Η Αθήνα ξανά ανάμεσα σε ΔΝΤ και Βερολίνο

Ενώ η ελληνική κυβέρνηση αναζητά εξωτερικούς εχθρούς για εσωτερική κατανάλωση και ξιφουλκεί κατά του ΔΝΤ και των ακραίων συντηρητικών κύκλων της Ευρώπης, «φωτογραφίζοντας» τον Σόιμπλε , το ΔΝΤ δια της εκπροσώπου της στο ελληνικό πρόγραμμα Ντέλιας Βελκουλέσκου είναι το μόνο που μιλά καθαρά και ανοικτά για μείωση του ελληνικού χρέους. 

Παράλληλα η Ανγκέλα Μέρκελ πλέκει το εγκώμιο και ευχαριστεί τον Σόιμπλε για την στάση του στην διαπραγμάτευση με την Ελλάδα το καλοκαίρι. 

Επιπλέον ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρένγκλινγκ δηλώνει ότι έχει υπάρξει προσέγγιση με το ΔΝΤ σε ότι αφορά την ανάγκη ρύθμισης του ελληνικού χρέους, αν και διευκρινίζει ότι αποκλείεται η ονομαστική του μείωση. Η θέση της ελληνικής κυβέρνησης να ζητά την αποχώρηση του μοναδικού συμμάχου στο μείζον θέμα του χρέους που η ίδια βάζει δημιουργεί ερωτηματικά για την στρατηγική της. Σε κάθε περίπτωση πάντως η συζήτηση για το χρέος δεν θα ανοίξει τον Δεκέμβριο όπως υποσχόταν ο κ. Τσίπρας, μετατίθεται για αργότερα, ενδεχομένως και για το δεύτερο τρίμηνο του έτους και υπό τον όρο της μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού. 

Η κυρία Βελκουλέσκου υποστήριξε χθες στο συνέδριο την πάγια θέση του ΔΝΤ για την ανάγκη αξιοσημείωτης απομείωσης του Δημόσιου Χρέους της Ελλάδας προκειμένου να καταστεί βιώσιμο. Φυσικά επανέλαβε και τις υπόλοιπες πάγιες θέσεις του Ταμείου για την ανάγκη πρόσθετων μεταρρυθμίσεων στο συνταξιοδοτικό και στο ασφαλιστικό προκειμένου να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα. Όσον αφορά το χρέος πάντως είπε ότι οι πρωτοβουλίες που έχουν ληφθεί μέχρι στιγμής στο μέτωπο αυτό δεν ήταν ικανές να αποκαταστήσουν τη βιωσιμότητα του Δημόσιου Χρέους της χώρας. 

Το θέμα της παραμονής του ΔΝΤ άνοιξε ξανά με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού την προ περασμένη Δευτέρα όταν είπε ότι «δεν ζητήσαμε τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρίτο πρόγραμμα» και ότι «η Ευρώπη έχει φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις αλλά έχει και αντιευρωπαϊκές». Η απάντηση ήλθε από τον Σόιμπλε που δεν έχασε την ευκαιρία να θυμίσει ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ προβλέπεται από την συμφωνία που έχει υπογράψει η Ελλάδα. Η ελληνική κυβέρνηση νόμισε ότι βρήκε τον βολικό αντίπαλο και πέρασε στην αντεπίθεση επαναλαμβάνοντας τα περί ακραίων συντηρητικών κύκλων της Ευρώπης. Μόνο που για μία ακόμη φορά βρέθηκε απομονωμένη καθώς υπέρ της παραμονής του ΔΝΤ τάχθηκε και ο Μοσκοβισί που εκφράζει και τον σύμμαχο του έλληνα πρωθυπουργού Ολάντ. Επιπλέον η χθεσινή τοποθέτηση της Μέρκελ στο συνέδριο του κόμματός της  δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι δεν υπάρχει καμία διάσταση απόψεων στο Βερολίνο και ότι ο Σόιμπλε βγαίνει ενισχυμένος τόσο από την κρίση του ευρώ όσο και από το προσφυγικό για το οποίο η Μέρκελ που δέχεται επικρίσεις χρειάζεται την βοήθειά του. 

Η αναφορά της κυρίας Μέρκελ είναι σαφής: «...Και τότε μέχρι τα τέλη Ιουνίου, αρχές Ιουλίου είχαμε τις διαπραγματεύσεις με την ελληνική κυβέρνηση. Καταρχήν για την ολοκλήρωση του δεύτερου προγράμματος βοήθειας που ίσχυε μέχρι τότε, και εντέλει μέχρι βαθιά μέσα στο καλοκαίρι και μετά από τις πρωτοφανείς παλινωδίες της αριστερής ελληνικής κυβέρνησης, με δημοψήφισμα και πρόωρες εκλογές, για το τρίτο νέο πρόγραμμα βοήθειας, αυτή τη φορά υπό τον ESM. Ήταν μια κρίσιμη δοκιμασία. Για εμάς αλλά και ολόκληρη την ευρωζώνη. Για να το πούμε ξεκάθαρα, στο τέλος ήταν ουσιαστικά ο δικός μας υπουργός Οικονομικών, ο Β. Σόιμπλε, ο οποίος επέμενε όλη την ώρα ότι μπορεί να αποφασιστεί μόνον ένα πρόγραμμα σύμφωνα με τα κριτήρια που ήταν και είναι σημαντικά για εμάς. Καμία παροχή χωρίς αντιπαροχή. Η ανάληψη ίδιας ευθύνης και η αλληλεγγύη συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους και αυτό πρέπει να παραμείνει έτσι. Ευχαριστούμε εγκάρδια Β. Σόιμπλε!».

Η Μέρκελ έκοψε έτσι και κάθε σκέψη ότι μπορεί να ακολουθηθεί οποιαδήποτε διαδικασία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη πέραν της πολιτικής του Σόιμπλε.