Μεξικό: Ντοκιμαντέρ για την πιο τριχωτή οικογένεια του κόσμου

Την ιστορία μίας παράξενης οικογένειας που δίνει καθημερινή μάχη με τον ρατσισμό και την προκατάληψη αφηγείται ένα καινούργιο ντοκιμαντέρ με τίτλο «Chuy, the Wolf Man»,  της σκηνοθέτιδος Eva Ardjis, το οποίο πρόκειται να κάνει πρεμιέρα στο Μεξικό αυτήν την εβδομάδα.



Οι πρωταγωνιστές του ντοκιμαντέρ είναι μία πολυμελής οικογένεια που πάσχει από υπετρίχωση, μία σπάνια κληρονομική πάθηση επίσης γνωστή και ως «σύνδρομο του λυκανθρώπου». Αν και δεν απειλεί άμεσα την υγεία τους, η συγκεκριμένη ασθένεια επηρεάζει σε μεγάλο την καθημερινότητά τους, φέρνοντάς τους αντιμέτωπους με την αδιάκοπη κοροϊδία των συμπολιτών τους.

Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί τη ζωή του πατέρα της οικογένειας, Jesus Aceves, που εμφάνισε την ασθένεια στα παιδικά του χρόνια, γεγονός που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει το σπίτι του σε ηλικία 13 ετών και να αρχίσει να εργάζεται σε τσίρκα για να επιβιώσει.

Μαζί με τα δύο ξαδέρφια του, που επίσης έπασχαν από υπετρίχωση, ταξίδευαν σε διάφορες πόλεις του Μεξικού ως «ατραξιόν» και, παρόλο που δεν τους κακομεταχειρίζονταν σωματικά, από τη ζωή τους έλειπαν οι δυσκολίες.



«Μας κρατούσαν συνεχώς κλειδωμένους για να μην χαλάσουμε “την έκπληξη”. Ήταν σαν φυλακή και δεν μου άρεσε καθόλου», αναφέρει χαρακτηριστικά στο ντοκιμαντέρ o Aceves περιγράφοντας τα πρώτα χρόνια της εργασίας του σε τσιρκο.

Στη συνέχεια, τα πράγματα βελτιώθηκαν αρκετά και ο Aceves άρχισε να κερδίζει αρκετά χρήματα με τις εμφανίσεις του. Παρόλο που, σαν παιδί, υπέφερε από αισθήματα ντροπής για την κατάστασή του, βρήκε τελικά την ισορροπία, μετά από πολυετή προσπάθεια να αποδεχτεί τον εαυτό του. Σήμερα, δηλώνει πως δεν μετανιώνει που δούλεψε για πολλά χρόνια σε τσίρκο, «αφού είχε την ευκαιρία να κάνει τον κόσμο να γελά».



Ο 41χρονος σήμερα Aceves μίλησε στο συναρπαστικό ντοκιμαντέρ και για τις τρεις κόρες του, οι οποίες επίσης πάσχουν από υπερτρίχωση. Όπως επισημαίνει στο BBC η σκηνοθέτιδα, είναι πολύ πιο δύσκολο για τα θηλυκά μέλη της οικογένειας να ζήσουν με την κατάστασή τους, αφού δεν είναι κοινωνικά αποδεκτό για μία γυναίκα να έχει αυξημένη τριχοφυΐα, ενώ για τους άνδρες μπορεί να θεωρηθεί στοιχείο αρρενωπότητας.