Είναι ευχής έργo όταν οι λαοί δεν εγκλωβίζονται στις μαύρες πτυχές της ιστορίας τους και φαίνεται ότι στα Βαλκάνια, πολλοί λαοί μέσω της τέχνης μαθαίνουν να αποδυναμώνουν τις φορτισμένες ιστορικές στιγμές τους. Ο Μίλο Ράου, γράφει και σκηνοθετεί μια παράσταση για τις τελευταίες ώρες του Τσαουσέσκου.
Οι εικόνες της καταδίκης και εκτέλεσης του δικτάτορα Νικολάε Τσαουσέσκου και της γυναίκας του Έλενας το 1989 έχουν χαραχτεί βαθιά στο συλλογικό υποσυνείδητο των τηλεοπτικών θεατών. Επινοώντας μία νέα μορφή πολιτικού θεάτρου, ο Μίλο Ράου (γεν. 1977) και το Διεθνές Ινστιτούτο για τις Πολιτικές Δολοφονίες (IIPM - International Institute of Political Murder) με έδρα το Βερολίνο και τη Ζυρίχη, «ζωντανεύουν», είκοσι χρόνια μετά, με κάθε λεπτομέρεια τα γεγονότα, αλλά και το σκηνικό της δίκης χρησιμοποιώντας συνεντεύξεις αυτοπτών μαρτύρων και αρχειακό υλικό.
Ο Μίλο Ράου (γενν. 1972, Βέρνη Ελβετίας) σπούδασε κοινωνιολογία, γερμανική λογοτεχνία και ρωμανικές γλώσσες στη Ζυρίχη, το Βερολίνο και το Παρίσι. Εργάζεται στο θέατρο και τον κινηματογράφο, καθώς επίσης και ως δημοσιογράφος, συγγραφέας και δοκιμιογράφος, ενώ δίνει και διαλέξεις. Έχει εργαστεί ως συγγραφέας και σκηνοθέτης σε διάφορα ανεξάρτητα, δημοτικά και κρατικά θέατρα, όπως το Staatsschauspiel στη Δρέσδη, το Maxim Gorki Theatre στο Βερολίνο και το Theaterhaus Gessnerallee στη Ζυρίχη. Ο Ράου εισήγαγε την αναπαράσταση ως φόρμα για πολιτικό θέατρο με το έργο The Last Days of the Ceauşescus (Οι τελευταίες μέρες των Τσαουσέσκου, 2009), που παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ της Αβινιόν, ενώ ακολούθησε το Hate Radio (Ράδιο Μίσος, 2011), που ανέβηκε στο Radikal Jung Festival του Μονάχου και στο Theatertreffen του Βερολίνου. Το 2007 ίδρυσε το Διεθνές Ινστιτούτο Πολιτικού Φόνου, μια δραματική σχολή που εστιάζει στην έρευνα σημαδιακών πρόσφατων ιστορικών γεγονότων. Ο Ράου ζει μεταξύ Ζυρίχης, Κολωνίας και νότιας Γαλλίας.
Σενάριο, Σκηνικά και Σκηνοθεσία: Milo Rau
Συν-σκηνοθεσία και Μοντάζ: Marcel Bächtiger
Κάμερα: Mika Lanz
Ήχος: Garip Özdem