Το AIDS, (Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοανεπάρκειας), είναι η ασθένεια που προκαλείται από τον ιό HIV. Ο ιός προσβάλλει τα Τ4-λεμφοκύτταρα, έναν τύπο λευκών αιμοσφαιρίων. Τα κύτταρα αυτά είναι υπεύθυνα για την άμυνα του οργανισμού ενάντια στις διάφορες λοιμώξεις. Εφ’ όσον τα λεμφοκύτταρα καταστρέφονται, η ικανότητα του οργανισμού να καταπολεμήσει τα διάφορα μικρόβια μειώνεται.
Πώς μεταδίδεται;
Ο ιός HIV μεταδίδεται με τρεις βασικούς τρόπους
Μέσω του αίματος και των παραγώγων του, για παράδειγμα από μεταγγίσεις με μολυσμένο αίμα, από κοινή χρήση βελονών και συριγγών για λήψη ναρκωτικών, από μη αποστειρωμένα όργανα βελονισμού, τατουάζ, κλπ.
Με το κολπικό, πρωκτικό και στοματικό σεξ, μέσω της επαφής με το σπέρμα και τα κολπικά υγρά.
Κάθετα, δηλαδή από τη μητέρα στο έμβρυο κατά την εγκυμοσύνη και από τη μητέρα στο νεογνό κατά τη γέννα και το θηλασμό.
(Δεν μεταδίδεται με την απλή κοινωνική επαφή, ούτε από τις τουαλέτες, ούτε από τα έντομα).
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Πολλά άτομα που μολύνονται από τον ιό HIV παραμένουν ασυμπτωματικά για χρόνια (η νόσος μπορεί να εκδηλωθεί ακόμη και 10-15 χρόνια μετά την προσβολή από τον ιό). Υπάρχουν ωστόσο και άτομα που λίγες εβδομάδες μετά από την προσβολή τους, θα εκδηλώσουν συμπτώματα παρόμοια με αυτά της γρίπης (πυρετό, πονόλαιμο, διόγκωση των λεμφαδένων και κούραση. Τα συμπτώματα αυτά υποχωρούν από μόνα τους).
Μετά από χρονικό διάστημα, που μπορεί να είναι μήνες ή και χρόνια, ένα οροθετικό άτομο θα αρχίσει να παρουσιάζει 2 ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα και κλινικά σημεία:
λεμφαδενοπάθεια, νυκτερινή εφίδρωση, απώλεια βάρους, διάρροια, παρατεταμένους πυρετούς, καταβολή δυνάμεων και ευκαιριακές λοιμώξεις (δηλαδή περιστασιακές μολύνσεις που κανονικά, σε άτομα υγιή, δεν προκαλούν ιδιαίτερα σοβαρά προβλήματα).
Στη φάση αυτή πλέον, οι ευκαιριακές λοιμώξεις είναι πιο πολλές και πιο συχνές (πχ έρπης ζωστήρας, τοξοπλάσμωση, μεγαλοκυτταροϊός, μυκητιάσεις, πνευμονικές λοιμώξεις). Μπορεί επίσης να εμφανιστεί το σάρκωμα Καπόζι (ένα είδος καρκίνου του δέρματος).
Πώς μπαίνει η διάγνωση;
Επειδή η λοίμωξη στην αρχή είναι ασυμπτωματική, ο μόνος τρόπος για τη διάγνωσή της είναι η ανάλυση αίματος. Η ανιχνευτική αυτή ανάλυση εντοπίζει στο αίμα αντισώματα κατά του ιού, τα οποία είναι ανιχνεύσιμα κατά μέσο όρο στις 6 εβδομάδες μετά την πρώτη επαφή με τον ιό. Τις πιο πολλές φορές εμφανίζονται μέχρι τον τρίτο μήνα της λοίμωξης. Κάποτε όμως μπορούν να κάνουν και 6 μήνες να εμφανιστούν. Οπότε, ένα άτομο μπορεί να χρειαστεί να υποβληθεί στην ανάλυση περισσότερες από μία φορές κατά τη διάρκεια της περιόδου των 6 μηνών.
Πώς αντιμετωπίζεται;
Μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί φάρμακο που να σκοτώνει τον ιό και να απαλλάσσει τον οργανισμό από την καταστροφική παρουσία του. Υπάρχει η λεγόμενη «τριπλή» θεραπεία, δηλαδή ένας συνδυασμός φαρμάκων που εμποδίζουν τις διάφορες λειτουργίες του ιού. Ως αποτέλεσμα, βοηθούν στην καταστολή των συμπτωμάτων και την καθυστέρηση της εξέλιξης της νόσου. Μέχρι τώρα δεν έχει ανακαλυφθεί ούτε προληπτικό εμβόλιο αλλά οι έρευνες και οι δοκιμές συνεχίζονται.
Με τα σημερινά δεδομένα, από τη στιγμή που θα εκδηλωθεί η ασθένεια αυτή η θνησιμότητά της είναι 100%.
Διαβάστε περισσότερα στο
www.kontasou.com
