παράδοση που το συνοδεύει.

«Τα φουλάρια μου τα φτιάχνω στο Σουφλί. Η παράδοση των μεταξιών μας έχει παγκόσμιο άκουσμα. Στην κουλτούρα, στην ποιότητα, στην κατασκευή. Αυτός είναι και ο καμβάς μου.Θέλω αυτό που βλέπεις στην οθόνη να είναι ακόμα καλύτερο όταν θα το δεις στην πραγματικότητα. Αν δεν το δω ότι μπορώ να αισθανθώ εγώ ο ίδιος τις ποιότητες του , δεν θα το παρουσιάσω. Σε αυτό δεν κάνω καμία έκπτωση. Και από αυτό το σημείο συνεχίζω να δημιουργώ».





Στην ίδια φιλοσοφία ήρθε και το κουτί μας εξηγεί. Μιλάει για μια έκφραση που αποδίδεται στον Τσαρούχη, ότι "η κορνίζα είναι η προξενήτρα του έργου". Και πάνω σε αυτό δουλεύει.« Ήθελα το packaging των φουλαριών να υπηρετεί ακριβώς αυτό. Να μπορείς να το βλέπεις από 360 μοίρες. Ήθελα όμως και κάτι άλλο: να μπορεί το κουτί να χρησιμοποιηθεί ως κάτι extra. Χωρίς να χάνει όμως πόντο από την πολυτέλεια του συνόλου. Να μπορεί να σταθεί και ως ένας καλαίσθητος (αλλά και εξαιρετικής ποιότητας, design και αντοχής) mini τρόπος αποθήκευσης πραγμάτων. Από γυαλιά έως κοσμήματα. Και αυτό το πετύχαμε στην Σπάρτη. Με τους ανθρώπους που έφεραν στην πραγματικότητα αυτήν την εικόνα που ήθελα».

Η συζήτηση με τον Άγγελο φτάνει σε μια …άνω τελεία. 

Για όλους όσοι ενδιαφέρονται για τη δουλειά του: www.proestilo.eu 

Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα

BEST OF NETWORK

Δείτε Επίσης