Απίστευτο: Καναδοί γιατροί έσωσαν ασθενή βγάζοντας τους πνεύμονές της για έξι μέρες!

Γιατροί στον Καναδά έσωσαν τη ζωή μιας νεαρής μητέρας που έπασχε από βαριά λοίμωξη στους πνεύμονες, καταφεύγοντας σε μια ριζοσπαστική λύση: Της έβγαλαν τους πνεύμονες για έξι ημέρες, ενώ η ίδια περίμενε για μεταμόσχευση. 

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Guardian, τον Απρίλιο η Μελίσα Μπενουά πήγε σε νοσοκομείο του Τορόντο με σοβαρή λοίμωξη στους πνεύμονες. Οι γιατροί αντιλήφθηκαν πως η Μπενουά, η οποία είχε γεννηθεί με κυστική ίνωση, είχε μόνο λίγες ώρες ζωής μπροστά της, κάτι που τους οδήγησε σε μια δραστική λύση. 

«Ήταν μια δύσκολη απόφαση επειδή όταν μιλάμε για κάτι που από όσο γνωρίζουμε δεν έχει γίνει ποτέ ξανά στο παρελθόν, υπήρχαν πολλοί άγνωστοι παράγοντες» είπε ο Νίαλ Φέργκιουσον, του University Health Network - της αρχής που είναι υπεύθυνη για το γενικό νοσοκομείο του Τορόντο- σε συνέντευξη Τύπου την Τετάρτη. 

Μια πρόσφατη γρίπη είχε αφήσει την 32χρονη με σοβαρά προβλήματα στο αναπνευστικό, αναγκάζοντας τους γιατρούς να την κρατούν σε καταστολή και με αναπνευστήρα για να μπορεί να αναπνέει. «Μπήκε σε μια πορεία από την οποία τα πνευμόνια της δεν θα μπορούσαν να ανακάμψουν» είπε ο Φέργκιουσον. «Η μόνη της ελπίδα ήταν μια μεταμόσχευση πνεύμονα». 

Οι γιατροί έβαλαν τη Μπενουά σε μηχάνημα υποστήριξης ζωής, αλλά η κατάστασή της συνέχισε να επιδεινώνεται, καθώς τα μικρόβια στους πνεύμονές της είχαν γίνει ανθεκτικά στα περισσότερα αντιβιοτική, με αποτέλεσμα την πρόκληση σοκ στο σώμα της και πτώση της πίεσης του αίματος. Ένα – ένα τα όργανά της άρχισαν να σταματούν να λειτουργούν. 

Οι γιατροί που την είχαν αναλάβει εξέτασαν μια τολμηρή λύση που μελετούσαν για χρόνια αλλά στην οποία δεν είχαν καταφύγει ποτέ: Την αφαίρεση και των δύο πνευμόνων, με την ελπίδα της εξαφάνισης της πηγής της λοίμωξης. Οι άγνωστοι παράγοντες ήταν πολλοί, από τον κίνδυνο αιμορραγίας στην άδεια θωρακική κοιλότητα μέχρι το ερώτημα εάν η πίεση του αίματος και τα επίπεδα οξυγόνου θα μπορούσαν να διατηρηθούν μετά την αφαίρεση των πνευμόνων. 

«Αυτό που μας βοήθησε ήταν το ότι γνωρίζαμε πως ήταν θέμα ωρών το να πεθάνει» είπε ο Σαφ Κεσάβτζι, ένας από τους τρεις χειρουργούς που πραγματοποίησαν την εγχείρηση. «Αυτό μας έδωσε το θάρρος να πούμε πως, αν είναι να την σώσουμε, θα το κάνουμε τώρα». 

Ο σύζυγος της Μπενουά, Κρις, έδωσε στους γιατρούς την άδεια, σκεφτόμενος την τρίχρονη κόρη τους. «Χρειαζόμασταν αυτή την ευκαιρία» είπε. «Τα πράγματα ήταν τόσο άσχημα για τόσο πολύ, που χρειαζόμασταν κάτι να πάει καλά». 

Στα μέσα Απριλίου μια ομάδα 13 γιατρών άρχισε την εννιάωρη χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση των πνευμόνων της Μπενουά. Οι πνεύμονες ήταν πρησμένοι και σκληροί, οπότε ήταν δύσκολη η αφαίρεσή τους. Ώρες μετά, η κατάστασή της άρχισε να βελτιώνεται. «Κυριολεκτικά μέσα σε λεπτά- πιθανώς περίπου 20 λεπτά αφού είχαν αφαιρεθεί οι μολυσμένοι πνεύμονες- η πίεσή της ήρθε σε κανονικά επίπεδα, και μπορούσαν να σταματήσουν όλα τα φάρμακα για την πίεση, απλά αφήνοντάς την στις αντλίες που φρόντιζαν την κυκλοφορία» είπε ο Κεσάβτζι στο Canadian Press. Ένας μικρός τεχνητός πνεύμονας συνδέθηκε στην καρδιά της, ενώ άλλες συσκευές φρόντιζαν για την οξυγόνωση και την κυκλοφορία του αίματός της. Καθώς περίμεναν να καταστούν διαθέσιμοι πνεύμονες για αντικατάσταση, οι γιατροί αναρωτιούνταν για πόσο θα μπορούσε να συνεχίσει να ζει έτσι. «Δεν ξέραμε αν θα βρίσκαμε σε μια ημέρα ή έναν μήνα» είπε ο Κεσάβτζι. Τελικά, έξι ημέρες αργότερα, ένα ζευγάρι πνευμόνων κατέστη διαθέσιμο από δωρητή και ακολούθησε επιτυχής μεταμόσχευση. 

Έκτοτε ανακτά δυνάμεις. Μήνες σε νοσοκομεία της είχαν στερήσει τη δυνατότητα να κρατά σηκωμένο το κεφάλι της, να κάθεται ή να στέκεται, αλλά μέσα στον τελευταίο μήνα άρχισε να περπατά χωρίς μπαστούνι ή άλλο βοήθημα. Τα νεφρά της επίσης έχουν πάθει ζημιά, ωστόσο η ίδια ελπίζει πως σύντομα θα είναι αρκετά καλά για να γίνει μεταμόσχευση ενός νεφρού από τη μητέρα της. 

Όταν άκουσε για την εγχείρηση που είχε σώσει τη ζωή της, δεν το πίστευε. «Μου πήρε λίγο να συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί...επιστρέφεις από τα πρόθυρα του θανάτου στο σπίτι. Αλλά είμαι τόσο χαρούμενη που είμαι σπίτι».