Χρήστος Μεγάλου: Ποιος είναι ο νέος διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς

Αν και τα δύο κτήρια – εμβληματικά κτήρια στο κέντρο της Αθήνας- τα χωρίζει ένας δρόμος (η πολυσύχναστη και πολύβουη Σταδίου), εν τούτοις υπάρχουν και περιπτώσεις που ένας επαγγελματίας χρειάζεται χρόνια για να καλύψει αυτή τη μικρή απόσταση. Πόσα χρόνια; Εξαρτάται. Στην περίπτωση του Χρήστου Μεγάλου πάνω από 20 χρόνια.

Ο νέος CEO της Τράπεζας Πειραιώς μέχρι το 1997 δούλευε στο κτήριο του πρώην ξενοδοχείου «Αθήναιον Μέλαθρον» – η αν προτιμάτε, «Athénée Palace». Εκεί που σήμερα βρίσκονται τα γραφεία της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και του ΤΑΙΠΕΔ ήταν το μικρό στρατηγείο της BZW (Barclays de Zoete Wedd), την επενδυτική τράπεζα της Barclays Worldwide. Στο ένα άκρο της μεγάλης αίθουσας ο Χρήστος Μεγάλου, στο άλλο άκρο, ο Λάμπρος Παπακωνσταντίνου. Η μικρή επενδυτική επιτελική ομάδα – τα μέλη της ενθουσιώδεις 30αρηδες στην δεκαετία του ΄90- βρισκόταν πίσω από πολλά IPO's της τότε Σοφοκλέους. Ήταν πίσω από όλα, μέσα σε όλα. Ξετρύπωναν εταιρείες, γνώριζαν πρόσωπα και καταστάσεις άγνωστα στο ευρύ κοινό, είχαν την άνεση να «στήνουν» ( με την καλή έννοια του όρου) επιτυχημένες εκδόσεις με προσέλκυση κεφαλαίων από ξένους επενδυτές. Η Ελλάδα πουλούσε και εκείνοι ήταν «καβάλα στο κύμα».

Ο Μεγάλου έφυγε για το Λονδίνο πριν να τελειώσει το πάρτι της τότε Σοφοκλέους. Από την βρετανική πρωτεύουσα – ασφαλής σε ένα από τα μεγάλα «σπίτια» όπως η Credit Suisse παρακολούθησε και την κατάρρευση της χρηματιστηριακής αγοράς αλλά και την απόπειρα να ξαναστηθεί η αγορά στα πόδια της μέσα από ένα κύμα ιδιωτικοποιήσεων μετά το 2004 .

«Ο Μεγάλου», όπως λέει και ένας παλιός συνεργάτης του, «ξέρει καλά να στήνει σχήματα και να μαζεύει λεφτά». Με άλλα λόγια, ένας ψημένος επαγγελματίας της επενδυτικής τραπεζικής που βρίσκεται πάντα ανάμεσα στο πρόβλημα που ζητά λύση και στα λεφτά που μπορούν να μαζευτούν και να στηρίξουν την λύση.

Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι η παρουσία του στην Eurobank συνδέθηκε με την επιτυχή ανακεφαλαιοποίηση της και την μετοχική διεθνοποίηση της.

Σήμερα, όμως, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Ακόμη και από χρονιές όπως το 2014 ή το 2015. Έχουμε εξουθενωμένες τράπεζες σε ένα περιβάλλον που διαμορφώνει μια εξουθενωμένη οικονομία. Για παράδειγμα, τα «κόκκινα δάνεια» και η εν πολλοίς αδυναμία διαχείριση τους στις παρούσες συνθήκες με όρους που να εξασφαλίζουν τα μακροπρόθεσμα αναπτυξιακά συμφέροντα της ελληνικής οικονομίας και όχι αποκλειστικά και μόνο των fund managers είναι το πρώτο και μεγάλο ζητούμενο της λίστας των προτεραιοτήτων. Ο ίδιος ο Χρήστος Μεγάλου τον καιρό της Eurobank έχει μιλήσει για «ενεργητική διαχείριση» του όλου ζητήματος – μένει να αποδειχθεί αν και στην πράξη ένα τέτοιο σχέδιο μπορεί να πετύχει επ΄αγαθώ της ελληνικής οικονομίας.

Από την άλλη πλευρά της Σταδίου πλέον στο επιβλητικό Μέγαρο - γνωστό και ως Μέγαρο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού- ο Χρήστος Μεγάλου θα οργανώσει την δουλειά του ως επικεφαλής του μεγαλύτερου τραπεζικού οργανισμού της ελληνικής αγοράς.

Διαβάστε περισσότερα στο Newmoney