Το σόου του Τζόνι Ντεπ στη Μόστρα: «Μου αρέσει το κρασί, γιατί γελάτε;»

Το δικό του σόου έκανε ο Αμερικανός ηθοποιός Τζόνι Ντεπ στη Μόστρα της Βενετίας, όπου παρουσίαζε την καινούρια του ταινία, χωρίς να διστάσει να αστειευτεί και για την ιδιαίτερη σχέση του με το αλκοόλ.

«Το να δουλεύω στην Ιταλία ήταν ανέκαθεν μια απίστευτη εμπειρία», είπε ο «Τζακ Σπάροου» των «Πειρατών της Καραϊβικής» στη συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση της ταινίας Waiting for the Barbarians (Περιμένοντας τους Βαρβάρους). «Ο κόσμος εδώ μιλά πολύ καλά τα ιταλικά. Και το φαΐ είναι πολύ καλό», πρόσθεσε, προκαλώντας τα γέλια των παρευρισκομένων.

«Μου αρέσει περιστασιακά το κρασί», συνέχισε, με την αίθουσα να ξεσπά και πάλι σε ασυγκράτητα γέλια. «Γιατί γελάτε;» διερωτήθηκε ο ηθοποιός, για τον οποίο η πρώην σύζυγός του, η Άμπερ Χερντ, υποστήριζε στην αίτηση διαζυγίου ότι αντιμετωπίζει προβλήματα εθισμού στα ναρκωτικά και στο αλκοόλ.

«Υπέροχο να βρίσκομαι στη Μόστρα»

Ξαναβρίσκοντας τον σοβαρό τόνο του, ο Ντεπ είπε ότι ήταν «όνειρό» του να πάει στο Φεστιβάλ της Βενετίας και ότι είναι «υπέροχο» που βρέθηκε στη Μόστρα ταυτόχρονα με την κόρη του, τη Λίλι-Ρόουζ.

Η κόρη του Ντεπ και της Βανέσα Παραντί πήγε στη Βενετία αυτήν την εβδομάδα για την προβολή (εκτός συναγωνισμού) της ταινίας The King του Αυστραλού Ντέιβιντ Μίτσοντ, στην οποία πρωταγωνιστεί.

«Είναι εντυπωσιακή. Αυτή και ο γιος μου είναι οι θεοί μου», είπε για την κόρη του ο Τζόνι Ντεπ, χαιρετίζοντας «αυτήν την απίστευτη νεαρή γυναίκα που συμπεριφέρεται με τόση αξιοπρέπεια και τις επιλογές που έχει κάνει».

Στο «Περιμένοντας τους Βαρβάρους» του Κολομβιανού Σίρο Γκουέρα (προσαρμογή από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Νοτιοαφρικανού συγγραφέα Τζ.Μ. Κούτσι), ο 56χρονος ηθοποιός ενσαρκώνει έναν σαδιστή συνταγματάρχη ο οποίος έχει αναλάβει να παρακολουθεί τους «βαρβάρους» που ζουν κοντά στα σύνορα μιας ανώνυμης αυτοκρατορίας. Έρχεται όμως σε σύγκρουση με τον διοικητή ενός φρουρίου αυτής της απομονωμένης περιοχής (Μαρκ Ράιλανς), που διαφωνεί με τις βάναυσες μεθόδους του.

Ο σκηνοθέτης Σίρο Γκουέρα επισήμανε ότι το έργο, που μιλάει για τον φόβο απέναντι στον ξένο και την κατάχρηση εξουσίας, φαίνεται σαν να μιλάει για τη σύγχρονη εποχή. «Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων (...) είχα ολοένα και εντονότερα την εντύπωση ότι δεν πρόκειται για αλληγορία αλλά ότι αφορά τον σημερινό κόσμο», είπε.