Οι δρόμοι της θάλασσας

Πέντε νέοι ηθοποιοί - τραγουδιστές και πέντε μουσικοί επί σκηνής, δημιουργούν μία δική τους γλώσσα, παίζοντας με τον λόγο, τον ρυθμό, τη μελωδία και το σώμα. Ανοίγουν κατ' αυτό τον τρόπο έναν διάλογο ανάμεσα στην ομηρική Οδύσσεια και τη σύγχρονη πραγματικότητα, χρησιμοποιώντας διαφορετικής προέλευσης κείμενα, όπως: “Η  ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ. Πότε λοιπόν κανείς είναι σπίτι του;” της Μπάρμπαρα Κασσέν, σε μετάφραση Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλου, Ομήρου “Οδύσσεια”, (αποσπάσματα από τη ραψωδία της Νέκυιας), σε μετάφραση Δ. Μαρωνίτη, “ Πωλούνται δάκρυα ελιάς” της Φ. Παπαδόδημα, παραδοσιακά μοιρολόγια, κείμενα από συναξάρια κ.ά.

Μέσα από όλες αυτές τις μαρτυρίες, τους στοχασμούς, τα τραγούδια και τη μουσική που μιλούν για τη μνήμη, την απώλεια, τον ξεριζωμό, τη νοσταλγία, τη δικαιοσύνη, την ταυτότητα του Άλλου, το οικείο και το ανοίκειο , θεματικές επίκαιρες σε μια Ευρώπη που διαρκώς μεταλλάσσεται, αντιλαμβανόμαστε καλύτερα γιατί η φυγή μέσω της θάλασσας, του νερού, είναι τελικά ο δρόμος του νόστου. Στο νερό - πεδίο μύησης και δοκιμασίας, στοιχείο μεταμόρφωσης μέσα από τα δάκρυα, τον ιδρώτα, το αίμα του ανθρώπου - χαράζεται η πορεία του νόστου, που σημαίνει διάσωση και επιστροφή. Επιστροφή στο σπίτι.

Αλλά πού βρίσκεται πλέον το σπίτι για τον καθένα από μας σήμερα; Που είναι η ελευθερία; Που είναι η πατρίδα; Πως μπορούμε να είμαστε ευτυχείς χωρίς τους άλλους; Μνήμη, ξεριζωμός, μητρική γλώσσα, απώλεια, ταυτότητα, ξένος, θάνατος. Με οδηγό τη νοσταλγία και τη μουσική θα κατεβούμε κι εμείς ως τη θάλασσα…

Info
Κτίριο Ε, Πειραιώς 260
Στις 21, 22 και 23 Ιουνίου 2017 και ώρα 21:00