Πώς φαινόμαστε στους εξωγήινους;

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν έναν υπερ-υπολογιστή της NASA για να καταλάβουν πώς θα φαινόταν το ηλιακό μας σύστημα σε εξωγήινους αστρονόμους που θα έψαχναν για άλλους πλανήτες.

Νέες προσομοιώσεις εντόπισαν την επίδραση χιλιάδων κόκκων σκόνης στο πώς η εικόνα του πλανητικού μας συστήματος μπορεί να άλλαξε και να διαμορφώθηκε καθώς αυτό ωρίμασε.

Και οι αστρονόμοι ελπίζουν πως αυτή η νέα εικόνα μπορεί να τους βοηθήσει να εντοπίζουν πλανήτες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από μακρινά αστέρια.

Η σκόνη προέρχεται από τη Ζώνη Kuiper, μια ζώνη αποθήκευσης ψύχους πίσω από τον Ποσειδώνα, όπου εκατομμύρια παγωμένα σώματα - συμπεριλαμβανομένου του Πλούτωνα- περιστρέφονται γύρω από τον ήλιο.

Τα σώματα στην Ζώνη Kuiper συγκρούονται περιστασιακά μεταξύ τους και αυτό το… αδυσώπητο χτύπημα παράγει μια καταιγίδα παγωμένων κόκκων.
Αλλά ο εντοπισμός του πώς αυτή η σκόνη ταξιδεύει στο ηλιακό σύστημα δεν είναι εύκολος καθώς τα μικρά σωματίδια υπόκεινται σε μια ποικιλία δυνάμεων μαζί με την βαρυτική έλξη από τον ήλιο και τους πλανήτες. Οι κόκκοι επηρεάζονται από τον ηλιακό άνεμο, ο οποίος προσπαθεί να φέρει πλησιέστερα στον ήλιο τη σκόνη, και το ηλιακό φως, το οποίο είτε έλκει την σκόνη είτε την απωθεί.  Το τι ακριβώς συμβαίνει εξαρτάται από το μέγεθος του κάθε κόκκου.

«Οι καινούριες μας  προσομοιώσεις μας επιτρέπουν επίσης να δούμε πώς φαινόταν η σκόνη από την Ζώνη  Kuiper όταν το ηλιακό μας σύστημα ήταν πολύ νεότερο», δήλωσε ο Christopher Stark, του Ιδρύματος Carnegie στην Ουάσινγκτον, και συνέχισε λέγοντας πως «ως αποτέλεσμα μπορούμε να πάμε πίσω στο χρόνο και να δούμε πώς η απομακρυσμένη θέα του ηλιακού μας συστήματος έχει αλλάξει».

 «Οι πλανήτες μπορεί να είναι πολύ αμυδροί για να εντοπισθούν απευθείας αλλά εξωγήινοι που (υποθετικά) μελετούν ο ηλιακό σύστημα μπορούν να προσδιορίσουν την ύπαρξη του Ποσειδώνα, καθώς η βαρύτητά του δημιουργεί ένα μικρό κενό στη σκόνη», είπε ο said Marc Kuchner, ένας αστροφυσικός στο Διαστημικό Κέντρο Πτήσης Goddard της NASA, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας. «Ελπίζουμε τα μοντέλα μας θα μας βοηθήσουν να βρούμε πλανήτες του μεγέθους του Ποσειδώνα γύρω από άλλα αστέρια. Αρχικά πιστεύαμε πως η μέτρηση των συγκρούσεων μεταξύ των κόκκων ήταν αδύνατη λόγω της πληθώρας αυτών των υπερβολικά μικρών σωματιδίων, όμως βρήκαμε έναν τρόπο να το κάνουμε ανοίγοντας ένα εντελώς διαφορετικό πεδίο».
Με τη βοήθεια του υπερ-υπολογιστή Discover της NASA supercomputer, οι ερευνητές κατάφεραν να καταγράψουν την κίνηση 75.000 σωματιδίων σκόνης και το πώς αλληλεπιδρούν με άλλους πλανήτες, το ηλιακό φώς, τον ηλιακό άνεμο και μεταξύ τους.