Διαβάστε πώς η μοναξιά «πειράζει» τον εγκέφαλο

Μπορεί όλοι οι άνθρωποι κάποια στιγμή στη ζωή τους να θελήσουν να μείνουν μόνοι, να απομακρυνθούν από ανθρώπους και καταστάσεις που πιθανόν τους δημιουργούν εκνευρισμό ή τους αγχώνουν ή να μείνουν για λίγο μακριά από το εργασιακό τους περιβάλλον, αλλά όταν η απομόνωση διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε τα αποτελέσματα για την ανθρώπινη ψυχολογία είναι ολέθρια!

Οι επιστήμονες, με μελέτες που πραγματοποιήθηκαν τη δεκαετία του '60 στο πανεπιστήμιο McGill Medical Centre, στο Μόντρεαλ του Καναδά, με επικεφαλής τον ψυχολόγο Donald Hebb, απέδειξαν ότι η παρατεταμένη απομόνωση, όχι μόνο δημιουργεί παραισθήσεις και ψευδαισθήσεις στον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά τα άτομα που μένουν μόνα για μεγάλο χρονικό διάστημα παρουσιάζουν και οργανικά προβλήματα υγείας, όπως αυξημένη αρτηριακή πίεση, μεγάλες πιθανότητες να νοσήσουν από άνοια ή Αλτσχάιμερ, διαταραχές στον ύπνο και είναι ευάλωτοι στις μολύνσεις.

Το πείραμα του γιατρού Hebb πραγματοποιήθηκε με την εθελοντική συμμετοχή ανθρώπων, που ήταν κυρίως φοιτητές, οι οποίοι δέχθηκαν να περάσουν μερικές εβδομάδες απομονωμένοι σε θαλάμους που διέθεταν ηχομόνωση.

Μόνο μετά από λίγες ώρες οι φοιτητές έδειχναν ιδιαίτερα ανήσυχοι, αποζητώντας ομιλίες άλλων ανθρώπων, ακόμα και τραγούδια και άρχισαν να απαγγέλλουν ποίηση στους εαυτούς τους για να αισθανθούν καλύτερα. Την εποχή εκείνη το πείραμα του Hebb δέχθηκε επικρίσεις για την αμφίβολη ηθική του.

Όμως, το 2008 ο κλινικός ψυχολόγος Ian Robbins, επανέλαβε το ίδιο πείραμα σε συνεργασία με το BBC και με την εθελοντική συμμετοχή έξι ατόμων, οι οποίοι δέχθηκαν να απομονωθούν για 48 ώρες σε ένα πυρηνικό καταφύγιο κάτω από τη Γη!

Τα αποτελέσματα αυτού του πειράματος ήταν παρόμοια με εκείνα του πειράματος του Καναδού επιστήμονα, δηλαδή οι εθελοντές παρουσίασαν συμπτώματα ψευδαισθήσεων, παράνοιας, ένιωθαν άγχος και υπέστησαν σημαντική επιδείνωση της νοητικής τους λειτουργίας.

Οι ψυχολόγοι ισχυρίζονται ότι όλα αυτά συμβαίνουν επειδή το τμήμα του εγκεφάλου που συνδέεται με την αισθητηριακή αντίληψη έχει μάθει να μαζεύει μεγάλο όγκο πληροφοριών από την επαφή των ανθρώπων με τον κοινωνικό τους περίγυρο και έτσι, όταν αυτό δεν συμβαίνει και τα άτομα απομονώνονται ο εγκέφαλος προσπαθεί να κατασκευάσει μια δική του πραγματικότητα με τα ελάχιστα στοιχεία που διαθέτει!