«Ημιτελής συμφωνία» σε... μακράς διαρκείας Eurogroup για να κλείσει η αξιολόγηση

Να κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα για «συμφωνία-πακέτο» με τους δανειστές σε ένα επόμενο έκτακτο Eurogroup λίγο πριν τα Χριστούγεννα, θα προσπαθήσουν σήμερα οι υπουργοί κ.κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος και Γιώργος Χουλιαράκης, οι οποίοι μεταβαίνουν στις Βρυξέλλες χωρίς προσδοκίες για συμφωνία. Άλλωστε δεν αναμένεται να μετάσχει η επικεφαλής του ΔΝΤ κυρία Κριστίν Λαγκάρντ , οπότε η αβεβαιότητα για την τελική στάση του Ταμείου θα ρίχνει τη σκιά της στις διαπραγματεύσεις ίσως και μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου.
 
Σήμερα η συνεδρίαση του Eurogroup ξεκινά από νωρίς το πρωί της Δευτέρας, αλλά «λευκός καπνός» δεν αναμένεται να βγει ούτε και αργά τη νύχτα ακόμα, οπότε θα ολοκληρωθούν οι συνομιλίες. Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης θα έχουν κατά νου κυρίως

τα αποτελέσματα της κάλπης σε Ιταλία και Αυστρία. Όπως όλα δείχνουν, η ελληνική υπόθεση περνάει σε δεύτερη μοίρα, χωρίς προοπτική άμεσης συμφωνίας.
 
Στην τηλεδιάσκεψη που πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου μεταξύ της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδος με τους θεσμούς διαπιστώθηκε πως το χάσμα για να κλείσει η αξιολόγηση παραμένει. Και ενώ όλοι αναμένουν μια θετική δήλωση προόδου πως «έχουν κλείσει κατά 95%» τα ανοικτά θέματα, το 5% όπου καταγράφονται διαφωνίες (εργασιακά, συλλογικές συμβάσεις, ομαδικές απολύσεις, «κόκκινα δάνεια», ιδιωτικοποιήσεις, δημοσιονομικά, ασφαλιστικό) στην πραγματικότητα αποτελεί πάνω το 50% της όλης διαπραγμάτευσης. Από την άλλη, είναι έτοιμα να συζητηθούν τα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, για τα οποία όμως κανείς δεν πανηγυρίζει, καθώς η κυβέρνηση έχει εγκλωβιστεί στο σχέδιό της για μείωση των στόχων για πρωτογενή πλεονάσματα κάτω από 3,5% από το 2019 και μετά, ώστε να δημιουργήσει την αίσθηση για χαλάρωση της λιτότητας, θέτοντας σε κίνδυνο όμως και τα ουσιαστικά (μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα) μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που χρειάζεται η χώρα.
 
Το μεγάλο «παζάρι» όμως γίνεται από τώρα για τη συμμετοχή ή μη του ΔΝΤ, την οποία απαιτούν οι δανειστές, αλλά στην οποία προσβλέπει και η κυβέρνηση, αφού το Ταμείο είναι ίσως στην παρούσα φάση ο πιο ισχυρός παίκτης, αλλά και ίσως ο μόνος υπολογίσιμος σύμμαχος που της έχει απομείνει στην προσπάθεια ελάφρυνσης του χρέους (μαζί με την Κομισιόν που όμως δεν ο ρόλος της δεν είναι καθοριστικός).
 
Στο πλαίσιο αυτό ερμηνεύουν διπλωματικές πηγές και την επιλογή του Έλληνα κυβερνητικού αξιωματούχου την περασμένη Παρασκευή να «καρφώσει» το ΔΝΤ πως ζητά μέτρα πάνω από 4,2 δισ. ευρώ για την διετία 2019-2020.
 
Στην πραγματικότητα, λένε, το ΔΝΤ δεν θέλει να μετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα ζητώντας πρόσθετα μέτρα λιτότητας, για τον απλό λόγο ότι τότε «θα μπει σε ένα πρόγραμμα που το ίδιο έχει πει ότι δεν θα βγαίνει». Με τον τρόπο αυτό, όμως, η Αθήνα ήθελε να προκαλέσει συζήτηση και να στριμώξει το ΔΝΤ, προκειμένου το Ταμείο να πάρει μια ξεκάθαρη θέση υπέρ της «χαλάρωσης» των στόχων στα πρωτογενή πλεονάσματα, από 3,5% σε 1,5%. Δηλαδή σκοπός ήταν να αναγκαστεί να πει «ντόμπρα και καθαρά» το ΔΝΤ στους Ευρωπαίους δανειστές πως θέλει να δώσουν ελάφρυνση χρέους 2% (περίπου 3,6 δισ. ευρώ) γιατί αλλιώς θα απαιτηθούν μέτρα λιτότητα πάνω από 4,2 δισ. που θα φέρουν μεγαλύτερη ύφεση και θα οδηγήσουν σε αποτυχία το πρόγραμμα.
   
Πράγματι, ο κύριος Τσακαλώτος έχει κατηγορήσει δύο φορές δημόσια μέσα στις τελευταίες 15 μέρες το ΔΝΤ ότι δεν έχει το θάρρος να αντιταχθεί στους Ευρωπαίους και προτιμά να πιέσει τον «αδύναμο παίκτη», δηλαδή την Αθήνα. Αυτό αποτελεί «βόμβα» για τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, που είχαν στηρίξει την τακτική της από την περίοδο Βαρουφάκη ήδη στη διαφωνία ΔΝΤ-Ευρωπαίων για το χρέος.
 
Από την άλλη, ανεβάζοντας τους τόνους και επιτείνοντας τους φόβους για νέα μέτρα, λένε οι ίδιες πηγές, η κυβέρνηση θέλει να περάσει «στο ντούκου» τα μέτρα που φέρνει από σήμερα κιόλας για να κλείσει η β΄αξιολόγηση.